Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

татки (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йышӑн вара хӑвӑн ханна, вӑл сан патна выҫӑ вилесрен ҫӑкӑр татки ыйтма килме бултарать.

Помоги переводом

8. Чалӑмри тус // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Сахвине хӑварнӑ пӗр-пӗр пӑсташ япалана — вӑл ҫӗтӗк татки е тӑм кӗлетки кӑна пултӑр, — таҫта ҫырмана кайса пӑрахаҫҫӗ.

Помоги переводом

13. Юмӑҫ карчӑк // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Вӑл алӑка хупнӑ-хупманах пӳрт хуҫи — пирӗшти валли кӑмака ҫине ҫӑкӑр татки ывӑтрӗ, темскер мӑкӑртатса илчӗ, унтан хӑйне кайри пӳрте илсе кайма ыйтрӗ.

Помоги переводом

13. Юмӑҫ карчӑк // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Мана пӗр хут татки пачӗҫ.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Сцена ҫине хут татки ывӑтса пачӗҫ.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Котелок тӗпӗнче пӗрер татӑк шӑл витмен какай татки те тупӑнчӗ.

Помоги переводом

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ҫумри электричество хунарӗпе кабинета кӗрсе пӑхрӗ — нимӗнле хут татки те курмарӗ.

Помоги переводом

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Марине кинемей: — И-и, Сашша, кая юлтӑн — аҫусем кайрӗҫ. Ларса асӑн аслаҫуна, — кукӑль татки тыттарса хурлӑхлӑн каларӗ мӑнукне.

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Анчах нимӗнле хут та, журнал та курӑнмасть; капитан каютин сӗтелӗнче ҫеҫ, ешчӗкӗн аякри кӗтес хушӑкӗнче, ҫыру татки татӑлса юлнӑ; вӑл ман патӑмра упранать, эпӗ ӑна сире хӑҫан та пулин кӑтартатӑн.

Но журнала и никаких бумаг не было; лишь в столе капитанской каюты, в щели дальнего угла ящика застрял обрывок письма; он хранится у меня, и я покажу вам его как-нибудь.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Куҫ пӑваҫҫӗ те, хут татки те портрет пек курӑнӗ…

Помоги переводом

III // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Шӑллӑ-турпаслӑ шӑтӑкра сӗм тӗттӗмлӗхри тӳпе татки хуп-хура.

В зазубренной дыре чернел кусок мглистого неба.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Кӳлепе, ыйхӑ татки пек, пӗр урипе, унтан теприпе пускалать.

Странная, как обрывок сна, она переминалась с ноги на ногу.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Халӗ вӑл хӑй куракан мӗн пур япала-пулӑмран туллин татӑлнине нихӑҫанхинчен те хытӑрах туять; хутран-ситрен, шухӑша пуҫӗпех путнӑскер тата упӑте сассипе е сарлака ҫунатлӑ ҫерҫи чӑштӑртатӑвӗпе тӑна кӗрекенскер, Горн пуҫне тунсӑхлӑ кӑсӑклӑхпа ҫӗклет те — урӑх планета ҫине лекнӗн ахаль-махаль япаласенех тинкерет: акӑ чул муклашки, йывӑҫ татки, шывпа тулнӑ ланкашка.

Теперь, как никогда, чувствовал он полную свою оторванность от всего видимого; иногда, погруженный в думы и резко пробужденный к сознанию голосом обезьяны или шорохом пробежавшей лирохвостки, Горн подымал голову с тоскливым любопытством, — как попавший на другую планету, — рассматривая самые обыкновенные предметы: камень, кусок дерева, яму, наполненную водой.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Вӑл ӗненмелле мар анасласа карӑнчӗ те куҫӗсене уҫрӗ, — вӗсенче ыйхӑ татки те ҫук.

Он неестественно громко зевнул и раскрыл глаза, в которых не было сна.

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пӗррехинче каферен ҫичӗ сехет ҫитиччен тухрӑм, — театра пӗрле каймашкӑн юлташӑма кӗтетӗп, анчах вӑл килмерӗ, пӗр шӗвӗрккерен шанмаллах мар хут татки парса янӑ, — мӗнлереххи паллӑ, эпӗ вара театра пӗччен ҫӳреме юратмастӑн.

Однажды я вышел из кафе, когда не было еще семи часов, — я ожидал приятеля, чтобы идти вместе в театр, но он не явился, прислав подозрительную записку, — известно, какого рода, — а один я не любил посещать театр.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Чи кирли вара… — ҫак авӑкра эпӗ Попа — вӑл хут татки тейӗн — куҫӑмсемпе вӗттӗн-вӗттӗн ҫурса тӑкрӑм, — чи кирли — ӑнсӑртран мӗн те пулин курсан ҫакӑ кама та-тӑр кӑмӑллӑ пулни пирки тишкерсе хакламасӑр нихӑҫан та сӳпӗлтетсе памасса пӗлетӗп.

А главное, — здесь я разорвал Попа глазами на мелкие куски, как бумажку, — я знаю, что никогда не выболтаю, если что-нибудь увижу случайно, пока не справлюсь, приятно ли это будет кое-кому.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл кӗсйисенче чаваланчӗ, кӗҫех лӳчӗркеннӗ, вараланса пӗтнӗ хут татки туртса кӑларчӗ те тин ҫеҫ ҫырма-чӗркелеме вӗреннӗ этемккен тӑмсайла мӑн кӑмӑллӑхӗпе вулама пуҫларӗ:

Он порылся в карманах, вытащил смятую, засаленную бумажку и начал читать с тупым самодовольством простолюдина, научившегося водить пером:

IV. Хейлӗн юлашки пӑнчи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Урамри тусан ӑшӗнче чӑх-чӗп чакаланать, каҫ пулттинчи хӗвел ҫинче чӳрече кантӑкӗсем хӗрелнӗ, — пӗр чун татки ҫук; суккӑр Дей Канет кӑна, яланхи пекех, Этюх мучи пӳрчӗ умӗнче, пӗчӗк чечек пахчи тӗлӗнчи сак ҫинче ларать.

На улице, где куры полоскались в пыли и в предвечернем солнце рдели оконные стекла, ни души не было, только слепой Дей Канет сидел, как всегда, на лавочке у цветочного палисада дяди Эноха.

Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.

Улӑп Чун мӗн пур кӗсйине тавӑрса пӗр чикарккӑлӑх тапак тусанӗ, лапчӑннӑ пирус ҫуррипе кивӗ хут татки тупрӗ, ҫаксенчен туртмалли евӗрскер майлаштарчӗ.

Душка Гигант, вывернув все карманы, нашел в них щепоть сигарной пыли, половину раздавленной папиросы и старую записку; из этого он свернул нечто курительное.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 350–355 с.

Галеран ҫӗрле Ботреджпа тата лавккаҫпа канашланӑ хыҫҫӑн тепӗр кунне дежурнӑй арестант упӑте йӑрӑлӑхӗпе тата хусканусен тӗрӗслӗхӗпе Тиррейӑн сӑран туфлине ҫӳп-ҫӳхен пӗтӗрнӗ хут татки ывӑтрӗ; унӑн хӑтланӑвне надзиратель асӑрхаймарӗ.

Через день после того, как Галеран ночью советовался с Ботреджем и лавочником, дежурный арестант с проворством и точностью движений обезьяны бросил в кожаную туфлю Тиррея туго свернутую бумажку; надзиратель не заметил его проделки.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней