Корпус чувашского языка

Мӑн ҫулпа, йӑлтӑркка тусан пӗлӗчӗ хӑпартса, темиҫе пинлӗ казаксен отрячӗ вӗтҫеҫ юртӑпа юрттарса килет.

Поднимая тучу сверкающей пыли, по тракту продвигался мелкой рысью отряд казаков в несколько тысяч человек.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӗсенӗн вӗтҫеҫ пайӗсем пурте хӑйсем тӗллӗнех ҫавӑрӑнса хӑйсене кирлӗ енӗпе пырса ҫыпӑҫса лараҫҫӗ.

Все маленькие порошинки сами ворочаются и приставляются той стороной, какой надо.

Япаласенӗн пайӗсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗтҫеҫ ҫулҫӑ тухрӗ, вӑл та пулин час типсе хӑрчӗ.

Вышли маленькие листики — и те завяли и засохли.

Улма йывӑҫҫи // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.