Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тарӑхса (тĕпĕ: тарӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Огнянов тарӑхса итлерӗ вӗсен сӑмахне.

Огнянов с ужасом и возмущением слушал эти разговоры.

ХХХIII. Каҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сутрӗ иккен! — тарӑхса каларӗ вара вӑл.

— Предали! — простонал он.

XXXII. Аврам // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Намӑс! — тарӑхса кӑшкӑрчӗ Марчев.

— Позор! — гневно воскликнул Марчев.

XXIX. Юнпа тӗне кӗртни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗнле халӑх, тупата! — тесе тарӑхса каларӗ вӑл.

Что за народ! — бормотал он.

XXIX. Юнпа тӗне кӗртни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл тем пек тарӑхса ҫитрӗ, ҫапах хӑйне чарса тӑма хӑват ҫитерчӗ.

Негодование кипело в нем, но он старался сдерживаться.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хамӑр пурнӑҫа урамра тупман-ҫке эпир, — тарӑхса хушрӗ вӗсенчен хӑюллӑраххи.

— Мы свою жизнь не на улице нашли, — раздраженно прибавил тот, что был посмелее.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫав самантрах тарӑхса кайрӗ, хӑйне ҫапах та чарса тӑма хал ҫитерчӗ-ха.

Внезапная вспышка гнева омрачила лицо Огнянова, но он овладел собой.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ыттисене хӑратма пӑхакансене ҫийӗнчех персе вӗлеретпӗр! — кӑшкӑрса ячӗ вӑл тарӑхса.

— Кто заражает малодушием других, будет немедленно наказан смертью! — крикнул он раздраженно.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тарӑхса аллисене чӑмӑртарӗ.

Огнянов со злостью сжал кулаки.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла мар теме хӑятӑн-и ҫакӑн хыҫҫӑн та? — ыйтрӗ Огнянов, студент енне тарӑхса пӑхса.

Неужели ты станешь отрицать то, что ясно, как день? — проговорил Огнянов, гневно глядя на студента.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тарӑхса тӑкӑлнине пула калас сӑмахне пӗтереймерӗ вӑл.

Душивший его гнев помешал ему докончить фразу.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хушӑран хушӑра илтӗнекен чан сассине Кандов тарӑхса итлекелесе тӑчӗ, ҫав йӑлӑхтармӑш сасӑ ӑна аптратсах ҫитерчӗ те, каярахпа вӑл тӳссе те тӑраймарӗ.

Кандов негодующе прислушивался к ударам клепала, которые то умолкали, то раздавались снова, — и эти сухие, звонкие и какие-то назойливые звуки невыносимо раздражали его и наконец довели до отчаяния.

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Студент ҫав темле хӗршӗнех чӑтайми тарӑхса ҫилле хывма пултарасси иртен кунра пулма пултарайман япала пек туйӑнчӗ вӗсене, эппин хальхинче вӑл хӑй кӑмӑлне палӑртмасӑр та ирттермерӗ иккен.

Им казалось неестественным, чтобы студента мог обуять и довести до крайности неудержимо страстный гнев из-за какой-то совершенно посторонней девушки; значит, тут не обошлось без побуждений личного характера.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кандов чӑтаймасӑр тарӑхса тӑчӗ.

Кандов был вне себя от возмущения.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кама та пулин чиксе вӗлерме хушмастӑн пуль-ҫке мана? — терӗ тияккӑн тарӑхса.

Ужели убивать кого-нибудь прикажешь? — воскликнул дьякон в негодовании.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лалка тарӑхса ҫитрӗ, сывлӑшӗ те йывӑррӑн ҫаврӑнчӗ.

Ее охватило отчаяние, и тяжелый вздох вырвался из ее груди.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ах, турӑҫӑм! — тарӑхса кӑшкӑрчӗ те Юрдан арӑмӗ, ҫатмине вут ҫинчен куҫарса лартма мансах арҫынни патне чупрӗ.

О боже мой, господи! — взвизгнула Юрданица и, позабыв сковородку на огне, побежала к мужу.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл хӑй те тарӑхса ҫитнӗччӗ, ҫатми ҫинчине кашӑкпа пӑтратса, ҫаплах ачисене ылханчӗ.

Она сама была очень взволнована и, с силой мешая ложкой в сковородке, кляла своих сыновей.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ашшӗ, ҫулҫӑ пек чӗтресе, шурса кайрӗ, тарӑхса ҫитнӗ сасӑпа кӑшкӑрса та ячӗ:

Побледнев и дрожа, как лист, от гнева, он закричал во весь голос:

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рачко кунта нимӗн те шӳтлени ҫуккине тинех ӑнкарчӗ те, малтан тӗлӗнсе, унтан тарӑхса ҫапла каласа хучӗ:

Поняв наконец, что дело нешуточное, Рачко сначала удивился, потом вознегодовал:

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней