Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Пинкертон (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн урокӗнче кам мӗн тӑвас тенӗ, ҫавна тума пултарнӑ: картла вылянӑ, картинсем ӳкернӗ, ветхи завет кӗнеки вырӑнне вулама хушман Нат Пинкертон, е Шерлок Холмс кӗнекисене сӗтел ҫине хурсах куҫ умӗнчех вуласа ларнӑ, мӗншӗн тесен Геннади атте аякран курмастчӗ, ҫывӑхрине анчах куратчӗ.

На его уроках можно было заниматься чем угодно: играть в карты, рисовать, положить перед собой на парту вместо Ветхого завета запрещенного Ната Пинкертона или Шерлока Холмса, потому что отец Геннадий был близорук.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ыйхи ҫакна кӑна кӗтрӗ: Пинкертон ҫывӑрать.

Этого только и ожидал сон: Пинкертон спал.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Каллех ӗшенсе — ҫӗр чавуҫӑ Пинкертон еннелле ҫаврӑнчӗ, ӗненмелле те кӗскен чӑнкӑртатрӗ:

Снова устав, землекоп повернулся к Пинкертону, убедительно и кротко журча:

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

— Ухмахлӑх, — терӗ Пинкертон.

— Глупости, — сказал Пинкертон.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

— Хальхинче эсӗ чӑннипех те турра мансах суятӑн! — кӑшкӑрсах пӑрахрӗ Пинкертон.

— На этот раз ты действительно безбожно врешь! — крикнул Пинкертон.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

— Мӗн таран суятӑн! — терӗ Пинкертон.

— Как ты лжешь! — сказал Пинкертон.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

— Эсӗ суеҫтеретӗн пек туйӑнать, — анасласа тата меллӗрех вырнаҫса ларса ҫапкаланчӑка чарчӗ Пинкертон.

— Похоже, что ты врешь, — перебил Пинкертон, зевая и располагаясь удобнее.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

— Эсӗ ҫӗр чаватӑн-и? — ыйтрӗ Пинкертон.

— Можешь ты копать землю? — спросил Пинкертон.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Стена ҫумӗнчех — кресло-ярӑнчӑк; кӑштах ҫӳресен Пинкертон унта пырса ларчӗ, ҫӗрлехи ӗҫ самаях ӗшентернине туйрӗ, пӗҫертекен хӗвел пайӑркисен айӗнче халӗ вӑл кушак аҫилле рехетленет.

У стены стояло кресло-качалка; побродив, Пинкертон сел в нее, утомленный ночной работой, и стал жмуриться под жаркими лучами, как кот.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Пинкертон та халӗ ҫаплах тӑвать: вӑл тӗрмен пысӑках мар сад пахчинче ҫӳрет, ӑҫта, мӗн тата мӗнле акмалли-лартмаллине палӑртать.

Так поступал теперь и Пинкертон: он бродил по маленькому тюремному саду, намечая, где, что и как посадить.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Ҫапла вара, Пинкертон, тӗрме пуҫлӑхӗ, хӑйӗн шавлӑ хушаматне шӑпах ӗнтӗ суя бриллиантла ялтӑртатушӑн курайманскер, — яланах кӳлӗшӳллӗ; хӑйне мӗншӗн те пулин хисеплесси пирки калаҫни вара — э-э… сӳпӗлтетӳ ҫеҫ.

Таким образом, Пинкертон, начальник тюрьмы, возненавидевший свою громкую фамилию именно за ее блеск фальшивого бриллианта, вечно страдал желчью и напрасным честолюбием.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Анчах порт, вокзал пекех, йӗрлевҫӗсемпе тулса ларни паллах; Нат Пинкертон вӗсене пӗтӗм тӗнчипех кирлинчен виҫӗ хут нумайрах ӗрчетсе янӑ.

Но порт, как и вокзал, разумеется, набит сыщиками; Нат Пинкертон расплодил их по всему свету в тройном против обычного количестве.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Барроу, Ботан-Бопре д'Антркасто атласӗнче, унтан Горсбург, Пинкертон тата ытти географсем те, святой Петр утравне святой Павел утравӗ тенӗ, тепӗр ҫӗрте тата тепӗр майлӑ ҫырнӑ.

Барроу, Ботан-Бопре в атласе д’Антркасто, затем Горсбург, Пинкертон и другие географы, описывая остров Св. Петра, называют его островом Св. Павла и наоборот.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней