Корпус чувашского языка

Имет ӑна аллипе тӗкмерӗ, тем сарлакӑш кӑкӑрӗпе ҫеҫ Кантюкӑн ҫулне пӳлсе хучӗ.

Имет, не касаясь Кандюка даже пальцем, своей широкой грудью преградил ему дорогу.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хальччен кун пек ӑрӑмҫа курман-илтмен ҫамрӑксем Кантюкӑн асамлӑ сӑмахӗсене ӑсран каяс пек тӗмсӗлсе итлеҫҫӗ.

Не видевшие до сего дня ничего подобного парни глядят во все глаза, ловят каждое слово Кандюка, пытаются понять замысловатую речь.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах Нямаҫ ашшӗне тепӗр ята асӑнсан, Кантюкӑн сӑн-пичӗ уҫӑлчӗ.

Но вот Нямась упомянул еще одно имя, и лицо Кандюка вмиг просветлело.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюкӑн сӑмсапа анӑранӑ сасси уйрӑммӑнах илтӗнет:

Гнусавый бас Кандюка перекрывал все голоса:

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюкӑн мӗн ҫук?

Иль у Кандюка нечего попить, поесть?

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫавӑн пек пултӑр Кантюкӑн хулӑмӗ.

Вот таков калым Кандюка!

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эс, Урнашка, хӑвӑртрах мӗшӗлтет унта! — илтӗнчӗ Кантюкӑн сасси.

— Ты, Урнашка, побыстрее там пошевеливайся! — послышался недовольный голос Кандюка.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӑварни иртсен виҫҫӗмӗш каҫ, ял халӑхӗ урамра ҫӳреме чарӑнсан, Кантюкӑн юман юпаллӑ вырӑсла хапхи чӗриклетрӗ те, хӑй тӗллей тенӗ пек, яриех уҫӑлчӗ.

На третью ночь масленицы, когда деревенские улицы затихли сном, скрипнули дубовые ворота Кандюка и раскрылись будто сами по себе, как по волшебству.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳлминчи тырри те пӗтӗмпе татӑлмасть, выльӑх-чӗрлӗхне те пӗр чӗрне сутмасть: Кантюкӑн ырӑ суннӑ пархатарӗ ҫитрӗ пулинех.

К тому же он еще останется и при хлебе, и со двора никакую живность не продаст: на все хватило Кандюкова дара, спасибо ему…

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӳлӗрен хир енчи сӑрталла Ҫӗнӗ Ырӑ кати пуҫланатчӗ, ҫав катана халь кӑкласа сухаланӑ та ҫырма хӗррине чикӗнекен пӗр сӑмсаха ҫӗҫ сухаламасӑр хӑварнӑ: Кантюкӑн ҫавӑнта вӗр-ҫӗнӗ акапуҫӗ шалтӑрах ванса кайнӑ имӗш.

От озер вверх начинаются кустарники Нового Святилища, которые сейчас выкорчевал почти все и вспахал Кандюк, лишь у самой реки остался небольшой загончик: у Кандюкова пахаря как раз на том месте сломался новехонький железный плуг.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Енчен Кантюкӑн хӳри пулнӑ пулсан, ҫак вырӑнти ҫын умӗнче вӑл вӗшле йытӑ пек хӳрине пӑлтӑртаттарса вылятнӑ пулӗччӗ те, хӳри ҫук-ҫке.

Если бы у Кандюка был хвост, он бы перед Степаном Иванычем вилял им без устали, жаль нет его.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюкӑн ҫурчӗ халь икӗ пахча сарлакӑшне йышӑнать.

И теперь хозяйство Кандюка раскинулось на площади двух огородов.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюкӑн кӳрши чухӑн пурӑнатчӗ; хуҫи вара, йышлӑ килйышӗ валли телей шыраса, ҫӗнӗ ҫӗре, Ҫӗпӗре, тухса кайрӗ.

Сосед Кандюка двинулся в Сибирь в поисках лучшей доли.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Виҫӗмҫулччен Кантюкӑн ҫурчӗ пӗр пахча анлӑшне кӑна йышӑнатчӗ.

До позапрошлого года дом Кандюка занимал ширину огорода.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюкӑн шанчӑклӑ ҫыннисем ытти ялсене ҫитеҫҫӗ.

Но у Кандюка надежные люди во всех близлежащих селениях.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫуркунне, ҫӗршыв типсе ҫитсен, ака туса пӗтернӗ хыҫҫӑн, Кантюкӑн юланутлӑ йыхравҫисем Упи пасарне каяҫҫӗ те, вӑрӑм патак вӗҫне алса тулӗ тӑхӑнтартса: «Тырӑ сутаҫ, тырӑ!.. Утламӑшри Кантюк патне тырӑ туянма пырӑр!» — тесе, пӗтӗм пасар тӑрӑх евитлесе ҫӳреҫҫӗ.

Весной, как только подсохнет земля и закончится сев, конные гонцы Кандюка скачут на убеевский базар и, надев на конец длинного шеста голицы, оповещают люд: — Э-ге-гей! Хлеб продаем, хлеб продаем! Все поезжайте в Утламыш к Кандюку за хлебом!..

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑна хирӗҫ ялти ҫӗрме пуян Кантюкӑн улма пахчи тухать.

Напротив него шумит листвой яблоневый сад богатея Кандюка.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.