Поиск
Шырав ĕçĕ:
Киевалла (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Илтмен-и, Киевалла поезд хӑҫан пулать…» — тет вӑл, унтан, ответне кӗтсе илмесӗрех, каллех тӗлӗрсе каять.«Не слыхали, — спрашивает она, — на Киев поезд…» — и, не дождавшись ответа, опять дремлет.
67 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Кӳме Киевалла ҫул тытрӗ, суккӑрсем каллех, тусанлӑ ҫул ҫине тухса, Почаевалла утрӗҫ.Бричка направилась к Киеву, слепцы опять свернули проселками на Почаев.
X // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.
Хӑвӑрт ҫӳрекен хитре «С» — Киевалла тухса кайма хатӗр тӑракан пассажир поезчӗн паровозӗ — хӑйӗн янӑравлӑ таса пӑхӑр сассипе ыттисене хупласа лартрӗ.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Страницы:
- 1