Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӗкрӗ (тĕпĕ: тӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мазин салхуллӑн та шанчӑксӑррӑн шыв ҫине пӑхса тӑчӗ, унтан хыҫалалла ҫаврӑнса, Трубачев патне пычӗ те ӑна ерипен хулпуҫҫинчен тӗкрӗ:

Мазин мрачно и безнадежно смотрел на воду, потом повернулся, подошел к Трубачеву и тихонько тронул его за плечо:

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Каҫпа такам Ваҫҫука хулпуҫҫинчен тӗкрӗ.

Ночью кто-то тронул Васька за плечо.

42 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унтан полицая ҫурӑмӗнчен патакпа тӗкрӗ те тула тухрӗ.

Потом ткнул пальцем в спину полицая и вышел на крыльцо.

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Митя ӑна ҫавӑнтах ӑнланчӗ: вӑл вара хӑйпе юнашар пыракан юлташне тӗкрӗ.

Митя понял: толкнул идущего рядом с ним.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Надя Глушкова ӑна ерипен хулпуҫҫинчен пырса тӗкрӗ:

Надя Глушкова тихонько тронула его за плечо.

10 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Такам ӑна ҫурӑмӗнчен тӗкрӗ.

Кто-то тронул его за плечо.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей, чӗриклетекен урай тӑрӑх пускаласа, кил хуҫи пат-не майӗпен ҫеҫ ҫывхарчӗ; ҫывӑракан ҫынна хулӗнчен тӗкрӗ.

Прошагав по скрипучим половицам, Шерккей приблизился к спящему хозяину, тронул его за плечо.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Утах, утах кутӑнла, — вӑл Кантюка хулӗнчеи майӗпен ҫеҫ тӗкрӗ пулсан та, старик шыва чикӗнсех кӗрсе кайрӗ.

Давай, давай, ступай ближе, — он тихонько ткнул Кандюка в плечо, и тот с шумом плюхнулся в прозрачную утреннюю воду.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар ӑна аллипе хыттӑн тӗкрӗ те, вӗҫерӗнсе, ҫӳлелле васкарӗ.

Тухтар, с силой оттолкнув его снова подался вверх по склону.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Русаков Мазина айӑкран тӗкрӗ те сӗтел патне тухрӗ, аллине ҫӗклерӗ.

Русаков толкнул Мазина и пошел к столу, поднял руку.

19 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Тахӑшӗ ҫирӗппӗн аллипе калиткене тӗкрӗ.

Кто-то уверенным движением толкнул калитку.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Кайӑр-ха! — тӗкрӗ вӑл Воропаева аякӗнчен.

— А идите вы! — и толкнула Воропаева в бок.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл хӗҫ аврипе сенкер куҫлӑ арҫынна кӑкӑрӗнчен тӗкрӗ.

Он ткнул наотмашь эфесом шашки в грудь голубоглазого мужика.

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Пӗррехинче, Николай тухсан, амӑшӗ темӗнле йӗкӗте: — Мӗн вӑтанатӑн эсӗ? Экзаменри ача мар пуль вӗт… — тесе тӗкрӗ.

Однажды, когда Николай вышел, она заметила какому-то парню: — Чего ты стесняешься? Чай, не мальчонка на экзаменте…

VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Хӗрарӑм, алӑк патне пырса, сӑлӑпа тӗкрӗ.

Женщина подошла и отодвинула засов.

VIII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ҫиленнипе Петр михӗне тӑрс! тутарса тӗкрӗ те — тырӑ лӑштӑртах урайне юхса тухрӗ.

Петр со зла так двинул мешки, что зерно струей потекло на пол.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Лена унӑн типшӗм аллине тӗкрӗ.

 — Лена тронула ее сухую руку.

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий каллех сӗтел хушшинчен тухрӗ, кухньӑна кӗрсе, уткаласа ҫӳрерӗ, вара тӗрлӗ япаласем хумалли кивӗ пӗчӗк арчана урипе тӗкрӗ.

Василий опять вышел из-за стола, прошелся по кухне и ткнул ногой старинную укладку:

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл хӗрачана ҫурӑмӗнчен хул калакӗсем хушшипе хуллен ҫеҫ тӗкрӗ.

Он слегка ударил девочку по спине между лопатками.

XVIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Акӑ пурте шӑпланчӗҫ, писатель, кӗнекине хупса, сӗтел патӗнчен кайрӗ; ҫак вӑхӑтра Александра Ивановна Таньӑна кӑлт тӗкрӗ.

И вот все уже смолкли, и он отошел от стола, закрыл свою книгу, когда Александра Ивановна легонько кивнула Тане.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней