Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Дуняша (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Тарӑхтарса ҫитернӗскере таракан эмелӗпе тӗп тӑвас терӗн пуль, Дуняша

Помоги переводом

9 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Ну-те-ка, Дуняша, каласа пар пире: мӗнле наркӑмӑш ӗҫтертӗн упӑшкуна? — ун умне пырса тӑчӗ ват тухтӑр.

Помоги переводом

9 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Улпут майрипе Дуняша унран кулса юлчӗҫ.

Барыня и Дуняша улыбались.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Вӑл ӗнтӗ пӗтӗмпех аташса кайрӗ, улпутҫӑм, — терӗ Дуняша.

— Уж он совсем запутался, сударыня, — сказала Дуняша.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Дуняша чӗнсе илсен, вӑл хӑраса ӳкрӗ.

Когда Дуняша позвала его, он испугался.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Дуняша чупса тухрӗ те мужике ҫенӗкре тӗл пулчӗ.

Дуняша побежала и застала мужика в сенях.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Пӑх-ха, хӗпӗртенипе халь те тӑна кӗреймест, — терӗ Дуняша мужике те, укҫине те курайми пулса.

— Вишь, не опомнится — рад, — сказала Дуняша, показывая, что она все-таки презирает и мужика и деньги.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Микул турра пӗр вунӑ пуслӑх ҫурта лартатӑн пулӗ ӗнтӗ, — терӗ каллех Дуняша тӑрӑхласа.

— Ну, свечку поставишь десятикопеечную Миколе, — говорила Дуняша насмешливо.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Унтан та ытла, — терӗ Дуняша.

— Больше, — подтвердила Дуняша.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Укҫуна ил те тухса кай, — терӗ Дуняша ҫилленсе.

Ну, бери деньги, да и ступай, — сказала Дуняша, не скрывая досады.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Дутлов пӗшкӗннӗ ҫӗртенех Дуняша ҫине пӑхса илчӗ.

Дутлов, не разгибаясь, уставился глазами на Дуняшу.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Санӑн вӑл! — терӗ Дуняша ҫилленсе.

Твои деньги! — сказала Дуняша сердито.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Хӑвах шутла ӗнтӗ, — терӗ Дуняша, конвертне тыттарса.

— Да уж ты сам сосчитай, — сказала Дуняша, подавая ему конверт.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Пин ҫурӑ вӗт, — терӗ Дуняша ӑна ӑнлантарса.

— Полторы тысячи рублей, — заметила Дуняша, слегка улыбаясь, как с ребенком.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Укҫи пурте пури-ха? — тесе ыйтрӗ Дуняша.

Целы ли еще деньги-то? — спросила Дуняша.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Улпутӑм, мужик укҫине кама памаллине пӗлмест-ҫке, — терӗ каллех Дуняша.

— Мужик, сударыня, не знает, кому прикажете отдать, — опять сказала Дуняша.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Ах, тур, Дуняша!

— Ах, боже мой, Дуняша! —

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Дуняша конверта илчӗ те улпут майри патне татах кайрӗ.

Дуняша взяла конверт и еще раз пошла к барыне.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Чим-ха, тепре каласа пӑхам, — терӗ Дуняша, конверт мужик хӗвне пытаннине курсан.

— Постой, я еще попытаюсь, скажу, — остановила его Дуняша, внимательно проследив за исчезновением конверта в пазухе мужика.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Анчах Дуняша адресӗ ҫаплах тесе тепӗр хут каларӗ.

Но Дуняша подтвердила ему еще.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней