Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Гарт (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ку, ахӑртнех, тухать, — лӑпкӑн пӗлтерчӗ Гарт; чӗмсӗрлӗх вӗсенчен кашнине уйрӑммӑн темӗн калать.

— Это, пожалуй, выйдет, — хладнокровно заметил Гарт, когда молчание сказало что-то каждому из них по-особому.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Йӑнӑшмастӑп-и, Гарт?

Я не ошибся, Гарт?

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

— Ҫапла, — ҫирӗплетрӗ Гарт.

— Да, — подтвердил Гарт.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

— Аван, — терӗҫ Веберпа Гарт.

— Хорошо, — сказали Вебер и Гарт.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

— Юрать, — терӗ те Гарт сӗтел ҫине тӑкӑннӑ эрех кӳлленчӗкӗнчи ахаль те ӳсӗр шӑнана коньякпа шӑварчӗ, — юрать, вӑл аплах каламан тейӗпӗр.

— Положим, — сказал Гарт, поливая коньяком муху, уже опьяневшую в лужице пролитого на стол вина, — положим, что он сказал не так.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

— Ҫук; вӑл — сайралӑхсен шыравҫи, — пӗлтерчӗ Гарт.

— Нет; это искатель редкостей, — заявил Гарт.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

— Тӗтрери ҫын, — хушса хучӗ Гарт.

— Человек из тумана, — ввернул Гарт.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Урине ҫӑмӑллӑн силлесе ларакан Консейль Гартӑн чее кулӑллӑ типӗ питне елпӗрсе тӗсерӗ; Гарт Консейлӗн мрамор ҫамкипе кӑвак куҫӗсенчен тӗмсӗлчӗ; унтан иккӗшӗ те тискер, усал, хура Вебера куҫ хӗсрӗҫ; Вебер вара хӑй енчен вӗсем патнелле куҫлӑхӗ айӗпе ҫип-ҫинҫе ухӑ йӗппи вӗҫтерсе ячӗ, ҫакӑн хыҫҫӑн виҫҫӗшӗ темӗскер сӳтсе явма пуҫларӗҫ.

Консейль, мягко качнув головой, посмотрел на сухое уклончиво улыбающееся лицо Гарта; Гарт взглянул на мраморное чело и голубые глаза Консейля; затем оба перемигнулись с Вебером, свирепым, желчным и черным; и Вебер, в свою очередь, метнул им из-под очков тончайшую стрелу, после чего все стали переговариваться.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Гарт, Вебер тата Консейль эрех ӗҫеҫҫӗ.

Гарт, Вебер и Консейль пили.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Гарт, Вебер тата Консейль киленсе выляҫҫӗ.

Гарт, Вебер и Консейль забавлялись.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

— Каҫар мана, — терӗ Смит, — Гарт сана валли тӑватӑ гинея панӑччӗ, пӗрре мар.

— Прости меня, — сказал Смит, — Гарт послал тебе четыре гинеи, а не одну.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Унтан вӑл ассӑн сывласа арчана уҫрӗ, Гарт япалисене кӑларса хучӗ, кулма хӑтланса хушса хучӗ:

Потом она, вздохнув, открыла сундук, выложила вещи Гарта и, стараясь улыбаться, сказала:

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Смитран Гарт вилнине пӗлсен Марта хурланса йӗчӗ, кӑштахран куҫҫульне типӗтрӗ те вилнӗ упӑшки ҫинчен ыйта-ыйта пӗлчӗ.

Узнав от Смита, что Гарт умер, Марта заплакала, затем вытерла слезы и стала расспрашивать матроса о покойном муже.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Гарт ӑна нимӗн те ярса паманран вӑл кунӑн тӳлекен ӗҫпе тӑранкаласа пурӑнать-мӗн.

Так как Гарт ничего ей не посылал, она жила поденной работой.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Гарт арчине сӗтел айне шаларах чиксе хурсан Смит пукан ҫине мӑнаҫлӑн сарӑлса ларчӗ.

Затолкав сундук Гарта дальше под стол, Смит важно развалился на стуле.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Тепӗр икӗ эрнерен вӑл тӑван хулинче Ливер-пульте анса юлчӗ; Гарт арӑмӗ те кунтах пурӑнать терӗмӗр; Смит ӑна шырама пуҫларӗ, анчах ҫула май хупах тӗлне лекрӗ, йӗркеллӗ килсе ҫитнӗ ятпа пӗр стакан эрех ӗҫсен ҫылӑх пулас ҫук терӗ те унта: кӗчӗ.

Через две недели высадился он в родном городе Ливерпуле, где жила также жена Гарта, и пошел ее искать, но по дороге увидел кабачок и решил, что по случаю благополучного прибытия не грех выпить один-единственный стакан водки.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

«Нивушлӗ Гарт укҫа пухнӑ?» — шухӑшларӗ Смит.

«Неужели Гарт накопил денег?» — подумал Смит.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Гарт арчи ҫине пӑхнӑ май тарӑхать-тилӗрет:

Со злобой посматривал он на сундук Гарта и думал:

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Гарт укҫине вӑл яланах тӗплӗ упрать, ку ҫеҫ те мар — тӑватӑ гинейӑна хӑйӗн укҫинчен уйрӑм тытать.

Все время он бережно хранил деньги Гарта и даже держал их отдельно от своих денег.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Гарт мӗн ыйтнине Смит пӗтӗмпех пурнӑҫлама сӑмах пачӗ; укҫине, арчине илчӗ, вилекенскерпе чӗререн сыв пуллашса уйрӑлчӗ те кайрӗ; Гарт вара тепӗр кунне яланлӑхах куҫне хупрӗ, ӑна пытарчӗҫ.

Смит обещал сделать все, как хотел Гарт; взял деньги, сундук, сердечно распрощался с умирающим и ушел, а Гарт умер на другой день, и его похоронили.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней