Поиск
Шырав ĕçĕ:
Вӑл Дутлов сутӑн илнӗ рекрут пулнӑ-мӗн, — ывӑннӑ урисемпе малалла тирӗнсе эрех кӗленчине пуҫ тӑрринче тытса урапа патне пырса тӑчӗ.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
— Эй, Улюш! — терӗ купӑсҫӑ ташлакана, Дутлов ҫине кӑтартса, — ав, хреснаҫу каять!— Эй! Алеха! — сказал балалаечник плясавшему, указывая на Дутлова, — вон крестный-то!
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Тепӗр пилӗк минутран Дутлов, укҫа суса парса, квитанци илсе, хуҫана тата салтака каяканнипе сывпуллашса, Покровскинчен килнӗ рекрутсем тӑракан хваттере кайрӗ.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов ҫав вӑхӑтра сасартӑк Егор Михайловича курах кайрӗ те, ӑна ҫатӑрласа тытса пуҫне тайса, йӑлӑнма тытӑнчӗ.Как Дутлов увидал Егора Михайловича, тотчас же вцепился в него и начал просить и кланяться.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
— Ҫылӑха ан кӗр, — терӗ Дутлов, укҫине вӑйпа парса, — пурӗпӗр вилмелле, — терӗ вӑл йӑваш та ӗнентерӳллӗ сасӑпа.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов пиҫиххине салтса укҫа кӑларма тытӑнчӗ.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
«Виҫҫӗ те чӗрӗк илместӗн-и?» терӗ Дутлов сулахай аллипе хуҫан сылтӑм аллине ярса тытса, ӑна хӑйӗн сылтӑм аллипе ҫупма хатӗррипе хӑратса.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Ӑна илес текен мешчен виҫӗ эрне ӗнтӗ виҫҫӗр тенкӗпе пама йӑлӑннӑ, Дутлов ӗҫе икӗ сӑмахранах татса пачӗ.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Вӑл кӗсрене ҫав тери хытӑ чуптарса пыра-пыра лешӗн хырӑмӗ пӗтсе кайрӗ, Дутлов вара хӗрхенес тӑвас мар тесе ун ҫине урӑх пӑхмарӗ.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов киле тавӑрӑннӑ ҫӗре кӗҫӗнҫынӗ Йӑкӑнатпа пӗрле хулана ларса кайнӑ, мӑн хырӑмлӑ кӗсрине хапха умӗнче кӳлсе тӑратнӑ.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов чӑхсем хускалнине, ҫӑвӑр автан ватти хыҫҫӑн авӑтма тӑрса авӑтайманнине тӑнларӗ.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов хӑй пӗлекен кӗлӗсене пурне те йӗркипе вулама тытӑнчӗ.Дутлов всё читал молитвы, которые были ему известны, читал все подряд.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов лешӗ икӗ урине харӑс урайне перӗнтернине илтрӗ.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
«Тӑшманӗсем саланччӑр…», тесе хушрӗ Дутлов.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
«Турӑ чӗрӗлтӗр», тесе ячӗ Дутлов.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов кӗлтусассӑнах лешӗ ӑна ярассине пӗлнӗ, вӑл кӗллине те пӗлнӗ, анчах вӑл ӑна ниепле те калайман.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Акӑ хӑлӑпран туртрӗ те ҫын пулса пӳрте кӗчӗ, Дутлов вӑл камне малтанах пӗлнӗ.Вот дернул за скобку и вошел в человеческом образе, Дутлов знал уже, что это был он.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов вӑл кунтине туйнӑ, ҫавӑнпа ӑна темӗскер лайӑх мар пек пулнӑ.По крайней мере, Дутлов чувствовал его тут, и Дутлову было не по себе.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Ильича хӑрушӑ ӗҫ тума илӗртнӗ, тата дворовӑйсене ҫӗрӗпе ҫывӑрма паман усал сывлӑш хӑрах ҫунаттипе ҫак яла та, Дутлов пӳртне те, Ильича пӗтернӗ укҫасем выртнӑ ҫӗре пырса ҫапӑннӑ пулмалла.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов пӳрте кӗрсенех кӗлтума тытӑнчӗ… унтан Илюш арӑмӗ ҫине пӑхса илсе пуҫне суллакаларӗ те хӑййине сӳнтерсе татах какӑрса илчӗ, вара кӑмака ҫине улӑхса мӑнукӗпе юнашар выртрӗ.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.