Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Васич (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӳреннипе кӑмӑлӗ хуҫӑлнӑ Павӑл сигар туртса ячӗ те, Васич ҫинчен, леш усал ҫынвӗлерен ҫинчен, мӗнпур четниксем ҫинчен шухӑшланӑ май пӳлӗм тӑрӑх каллӗ-маллӗ утма тытӑнчӗ.

Павле зажег папиросу и начал ходить по комнате, расстроенный, оскорбленный, беспорядочно думая о Васиче, об идиоте-убийце, о четниках вообще.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эп сире вилсен те ылханап! — кӑшкӑрчӗ Васич тухнӑ чухне.

— Знай, и мертвый я буду ненавидеть вас! — крикнул, уходя, Васич.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Хӑвӑн корольушӑн эсӗ, Васич поручик, миҫе серба вӗлернӗ?

— Погоди, поручик Васич, а сколько сербов зарезал и убил ты за своего короля?

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йӗркеллӗ пул кӑштах, эсӗ буржуалла романсем вуланӑ вӗт-ха, — чӑрсӑррӑн ответлерӗ Васич, «буржуалла» сӑмаха тӑрӑхларах каласа.

Выдерживай хотя бы стиль, об этом ты уж мог прочитать в буржуазных романах, — дерзко ответил Васич, с иронией произнося слово «буржуазных».

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Автан авӑтнӑ сасса тӳсеймен пек, Васич пуҫне ҫӗклерӗ те: — Мана хӗҫпӑшал инкеке кӗртсе ӳкермен пулсан, эсӗ манпа ҫакнашкал калаҫайман пулӑттӑн, — терӗ.

Васич, не дожидаясь когда он кончит, поднял голову и сказал: — Не подведи меня оружие, ты бы так не говорил со мной.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эппин саншӑн пурпӗрех… — терӗ те Васич, самантлӑха тӑнне ҫухатнӑ пек, вара хыттӑн кулса ячӗ, вӑрахчен ахӑлтатрӗ вӑл.

— Значит, тебе все равно… — каким-то отсутствующим голосом произнес Васич и вдруг беззвучно засмеялся, он долго смеялся.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӳрнисем чӗтренине Васич ан куртӑр тесе, вӑл вӗсене хыттӑн чӑмӑртарӗ.

Он сжал кулаки, чтобы Васич не видел, как у него дрожат пальцы.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑл Васич патне пычӗ те ӑна тишкерсе пӑхрӗ.

 — Павле остановился перед Васичем, обжигая его взглядом.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑл ура ҫине тӑчӗ, пӳлӗм тӑрӑх утса ҫаврӑнчӗ, вара, Васич ҫине пӑхмасӑр: — Ҫук! — тесе хучӗ.

Павле прошелся по комнате и, не глядя на Васича, сказал: — Нет!

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫав ҫичӗ ҫулшӑн ҫеҫ… — Васич ҫирӗппӗн те ҫине тӑрса калаҫать.

Только ради тех семи лет… — Васич говорил твердым, энергичным голосом.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Васич пуҫне пӑрчӗ, куҫне хупрӗ, кӑшт чӗнмесӗр тӑрсан, каллех калаҫма тытӑнчӗ:

Васич отвернулся, закрыл глаза и, немного помолчав, сказал:

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кун ҫинчен эпир кайран калаҫӑпӑр! — тарӑхса пӳлчӗ ун сӑмахне Васич.

Мы об этом как-нибудь позже поговорим! — с раздражением перебил его Васич.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Васич сӑмахӗнче Павӑл мӑшкӑларах каланине сиссе илчӗ.

Павле не был уверен, что Васич говорит это без иронии.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Васич пуҫне сӗлтсе илчӗ те унӑн куҫхаршийӗсем тӗлӗнмелле ҫӳлелле ҫӗкленчӗҫ, сиввӗн кулнипе тути чалӑшрӗ.

 — Васич тряхнул головой и удивленно приподнял брови; губы его искривились в холодную улыбку.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑл патне кӗрсен, Васич ларчӗ те, Павӑла асӑрхаман пек пулса, кантӑкран пӑхма пуҫларӗ.

Когда Павле вошел, Васич сидел на скамейке и смотрел в окно, делая вид, что не замечает его прихода.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ку эсӗ-и, Васич?

— Это ты, Васич?

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Васич», — шухӑшларӗ вӑл.

Васич! — молниеносно пронеслось в сознании.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Васич мар-ши?» — шухӑшларӗ вӑл, юман хыҫне пытанса.

«Уж не Васич ли это?» — подумал он, прячась от пуль за дубом.

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Васич четниксен Левачри бригадин командирӗ.

— Васич сейчас командир бригады четников в Леваче.

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней