Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

аптӑраса (тĕпĕ: аптӑра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ «тру-ту-ту» та «пӗрлӗм-пӗрлӗм» тетӗп, — вара эgӗ аптӑраса ӳкнӗрен чӗнменнипе хушса хучӗ.

— Я сказал «тру-ту-ту» и «брилли-брилли», — и, так как я, опешив, молчал, — добавил:

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Анчах таврара малтанхи кахал капӑрлӑхах тӗлӗрет, шурса кайнӑ, аптӑраса ӳкнӗ ҫынна хӑйӗн савӑнӑҫӗпе сӳрӗккӗн ытамласшӑн.

Но прежнее ленивое великолепие дремало вокруг, равнодушно заключая в свои торжественные объятия растерянного побледневшего человека.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Суясси пуҫне килмерӗ; аптӑраса ӳкнӗскер, калаҫӑва мӗнле улӑштармаллине пӗлмесӗр — Горн куҫӗсене ҫӳлелле ывӑтрӗ, сывлӑшӑн инҫет сенкерлӗхне тӗсет.

Солгать не пришло в голову; в замешательстве, не зная, как переменить разговор, он посмотрел вверх, на дальнюю синеву воздуха.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Лӑпкӑскер, кӑштах аптӑраса ӳкнӗскер — вӑл хӑйне тӑна кӗртме ҫапла нӗрсӗррӗн пулӑшнӑ сӑлтавсене умне кӑларса тӑратма хӑтланчӗ.

Спокойный, слегка недоумевающий, он попытался дать себе представление о причинах, так бесследно вернувших его к сознанию.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Дрибб кӑштах аптӑраса ҫаврӑнчӗ те — юнашарах тӑракан ҫыннӑн хура ӗмӗлки ҫине куҫне чарса пӑхать.

Дрибб повернулся, слегка оторопев, и вытаращил глаза на черный силуэт человека, стоявшего рядом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

— Мӗн аптӑраса тӑмалли.

— В конце концов, нет ничего проще.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Пӗрре сиксех вӑл тин ҫеҫ ирӗке янӑ, анчах сехӗрленнӗрен аптӑраса ӳкнӗ тискерчӗксен умне ҫитсе тӑчӗ, сарлака ҫӗҫҫине туртса кӑларчӗ те унпа Мо-освене чикесшӗнччӗ.

Одним прыжком он очутился возле пораженных ужасом, только что отпущенных дикарей и, выхватив широкий нож, замахнулся на Мо-Осве.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

«Эпӗ сире лимонадпа ҫӗнтертӗм», — шухӑшларӗ Гент пурте аптӑраса ӳкнине курса.

«Я победил вас лимонадом», — подумал он, видя, как все поражены.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент ҫапларах ӑнлантарчӗ: вӑл пӗр арабӑн Африка варринчи кӳлӗсем патне каякан караванӗнчен ҫухалса юлнӑ; Шау хӑй шутсӑр хытӑ иккӗленнине евитлерӗ, анчах Гент, пӗртте хумханмасӑр, аптӑраса ӳкмесӗр, ҫӑлӑннӑ араб ҫинчен ҫав тери кӑткӑссӑн халапласа кӑтартрӗ: ҫав этем христиан тӗнне вӑрттӑн йышӑннӑ-мӗн, Гент хӳтӗлевҫи пулса тӑнӑ; вара Шау, ҫывӑрма выртас умӗн виски ӗҫме ӗлкӗрнӗскер, кӗҫех фактсен ҫыхӑнӑвне ҫухатрӗ те — Гент ҫине халӗ чарӑлнӑ куҫӗсемпе тӗмсӗлет, — вӗсенче ыйхӑ тӗтреленсе силленет.

Гент сказал, что отбился от арабского каравана, шедшего к центральным озерам; Шау высказал искусно выраженное сомнение, но Гент, не переводя духа, сочинил такую сложную историю о спасенном арабе, тайно принявшем христианскую религию и сделавшемся покровителем Гента, что Шау, успевший перед сном выпить виски, скоро потерял связь фактов и, зевая, смотрел на Гента широко раскрытыми глазами, в которых блуждал сон.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Анчах эпӗ аптӑраса ӳкрӗм.

Но я сбит.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл пӗр самантлӑх ҫеҫ аптӑраса тӑчӗ.

Он растерялся лишь на одно мгновение.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Ҫапла, — аптӑраса кайса хуравларӗ Молли Дигэ ҫине пӑхкаласа, — эпӗ пӗлетӗп.

— Да, — растерявшись, сказала Молли, взглядывая на Дигэ, — я знаю.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Енчен те ҫав каҫ ман ҫине тӗрлӗ ҫын тӗлӗнсе те аптӑраса пӑхнӑ куҫсене шутласа пынӑ тӑк — вӗсем, ахӑртнех, трибуна ҫинчен чи сӑпайсӑр-чараксӑр оркестра тухса тармашкӑн хистеме те ҫитетчӗҫ.

Если бы я мог сосчитать количество удивленных взглядов, брошенных на меня в тот вечер разными людьми, — их, вероятно, хватило бы, чтобы заставить убежать с трибуны самого развязного оратора.

XVI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫак ыйтӑва илтсен пурте шурса кайрӗҫ, тен, «илтетӗп» тесе каласса кӗтрӗҫ, ҫакӑн хыҫҫӑн вара аптӑраса ӳкесси паллах.

Все побледнели при этом вопросе, ожидая, может быть, потрясающего «да», после чего могло наступить смятение.

XIV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Ҫапла, эпӗ сире йыхравлатӑп, — терӗм ӑна мӗнпе сӑйласси пирки кӑштах аптӑраса, ҫав вӑхӑтрах епле пуҫламаллине пӗлмесӗр, анчах хама сассӑмпа та, хӑюлӑхӑмпа та ыттисенчен пӗртте кая мар тытас килет.

— Да, я приглашаю вас, — сказал я, малость недоумевая, чем могу угостить его, и не зная, как взяться за это, но не желая уступать никому ни в тоне, ни в решительности.

XII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

«Мо…», — терӗ Лемарен, анчах эпӗ камне курсан ҫав тери аптӑраса та ҫав тери тилӗрсе кайрӗ, ҫав самантрах аллӑмсене вӗҫертсе мана ҫапма икӗ чӑмӑрне те ҫӗклерӗ.

Лемарен уже сказал: «Мо…», — но, увидев, кто я, был так поражен, так взбешен, что, тотчас отпустив мои руки, замахнулся обоими кулаками.

XI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Паллӑ марлӑха тӗпченӗ самантсенче ӑсри сӑнарлав мӗн тусан мӗн килсе тухассине пӗлме хыпаланнине ӑнланмалла ӗнтӗ, ҫакна кура, аллӑмпа тӗлленӗскер, унӑн тӗртме хатӗр куҫӑмне чарса лартрӑм та кӗтмен шухӑшпа аптӑраса иккӗленетӗп: ҫуртра пӗтӗм ҫӗрте халхав хуҫаланмасть-и, шӑнкӑрав хӑлхана ҫурасла янӑраса каймасть-и?

Совершенно естественно, что в моменты действия с неизвестным воображение торопится предугадать результат, и я, уже нацелив палец, остановил его тыкающее движение, внезапно подумав: не раздастся ли тревога по всему дому, не загремит ли оглушительный звон?

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Кӑштах аптӑраса тӑрсан вулавӑша тухрӑм; кунта никам та ҫук.

Слегка помешавшись, я вышел в библиотеку, где никого не было.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Пӗр вӑхӑт паллӑ йӑхӑн ҫухалнӑ тӗпкӗчӗ пултӑм, ӑна — темшӗн-ҫке — унӑн мӑнаҫӗ-хӑвачӗ пирки пӗлтерме аптӑраса тӑраҫҫӗ.

Одно время я был потерянным наследником знатной фамилии, которому еще не находят почему-то удобным сообщить о его величии.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Аптӑраса ӳкнӗскер — ирсӗр татуировка пирки мансах кайрӑм, кӗпене хывсан вара Том пуҫне айккинелле пӑрса пӗкӗрӗлнине, темӗскере шутсӑр тимлӗ тӗпченине асӑрхаса ӗлкӗртӗм.

Растерянный, я забыл о подлой татуировке и, сняв рубашку, только успел заметить, что Том, согнув голову вбок, трудится над чем-то очень внимательно.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней