Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ганувер (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл тем пек кӗске самант пӑхрӗ пулин те — пӑхни Дигэ сӑнарлӑвӗнче унӑн ал тупанӗ курӑнми вӑрттӑн хӗлӗхрен чӑнласах перӗннӗн янӑрарӗ; ҫакна ҫийӗнчех ярса тытса Дигэ хӑйӗн аллине Ганувер ҫаннинчен вӗҫертрӗ, ал тупанне ҫӳлелле тӑсрӗ те уҫӑмлӑ та витӗмлӗ сасӑпа каласа хучӗ:

Как ни был краток этот взгляд, он немедленно отозвался в воображении Дигэ физическим прикосновением ее ладони к таинственной невидимой струне: разом поймав такт, она сняла с рукава Ганувера свою руку и, протянув ее вверх ладонью, сказала ясным убедительным голосом:

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ганувер хӑйӗн чӗмсӗрлӗхӗнче ҫав нумай-нумай алла паҫӑр каланӑ пекех курать, куҫӗсем чӑмӑртав курӑмӗпе пӗрле Дигэн шурӑ алли ҫинче чарӑнса тӑрсан вӑл пӗтӗмӗшле алӑсем пирки шухӑшлать.

Ганувер молча продолжал видеть то множество рук, о котором только что говорил, и думал о руках вообще, когда его взгляд остановился на белой руке Дигэ с представлением пожатия.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫак минутра Дигэ сулахай аллине Ганувер ҫанни ҫине хучӗ — мӗнле калас, вӑхӑтӑн тивӗҫлӗ тапӑвне татмасӑр кирлине тытать; ҫакӑн хыҫҫӑн, ӑс-хакӑлӑн ҫак ҫиҫевӗ палӑрмиех пӗчӗк пулсан та, кирлӗ сӑмаха калама кая юлатӑн, анчах ҫӳҫ хулӑнӑшӗнчен маларах калани те усса пымасть.

В эту минуту Дигэ положила руку на рукав Ганувера, соразмеряя длину паузы, ловя, так сказать, нужное, не пропустив должного биения времени, после которого, как ни незаметно мала эта духовная мера, говорить будет уже поздно, но и на волос раньше не должно быть сказано.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ганувер сӑмахӗсенче (вӑл халӗ те кӑштах ӳсӗр, анчах хӑйне ҫирӗп тытать) ӑнлантарайми инкек тапса тӑрать.

В словах Ганувера (он был еще хмелен, но держался твердо) сквозило необъяснимое горе.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Сисӗнменлӗхре, — терӗ Ганувер маншӑн паллӑ марлӑх пирки сӑмахне тӑснӑ май, — курӑнми нумай-нумай пуррилӗх хушшинче тӑратӑп пек.

— В том, что неосязаемо, — сказал Ганувер, продолжая о неизвестном, — я как бы нахожусь среди множества незримых присутствий.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ганувер калаҫать.

Говорил Ганувер.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Анчах эпӗ пытаннӑ тӗлтен иртсен Дигэпе Ганувер утма чарӑнчӗҫ — ҫав тери ҫывӑхра тӑраҫҫӗ, кӗтесрен пуҫӑма кӑларсанах вӗсене питӗм тӗлӗнчех курайӑттӑм.

Но, пройдя тупик, где я скрывался, Дигэ и Ганувер остановились — остановились так близко, что, высунув из-за угла голову, я мог видеть их почти против себя.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Сана Ганувер килӗшет-и?

Тебе нравится Ганувер?

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Ӗненсемӗр, — терӗ Поп, — Ганувер тӗлӗшпе ку пӗтӗмпех суя, анчах ҫӗр ҫинче кунашкал ҫурт ҫукки — тӗрӗсех.

— Могу вас заверить, — сказал Поп, — что относительно Ганувера все это выдумка, но верно, что такого другого дома нет на земле.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Хуҫа ячӗ — Эверест Ганувер, эпӗ — унӑн уйрӑм хӑш-пӗр ӗҫӗнчи шаннӑ ҫынни.

 — Имя хозяина Эверест Ганувер, я — его главный поверенный в некоторых особых делах.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ хускалтӑм, Ганувер йӑл кулчӗ, унтан тутине ҫирӗп пӑчӑртарӗ те хаш сывларӗ.

Я тронулся, Ганувер улыбнулся, потом крепко сжал губы и вздохнул.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Сирӗнпе Ганувер калаҫать, — терӗ Дюрок; эпӗ тӑтӑм та ярӑнчӑк патне пытӑм.

— С вами говорит Ганувер, — сказал Дюрок; встав, я подошел к качалке.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Акӑ Ганувер хӗрарӑмпа пӗрешкел шухӑшлать, Дюрок, Поп тата Эстамп пуринчен те, Гануверсӑр пуҫне, маншӑн паллӑ мар, вӑрттӑн кӑмӑл-туйӑмпа уйрӑлса тӑраҫҫӗ, тепӗр енчен вара — хӗрарӑм, пенснеллӗ арҫынпа куҫлӑхлӑ арҫын пӗр-пӗринпе ҫывӑхрах, пӗрремӗш ушкӑн паллӑ мар тӗллев патне ҫавра ҫулпа пырать, анчах хӑйне вырӑнтах тӑнӑн кӑтартать.

 Но только я очень хорошо чувствовал, что Ганувер думает одинаково с молодой дамой, что Дюрок, Поп и Эстамп отделены от всех, кроме Ганувера, особым, неизвестным мне, настроением и что, с другой стороны, — дама, человек в пенсне и человек в очках ближе друг к другу, а первая группа идет отдаленным кругом к неизвестной цели, делая вид, что остается на месте.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Вӑл мана килӗшет, — терӗ Ганувер, — ҫапах та, Санди, хирӗҫме кирлӗ мар.

— Он мне нравится, — сказал Ганувер, — однако не надо ссориться, Санди.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ыттисем те йӑл кулӑпа витӗнчӗҫ, Дюрок кӑна ҫаплипех тӑрать, — кӑштах тӗксӗм сӑнпа, ҫак шӳте сӳрӗккӗн йышӑнса; эпӗ тарӑхнӑран хӗрелнине асӑрхарӗ те ҫывӑхах пырса тӑчӗ, манпа Ганувер хушшине ларчӗ.

Улыбнулись все остальные, только Дюрок остался — с несколько мрачным лицом — безучастным к этой шутке и, видя, что я вспыхнул, перешел ко мне, сев между мною и Ганувером.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ганувер ҫамрӑк хӗр еннелле ҫаврӑнчӗ.

 — Ганувер повернулся к молодой даме.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Ҫапла ӗнтӗ, — терӗ Ганувер, унран кӑштах эрех шӑрши ҫапать, — эсӗ «тинӗспе ҫиле» юрататӑн!

— Итак, — сказал Ганувер, от которого слегка пахло вином, — ты любишь «море и ветер»!

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Мана Ганувер теҫҫӗ; Санди, ларсам юнашар.

Меня зовут Ганувер; садись, Санди, ко мне поближе.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Сирӗнпе хуҫа — Ганувер — паллашасшӑн.

Вас хочет видеть Ганувер, хозяин.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ганувер мӗнле?.. — мол ҫине сиксе аннӑ май пире кӗтсе илнӗ ҫынран ыйтрӗ Дюрок.

— Что Ганувер? — спросил, прыгая на мол, Дюрок у человека, нас встретившего.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней