Корпус чувашского языка

«Ярилене тирпейлес пулать.

«Яриле уберешь.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ярилене пытарнӑ хыҫҫӑн Ухтиван тата вӑйлӑрах аптраса ӳкрӗ.

После известия о смерти отца Ухтиван стал совсем плох, он надолго впал в беспамятство.

Ультӳҫ инке // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Йывӑр тӑпри ҫӑмӑл пултӑр та, Ярилене шел…»

— Да, земля ему пухом, бедолаге Яриле…

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ярилене ҫапса пӑрахнӑ каҫ ҫунӑ кӑҫалхи пӗрремӗш ҫумӑр ҫӗре ним чухлӗ те ислетеймен.

Единственный за все лето дождь, пролившийся в ночь убийства Яриле, не промочил землю и на вершок.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Вӑрӑ-и? — терӗ те Шахрун ушкӑн варрине тухса Ярилене урипе тӗкрӗ — Акӑ вӑрӑ!

— Вор-то? — Шахрун по-хозяйски выступил на середину круга, — Вот он, вор! — пнул Яриле ногой.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Павӑлпа Шахрун иккӗшех Ярилене лаша ҫине ҫӗклесе хучӗҫ те ялалла уттарчӗҫ.

Тогда Павел с Шахруном подняли старика и опять бросили на лошадь, двинулись к деревне.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Паллаймиех юнланса пӗтнӗ пит-куҫлӑ Ярилене, хутаҫ-пек, лаша урлӑ уртса янӑ.

Избитого до неузнаваемости, окровавленного Яриле перекинули, словно мешок с овсом, поперек коня.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Е пӗри, е тепри сике-сике тӑрса Ярилене пырса ҫапаҫҫӗ.

То один, то другой подходит к Яриле и бьет безжизненное тело.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗр хускалмасӑр выртакан Ярилене ҫыхса пӑрахрӗҫ те кӗпӗрленсе лаша хыҫҫӑн чупрӗҫ.

Яриле связали и бросились вслед за лошадью.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Нумай та иртмерӗ, вилнӗ пек пулнӑ Ярилене ҫул ҫине кӑларса пӑрахрӗҫ.

Не прошло и минуты, как Яриле уже лежал на дороге без признаков жизни.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пурте пӗр харӑс сиксе ӳкрӗҫ, Ярилене тӑллама тытӑнчӗҫ.

На Яриле бросились все разом.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Тытӑр!» — тесе кӑшкӑрса Шахрун урапа ҫине сикрӗ те Ярилене пусса антарчӗ.

«Держите вора!» — крикнул Шахрун и подмял Яриле под себя.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ялти лару-тӑрусене лайӑх пӗлекен Шахрун пӗшкӗнчӗ те Ярилене аяккинчен тӗкрӗ.

Знавший не хуже Яриле все его беды, Шахрун ткнул его в бок.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Лаши ури сасси Ярилене пӗрре шутсӑр ҫывӑхра пек, таҫта хӑлха анинче илтӗннӗ пек туйӑнать, унтан илтӗнми пулса инҫете кайса ҫухалать.

Топот копыт слышится то очень близко, вот тут, под ногами, то очень далеко, становится еле слышным и исчезает вовсе.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ял-йышсем пуҫтарӑннӑ каҫах, ҫӗрле, Ярилене пӗҫертсе пӑрахрӗ.

А Яриле, так свалился вовсе, в тот же вечер, когда собирались соседи.

Мулкач Терушӗ, Някуҫ тата ыттисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван таврӑннине илтсе Чӑлах Эрнюк та, Ярилене хирӗҫ пурӑнакан Якур та, ҫамрӑксем те чылаййӑн пуҫтарӑнчӗҫ.

Узнав о возвращении Ухтивана, к домику Яриле потянулись и живущий напротив сосед Ягур, и Сухорукий Эр-нюк, и молодежь — сверстники Ухтивана.

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫапла тав тунӑ упа хӑйне вилӗмрен ҫӑлнӑ Ярилене.

Так «отблагодарил» медведь Яриле за свое спасение.

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑй ӑшӗнчи тепӗр Ярилене курасран хӑранӑ пек, вӑл нихҫан та ҫынна куҫран пӑхман.

Он словно боялся, что люди вдруг нечаянно разглядят сердцем другого Яриле, и никогда не смотрел им в глаза.

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.