Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пиҫӗ сăмах пирĕн базăра пур.
пиҫӗ (тĕпĕ: пиҫӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дуняшка куҫӗ, куҫҫуль капланса килнипе, сывлӑм сыпнӑ курак ҫырли евӗр йӑлтӑртатать; хӑй вӑл, вӑтанма кирлине тавҫӑрмасӑр, чӗр хулӑ пек пиҫӗ кӗлеткипе намӑссӑрла хуҫкаланса, Дарйӑна хӗрлӗармеецсем йӗнер ҫинче мӗнле силленсе пынине кӑтартать.

Пунцовая Дуняшка с мокрыми от слез глазами, блестевшими, как зерна обрызганного росой паслена, показывала Дарье посадку в седлах красноармейцев и в размеренные движения с бессознательным цинизмом вкладывала непристойный намек.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫил ӑна пиҫӗ хулла авнӑ пек ҫӗр ҫумнелле авса лӑпчӑтать, кассӑн-кассӑн юхса килсе тӑрмалать, тӗмескелентерсе тулашать, кӑвакрах шурӑ сарӑ хумсене е кӑнтӑралла, е хӗвеланӑҫнелле хӑвалать.

Ветер упруго приминал его, наплывая, шершавил, бугрил, гнал то к югу, то к западу сизо-опаловые волны.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пичке ҫинче каллех акӑ Калмыков хӑйӗн кӗрнеклӗ те пиҫӗ пӗвӗпе сулкаланса илчӗ.

Вновь на бочонке качнулся, переламываясь статным торсом, Калмыков.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав организаци хӑй пиҫӗ пулнипе ҫеҫ лайӑх: ҫавӑнпа кӑна вӑл миллионшар ҫынсене пӗр ҫирӗп йӗркене пӑхӑнтарса тӑма пултарать.

И хороша эта организация только потому, что она — гибка, умея вместе с тем миллионам людей давать единую волю.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑй, пиҫӗ шӑмшаклӑскер, ҫак хушӑрах тӗкӗр умне пилӗк таран хутланса, ҫӗнӗ шупка-кӑвак юбкӑн тӗрленӗ арки епле выртнине сӑнарӗ.

И, гибкая, переламывалась надвое, рассматривала перед зеркалом расшивной подол новой бледно-голубой юбки.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӑна халӗ йӗнер ҫинче сиктеркелесе, пиҫӗ хулӑ пек авкаланса, учӗ мар утнӑн туйӑнать, вӑл хӑй ӑшӑ хура ҫул тӑрӑх таҫталла ҫуран утнӑ пек; утмашкӑн ӑна ҫав тери ҫӑмӑл та чуна ҫӗклентересле хаваслӑ пек…

Ему казалось: не конь упруго переступает передними ногами, покачивая его в седле, а он сам идет куда-то по теплой черной дороге, и идти необычайно легко, подмывающе радостно.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Типсе ҫитмен пиҫӗ тӑпра лаша урине капланать, сирпӗне-сирпӗне, Григорие питрен вӑрхӑнать.

Вязкая, непросохшая земля налипала на копыта, ошметками осыпало лицо.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӗрхи кӗрен ҫулҫӑсемпе витӗннӗ тип ҫырма тӑрӑх ҫӳренӗн туйӑнать ӑна, — ҫулҫӑсем ҫемҫен таптанаҫҫӗ, вӗсем айӗнче — ҫамрӑк та пиҫӗ тип ҫырма тӑпри пек.

Казалось ему, что идет он по буераку, занесенному багряным листопадом, листья мягко уминаются, а под ними — юная упругость сырой буерачной земли.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Упӑшкаллӑ пурнӑҫ сарӑхтарса типӗтсе яман ӑна: вӑл, яштака, ҫинҫе, хӗрлӗ хӑва хулли пек пиҫӗ кӗлеткеллӗскер, хӗр евӗрлӗ.

Замужняя жизнь не изжелтила, не высушила ее: высокая, тонкая, гибкая к стану, как красноталовая хворостина, была она похожа на девушку.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Тӑм ҫӑратпӑр-ха ак, — тӑрӑхласа кулса илчӗ Давыдка, тислӗк шӑрши кӗрекен пиҫӗ тӑм ӑшӗнчен урине аран-аран туртса кӑларса.

— А вот глину месим, — с трудом выпрастывая ноги из вязкой, пахнущей навозом гущи, злобно усмехнулся Давыдка.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорипе Наталья, хӑйсем ҫине пиҫӗ хӑмлапа тулӑ кӗрпи сапнӑ хыҫҫӑн, пиллӗх илме пырса тӑчӗҫ.

Григорий с Натальей подошли под благословенье, засыпанные винным хмелем и зернами пшеницы.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫемҫерех-ха вӑл, катмарланса ҫитнӗ Степанпа танлаштарсан, анчах та пиҫӗ шӑмшаклӑ лутрарах Петро хӑйне чышкӑ тивмессерен ҫилпеле хӑмӑш хумханнӑ пек авкаланать, ҫапах ури ҫинче ҫирӗп тӑрать.

Жидковат был против заматеревшего Степана, но низенький вьюн Петро гнулся под ударами, как камыш под ветром, а на ногах стоял твердо.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ромашов, питҫӑмартине перӗнсен, унӑн пиҫӗ кӗлетки хирӗҫлесех кайманнине, ҫав ӳт-пӳрен ӑшӑ, техӗмлӗ, астармӑшла хӗрӳ шӑршӑ ҫапнине уйӑрса илчӗ.

Ромашов почувствовал щекой податливую упругость ее тела и слышал его теплый, пряный, сладострастный запах.

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Генерал шанчӑклӑн та кӑшт тирпейсӗртереххӗн ларнӑччӗ, лаши, юн анса тулнӑ ырӑ куҫлӑскер, мӑйне илемлӗн пӗкӗрӗлтерсе мӑкӑртнӑ та, ҫӑварлӑхне сӗтеклӗн кӑмӑртаттарса та тутинчен ҫӑмӑл шурӑ кӑпӑк ӳкере-ӳкере, ташлакан пиҫӗ утӑпа хӑвӑрттӑн-хӑвӑрттӑн пускаласа пырать.

Генерал уверенно и небрежно сидел на лошади, а она, с налившимися кровью добрыми глазами, красиво выгнув шею, сочно похрустывая железом мундштука во рту и роняя с морды легкую белую пену, шла частым, танцующим, гибким шагом.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тӗтреленнӗ пуҫпа, шавласа янлакан хӑлхапалан, хыттӑн ҫыпӑҫса ларчӗ сасартӑк Ромашов шӑлӗсемпе ҫак чӗрӗ, пиҫӗ, чӑлха витӗр пулнӑран, сиввӗн туйӑнакан ӳт ҫумне.

С отуманенной головой, с шумом в ушах, Ромашов вдруг крепко прижался зубами к этому живому, упругому, холодному, сквозь чулок, телу.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӗсен пуҫӗсем ҫине алӑ вӗҫҫӗн хӑпарса тӑрса, вӑл виҫӗ хутчен каллӗ-маллӗ сулӑнчӗ те сасартӑк пӗтӗм кӗлеткипе пысӑк ункӑ тутарса илчӗ, ҫавна пула урисем унӑн пӗр самантлӑха хӑй ҫийӗнче тӳп-тӳррӗн ҫакӑнчӗҫ, унтан каштасенчен вӑйлӑн тӗрттерсе уйрӑлчӗ те пиҫӗ авӑнкӑҫпа хӑлаҫ ҫурӑ малалла вӗҫсе кайрӗ, сывлӑшра валтӑрт ҫаврӑнчӗ, вара ҫӗр ҫине кушак пекех меллӗн кукленсе ларчӗ.

Став руками на их концы, он в три приема раскачался, и вдруг, описав всем телом полный круг, так что на один момент его ноги находились прямо над головой, он с силой оттолкнулся от брусьев, пролетел упругой дугой на полторы сажени вперед, перевернулся в воздухе и ловко, по-кошачьи, присел на землю.

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Анчах эсӗ пиҫӗ те вӑйлӑ, кӑкӑру санӑн — хӗрӗнни пекех, хӑв эсӗ — пӗтӗмпех ваштӑр-ваштӑр та вӑр-вар.

Но ты гибкая и сильная, у тебя грудь, как у девушки, и ты вся — порывистая, подвижная.

IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӑл пачах та хускалмасӑр выртать, мӗншӗн тесен унӑн алли-урине пиҫӗ хулӑсемпе ҫавӑрса ҫыхнӑ.

Он лежал неподвижно, потому что его руки и ноги были стянуты гибкими прутьями.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Унӑн хулли, пирӗн йӑмрапа ҫӳҫе хулли пекех, пиҫӗ те ҫирӗп пулмалла вӗт.

Ведь у них должны быть упругие, гибкие ветки, как у нашей вербы или ивы.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ темиҫе хутчен карҫынкка тума тытӑнса пӑхрӑм, анчах тупса килнӗ хулӑсем пиҫӗ пулман пирки хуҫӑлса пӗтрӗҫ, манӑн карҫинкка пекки пулаймарӗ.

Много раз пытался я сплести себе корзину, но те прутья, которые мне удавалось достать, оказывались такими ломкими, что у меня ничего не выходило.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней