Поиск
Шырав ĕçĕ:
Аталык (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ак ку, чи ватти, — Зензент хаджи, ман аталык, атте вырӑнчи ҫын шутланать.
13. Шӗкӗр хула Кӑкшамар // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.
Аталык, унтан карачисемпе имильдашсем хан ҫине татти-сыпписӗр укҫа тӑкрӗҫ.
10. Тепӗр Гирей // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.
Хан хыҫӗнче ун ҫинчен куҫӗсене илмесӗр ытти юланутсем пыраҫҫӗ: пысӑк карачи, аталык, эмирсем, чаплӑ улансемпе княҫсем, аскерсем.
1. Ҫапӑҫу хирӗнче // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.
Страницы:
- 1