Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӑнлантарма (тĕпĕ: ӑнлантар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Хӗрарӑмсемпе яланах ҫапла: вӗсем пӗр-пӗрне кӑмӑлламаҫҫӗ, — асӑрхарӗ те Баркет ӑнлантарма пуҫларӗ.

— Вот так всегда с женщинами: не любят они друг друга, — заметил Баркет и принялся объяснять.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Каччӑ тирпейлӳҫӗ хыҫҫӑн хӑна залне именчӗклӗн кӗрсе тӑчӗ, хӑй мӗншӗн килнине ӑнлантарма хӑтланчӗ.

Неловко прошел он за горничной в гостиную, пытаясь объяснить причину своего посещения.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вара пурте харӑссӑн мана ӑнлантарма тытӑнчӗҫ, эпӗ тинех пӗтӗмпех ӑнлантӑм.

Тут все наперерыв стали объяснять мне, и я все понял.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Пурте ман ҫине нумайччен тата тимлӗн пӑхрӗҫ, юлашкинчен ҫамрӑках мар сӑнлӑ пӗр ҫын ачашшӑн кулкаларӗ те ӑнлантарма тытӑнчӗ: ку — театр, унта тӗлӗнмелле тата кӑмӑллӑ япаласем кӑтартаҫҫӗ, анчах — укҫалла.

Все очень долго и внимательно смотрели на меня, наконец, почтенного вида человек, ласково улыбнувшись, объяснил мне, что это театр и что здесь можно видеть за деньги удивительные и приятные вещи.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Турра ӗненнӗрен хӑшӗ-пӗри шуйттана аса илчӗ; вӗсен пӗчӗк пуҫ мимисем, пурнӑҫ тӑршшӗпех хӑрама хӑнӑхнӑскерсем, кунта тамӑкпа ҫыхӑнтармасӑр ӑнлантарма май ҫуккине палӑртрӗҫ.

Некоторые набожно вспоминали черта; маленькие мозги их, запуганные всей жизнью, отказывались дать объяснение, не связанное с преисподней.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

— Ӑҫта та пулин чул ҫине пырса тӑрӑнчӗ ахӑр, — вӑл ҫухалнине ӑнлантарма хӑтланчӗ Мард.

— Наткнулись на камень где-нибудь, — объяснял его исчезновение Мард.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Каярахпа Шамполион политика каварҫин маскине тӑхӑнчӗ, пурнӑҫӗн кӑткӑс вӑрттӑнлӑхне ҫакӑнпа ӑнлантарма шут тытрӗ; ку роль япӑх вылянӑ чухне те йӗркеллех; Шамполион пирки вара япӑх теме пулмастех-тӗр.

Впоследствии он надел маску политического заговорщика, чтобы хотя этим объяснить сложную таинственность своей жизни, — роль выигрышная даже при дурном исполнении, чего не приходится сказать о Шамполионе.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

— Тиевӗн пӗр пайӗ, — тӑнран кайнӑ пулӑшуҫине ӑнлантарма пикенчӗ Стерс.

— Часть груза, — пояснил Стерс ошеломленному своему помощнику.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Суринэн ҫулӑмлӑ юратӑвне вӑл суйласа илнӗскерӗн пахалӑхӗсемпе ӑнлантарма юрамасть-тӗр, мӗншӗн тесен Пьер хитре мар, ҫилпе ҫуркаланнӑ пичӗ, чеччепе вӑйлах нӗрсӗрленнӗскер, портри ватӑ юххасене те, пылак «арҫын ачасем» пирки пулма пултарайман ӗмӗтпе, хӑнӑхнӑ йӑлапа ҫунакансене, пач та килӗшмест.

Пламенную любовь Суринэ едва ли можно объяснить качествами избранника, так как Пьер не был пригож, и обветренное лицо его, сильно попорченное оспой, не нравилось даже старым портовым шлюхам, лелеющим, по традиции, несбыточную мечту о жантильных «мальчиках».

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Ҫак ҫын пӗр хӗрпе ҫыхӑнура пулни сире ан тӗлӗнтертӗр; ӑна хӗр чӑн-чӑн юратупа юратать, — ҫак туйӑма искусство нумай ҫӗр ҫуллӑх хушши сасӑсемпе те сӑмахсемпе ӑнлантарма хӑтланать.

Да не покажется странным, что этот человек был в связи с девушкой, любившей его той самой совершенной любовью, которую вот уже множество столетий искусство пытается осилить звуками и словами.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Тепӗр тесен — Гелли кунта юлнине урӑх пӗлтерӗшпе ӑнлантарма питех те йывӑр: унӑн сӑн-сӑпачӗ, ҫи-пуҫӗ вӑл лайӑх йӑхри хӗр иккенне уҫӑмлӑн кӑтартаҫҫӗ.

Впрочем, присутствие Гелли трудно было истолковать в ином смысле — ее наружность отвечала самому требовательному представлению о девушке хорошего круга.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Алӑк витӗр ӑнлантарма кичем, — пӗлтерчӗ Нок, — кӗртсемӗр, эпир ӗшеннӗ, витӗрех исленнӗ.

— Скучно объясняться через дверь, — заявил Нок, — пустите, мы устали и смокли.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Мӗн каламалли… — кӗреҫипе шаккакаланӑ май хуйхӑллӑн ӑнлантарма пуҫларӗ Дюк.

— Что говорить, — печально объяснял Дюк, постукивая лопаткой.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Вара ӑна, — шутласа кӑларайми сасӑсем чунра хорпа тӑрса тухсан кунашкалли тӑтӑшах пулать, — самантӑн кӑткӑс ҫивӗчлӗхӗ, ӑнлантарма май ҫук вӑйлӑ туйӑм хӑпартлантарса ҫӗклентерчӗҫ.

И как это часто бывает, когда бесчисленные голоса хором встают в душе — сложная острота момента, сильная, необъяснимая радость охватила его.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫулне ӑнлантарма пултаратӑн-и?

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Калюков хирӗҫ пукан ҫине вырнаҫсан, ӑнлантарма тытӑнчӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Выльӑх-чӗрлӗхе пӗрле пӑхса усрани вӑл кӗтӳ кӗтнине ҫеҫ пӗлтермест, — ӑна ӑнлантарма пикенчӗ Никифоров.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

«Эс тахҫанхи, ху шыва путса виличченхи ҫинчен калатӑн. Халӗ йӑлтах урӑхла-ҫке», — ӑнлантарма пӑхрӗ Хӗлимун.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ниме ушкӑнӗн ӗҫне шӑпах вӑрлӑх кӳрсе килнинчен пуҫламалла пирӗн, — ӑнлантарма тытӑнчӗ Телегин, паҫӑр Матви пиччене каланӑ шухӑша уҫса пачӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ия, илтнӗ ун пеккине, — хаваспах ӑнлантарма тытӑнчӗ вӑл.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней