Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫиленсе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑнпа питӗ ҫиленсе кайрӗ.

И очень рассердился.

Качака такине йытӑ хӑваласа яни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Маруся ҫиленсе ҫитрӗ, тытрӗ те мана хӑлхаран пӑрса: — Э, эсӗ итлеместӗн-и? Итлеместӗн-и? — терӗ.

Маруся рассердилась и взяла и дёрнула меня за ухо. И сказала: — Ты не слухать! Ты не слухать!

Маруся мана ҫиленни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ вӗсем кулнипе ҫиленсе кайрӑм та: — Эпӗ пӗлетӗп: ҫапаканни вӑл, — терӗм.

Я рассердился, что они смеются, и сказал: — Я знаю: колотилка.

Эпӗ поезд тесе, поезд та мар иккен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Асанне сасартӑк ҫиленсе кайса, мана: — Ах, епле киревсӗр калаҫатӑн эсӗ! Халех сӗтел хушшинчен тухнӑ пултӑр!

Бабушка вдруг рассердилась и сказала: — Фу, как гадко говоришь! Выйди из-за стола.

Эпир каҫ выртма кайрӑмӑр // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ун ҫине утланса ларнӑ ача, ҫиленсе: — Яр! — тесе кӑшкӑрса пӑрахрӗ.

Мальчик рассердился и крикнул: — Пусти!

Эпир пӗчӗк ковёрсем туни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ ҫиленсе кайрӑм, аллӑмсене кайӑк пек сулкаласа: — Эпӗ тата чупма та пултаратӑп! — тесе кӑшкӑртӑм.

Я рассердился, стал махать руками, как птица, и закричал: — А я ещё бегать могу!

Эпир кайӑксем туни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Анне питех те ҫиленсе кайрӗ, вара вӑл ларчӗ те: — Вӑт инкек! Ӑҫта ӗнтӗ халь пирӗн автобус? Халиччен вӑл кайнӑ та пуль? — терӗ.

Мама очень рассердилась, и потом тоже села, и сказала: — Ну да! Где теперь наш автобус? Может быть, он ушёл?

Эпир пиччепе ҫывӑрни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Анне ҫиленсе кайрӗ.

А мама рассердилась.

Салтак // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Тата эпӗ ун ҫине питӗ ҫиленсе пӑхрӑм.

И я на неё очень сердито глядел.

Эпӗ Любӑна тискер кайӑксем кӑтартни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӑл ҫыртма шутланӑ пулӗ те, анчах ҫыртма пултарайманнипе питӗ ҫиленсе ҫитнӗ, ҫавӑнпа вӑл «кха» терӗ пулмалла.

Он, наверное, укусить хотел и сердился, что не может. Оттого и сделал «кха».

Тигрпа арӑслан ҫинчен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Хӑй питӗ ҫиленсе пӑхать.

И он очень сердито смотрел.

Тигрпа арӑслан ҫинчен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Питех ҫиленсе ҫитсен вӑл, ҫынна та ним мар вӗлерме пултарать.

А если очень рассердится, ему ничего не стоит человека убить.

Слонсем // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Пӑхасса питӗ ҫиленсе пӑхать.

Она очень сердито глядела.

Ӑмӑрткайӑк // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Анне ҫиленсе кайрӗ те: — Ах, епле эсӗ каланине итлеместӗн! Тӑраниччен чей ӗҫме те ҫук, — терӗ.

Мама рассердилась и сказала: — Фу, несносный какой! Чаю нельзя напиться.

Хӗрлӗ площадь // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

— Дежурнӑй паян эпӗ! — тет Галя ҫиленсе.

— Дежурная сегодня я! — сердится Галя.

Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Эпир санпа патшана ҫиленсе пурӑннӑ, анчах патша мар пирӗн тӑшман.

— Мы с тобой злились на царя, а получается, что не царь враг.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Кама ҫиленмеллине мар, урӑххине ҫиленсе пурӑннӑ, вӑхӑта ахалех сая янӑ.

— Не на того злились, на кого надо… зря время теряли.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Чунӑмҫӑм, ӑҫта-ха вӑл турри! — сасартӑк ҫиленсе кайрӗ те мучи вӑкӑра патакӗпе ҫапрӗ.

— Душенька, где он бог! — разозлился вдруг дед и ударил вола палкой.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫав сӑмаха ҫын курман чухне илтнӗшӗн те Иван Иванович, хӑйне хӑй манса, тем пек ҫиленсе кайрӗ иккен те, — ун пек ҫиленнӗ ҫынна курмашкӑн турӑ ҫеҫ ан пӳртӗр, — халь ӗнтӗ хӑвӑрах шутласа пӑхӑр-ха, юратнӑ вулакансем, пӗтӗм хӑнасем умӗнче, вӗсен умӗнче Иван Иванович юри килӗшӳллӗ пуласшӑн тӑрӑшсаччӗ-ха, ҫавсем умӗнче ҫак ҫапса пӑрахас пек усал сӑмах илтни мӗнле мӑшкӑл?

Когда при произнесении этого слова без свидетелей Иван Иванович вышел из себя и пришел в такой гнев, в каком не дай бог видывать человека, — что ж теперь, посудите, любезные читатели, что теперь, когда это убийственное слово произнесено было в собрании, в котором находилось множество дам, перед которыми Иван Иванович любил быть особенно приличным?

VII сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Анчах Иван Иванович хӑй килӗшменни ҫинчен тӳрех пӗлтерчӗ, ҫиленсе те кайрӗ вӑл.

Но Иван Иванович напрямик объявил, что не хочет, и даже весьма рассердился.

VI сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней