Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Джурджене (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Джурджене вара вӗсем йӑтрӗҫ.

И они понесли Джурдже.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Джурджене иккӗн ҫӗклесе пыма май ҫуккине кура Никола пӗшкӗнчӗ те: — Мана мӑйран ытала! Санӑн ухмах пуҫна пула манӑн вар анать акӑ, — терӗ.

Так как вдвоем нести было неловко, Никола нагнулся и сказал: — Охвати меня за шею! Из-за твоей глупой головы мне теперь хоть медведя роди!

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӗсем Джурджене ҫӗклесе кайрӗҫ.

Они понесли Джурдже.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Акӑ вӑл! — кӑшкӑрса ячӗ Никола, Джурджене асӑрхаса.

Вот он! — закричал Никола, заметив Джурдже.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Аллусене ҫӗкле! — тепӗр хут кӑшкӑрчӗ те Джурдже, персе ямалли пускӑч ҫине халь-халь пусма хатӗрленсе, винтовкине ун кӑкӑрӗ ҫумне тытрӗ; анчах хӗҫпӑшалсӑр ҫыннӑн темӗнле тумӗ тата вӑл лӑпкӑ пулни ӑна иментерчӗ; ку ҫын Джурджене ӑнланман пекех тӑрать.

— Руки вверх! — повторил Джурдже и направил на него винтовку, и хотя Джурдже был смущен необычным видом и поведением безоружного человека, который, судя по всему, не понимал его, он готовился нажать на спуск.

36 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вук Джурджене тӳсӗмсӗррӗн кӗтрӗ.

Вук с нетерпением поджидал возвращения Джурдже.

36 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Чӗлхе» тытма Джурджене пилӗк боецпа ярар, — сӗнчӗ Вук, вара, Павӑл килӗшнине кӗтмесӗрех, Джурджене чӗнсе, ӑна задани пачӗ.

А что если послать Джурдже с пятеркой за «языками»? — предложил Вук и, не дожидаясь ответа, тут же позвал Джурдже и сообщил ему задание.

36 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл боецсене, Джурджене кӑшкӑрать, вӗсем патнелле чупать, вӗсем сӑмсине юр ӑшне пытарнӑшӑн кӑшкӑрать.

Он кричал и на бойцов и на Джурдже, бежал к ним, напоминая что-то о носе, забитом в снег, и о спинах.

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ҫых ӑна! — кӑшкӑрчӗ Павӑл Джурджене.

— Свяжи ее! — крикнул Павле, обращаясь к Джурдже.

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл шанчӑклӑ марри ҫинчен эпӗ, Павӑл юлташ, каҫхине Джурджене те, пурне те каларӑм.

Вчера вечером, Павле, я всем говорил и Джурдже тоже, что сомнительный он тип и, видно, задумал что-то.

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тӗттӗм пулсан Вук килчӗ, вӑл темиҫе партизана, ҫав шутра Станкопа Николӑна та, илсе кайрӗ, взвод командирӗ вырӑнне Джурджене хӑварчӗ.

Когда стемнело, пришел Вук, он увел с собой несколько партизан, среди них Станко и Николу, замещать Николу на должности командира взвода он приказал Джурдже.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫавнашкал куҫсем килӗшеҫҫӗ мана! — Джурджене пӑшӑлтатса каларӗ Йован.

Люблю такие глаза, — шепнул Джурдже Йован.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Шӑплан, верстак! — Джурджене тӗксе илчӗ Йован.

— Молчи ты, верстак! — сказал Джурдже Йован.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫак вӑхӑтра алӑкран хӗрача тухрӗ, Джурджене йӑл кулса саламларӗ.

Тут в дверях появилась девушка, она с улыбкой поздоровалась с Джурдже.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Джурджене ракипе хӑналантарнӑ май вӑл ӑна хӑйсен салинче СКМЮ ячейки пурри ҫинчен пӑшӑлтатса пӗлтерчӗ.

Угощая Джурдже ракией, она шепнула ему, что у них в деревне есть ячейка Союза коммунистической молодежи.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Кунта темле мӑн хырӑмлӑ кулак, дражевец пурӑнать, — пӑшӑлтатрӗ Сима Джурджене, вара вӗсем, винтовкисене хатӗр тытса, пӳрте кӗчӗҫ.

— Это, верно, крупный кулак и дражевец, — шепнул Сима Джурдже, и они с винтовками наготове вошли в дом.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эсӗ ун умӗнче мӗншӗн кӑркка кушак ҫури умӗнче шӑртланнӑ пек шӑртланатӑн, — терӗ те унта пынӑ Йован, Джурджене айӑкран чышрӗ.

А ты чего пыжишься, как индюк перед котом, — сказал, подходя, Йован и ткнул Джурдже в бок.

13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑш-пӗрисем хыттӑнах кулса ячӗҫ, анчах Сима, ҫӗнӗ партизансем именнипе хӑйсене аван мар туйнине сиссе: — Ан ҫиллен, юлташ, — терӗ, — ҫавнашкал пӑсӑк ҫын ӗнтӗ вӑл, йӗркеллӗ туман ӑна ашшӗ-амӑшӗ, анчах чӗри усал мар унӑн, — вӑл вара Джурджене чарӑнма хушса юнарӗ:

Раздался громкий смех, но Сима, которому было неприятно смущение новичка, сказал: — Не сердись на него, товарищ, у него скверный характер, да и мозги немного набекрень, зато сердце хорошее, — и он покачал головой, делая знак Джурдже, чтобы тот замолчал.

13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӳртрен тухсанах Йевта Джурджене пӑшӑлтатма тытӑнчӗ: — Ҫӗрле партиецсем пухӑннӑ, — терӗ вӑл.

Выходя, Евта шепнул Джурдже: — Ночью было партийное собрание.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Яланхи пекех «виҫӗ старик», кун пек Йевтӑна, Джурджене, Николӑна калаҫҫӗ, вучах патне малтан пырса ларчӗҫ.

Как обычно «три старца» — так называли себя Евта, Джурдже и Никола — первыми расположились у огня.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней