Корпус чувашского языка

Урамра салтаксем ушкӑнӗ-ушкӑнӗпе переҫҫӗ, пӑшал сассисем, нимӗн майӗ-шайӗсӗр кӗрӗслетсе, татти-сыпписӗр янӑраҫҫӗ.

С улицы стреляли пачками, грохали залпами, сеяли беспорядочной частухой выстрелов.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унпала пӗрлех хуйхӑллӑн янӑраҫҫӗ бассем:

Вместе с ним тоскуют басы:

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кулӑшла такмаксем каласа та юрларӗ старик, шур илнӗ куҫӗсене выляткаласа, куракан ҫын пек, халӑх ҫинелле пӑханҫи те пулчӗ вӑл; пӳрнисем ҫине вӑл шӑмӑран тунӑ шӗвӗр пӳрнескесем лартса янӑ та, ҫав пӳрнесем вара хӗлӗхсем ҫийӗпе шӑна пек вӗл-вӗл вӗҫеҫҫӗ; хӗлӗхӗсем хӑйсем тӗллӗнех янӑраҫҫӗ тейӗн; йӗри-тавра халӑх тӑрать, — ваттисем пуҫӗсене уснӑ, ҫамрӑккисем старик ҫине пӑхнӑ та, пӗр-пӗринпе пӑшӑлтатса илме те хӑймаҫҫӗ.

Пел и веселые песни старец и повоживал своими очами на народ, как будто зрящий; а пальцы, с проделанными к ним костями, летали как муха по струнам, и казалось, струны сами играли; а кругом народ, старые люди, понурив головы, а молодые, подняв очи на старца, не смели и шептать между собою.

XVI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ылтӑнпа тӗрлесе эрешленӗ тумтир тӑхӑннӑ теҫҫӗ ӑна, мӑйӑхлӑ-имӗш, хӗҫпе, шпорсемпе ҫӳрет иккен, кӗсйисем, пӗчӗкҫӗ хутаҫӗнчи тенкисем шӑнкӑртатнӑ пирки ӗнтӗ, шӑнкӑрав пек янӑраҫҫӗ.

Лях, обшитый золотом, с усами, с саблею, со шпорами, с карманами, бренчавшими, как звонок от мешочка.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Площадьре ҫынсен сассисем янӑраҫҫӗ, ҫак шӑв-шавра уйрӑм сӑмахсене кӑна илтсе юлма пулать.

Площадь шумела людскими голосами, и в этом нестройном говоре можно было уловить лишь обрывки фраз.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫынсем пӗр тухаҫҫӗ, пӗр кӗреҫҫӗ, вӗсен сассисем хыттӑн мар янӑраҫҫӗ, креслӑсем чӗриклетеҫҫӗ.

Люди входили и входили, голоса их звучали приглушенно, поскрипывали кресла.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Авалхи юррӑн сӑмахӗсем халӗ пит витӗмлӗн янӑраҫҫӗ:

Как нельзя кстати поются теперь слова старинной песни:

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Чӗре пит хытӑ тапнипе ӑна капанӑн леш енче те илтессӗн туйӑнчӗ: пит ҫунать, хӑлхасем аптратмаллах янӑраҫҫӗ.

Сердце стучало так сильно, что казалось, его слышно было по ту сторону копны; лицо горело, в ушах стоял противный звон.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Курӑксем хушшинче ҫавасем йӑлтӑртатаҫҫӗ, ҫулса пыракан утӑ хура йӗр пек выртса пырать, ҫӗр ҫырли шӑрши перет, утӑ ҫулакан машинӑсем янӑраҫҫӗ — эх, мӗнле юрӑ ку!

В траве блестят косы, темнеют валки, пахнет земляникой, звенят сенокосилки, — это же такая песня!

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Матвей Кириллович хӑйне хыттӑн тытни курӑнать-ха, вӑл хӑйне лайӑх мар пек пулнине кӑтартасшӑн, анчах, ӑҫта унта, мӗскӗне: куҫӗсене шурӑ тӗтре карса илчӗ, тӗнче илемлӗ те савӑнӑҫлӑ пулса тӑчӗ, йӗри-тавра хӑватлӑ сасӑсем янӑраҫҫӗ, пӳ-сийӗ тутлӑн йывӑрланать, аллисем усӑнаҫҫӗ, унӑн пурне те хӑй ҫине пӑхса тӗлӗнтерес килет, — вӑл пӗтӗмпех ыр сӑмахсен тыткӑнне кӗрсе ӳкет…

Видно, видно, что Матвей Кириллович крепится, хочет показать, что ему неловко, но куда там бедняжке: глаза уже заволокла мутная поволока, мир наполняется и радостными красками и торжественными звуками, а тело тяжелеет, руки опускаются, и ему уже хочется, чтобы все на него смотрели и восторгались, — весь он во власти лести…

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пур ҫӗрте те хӳшӗсем, ик кустӑрмаллӑ урапасем лараҫҫӗ, каҫхине вучахсем ялкӑшса ҫунаҫҫӗ, юрӑсем янӑраҫҫӗ, йытӑсем вӗреҫҫӗ, выльӑх мӗкӗрет, лашасем тулхӑраҫҫӗ — тусем хушшинчи анлӑ тӳрем хӑйӗн яланхи пурнӑҫӗпе пурӑнать.

Повсюду маячили шалаши, стояли брички, дымились по вечерам костры, слышались песни, собачий лай, мычание скота, ржание лошадей — обширная долина среди гор жила своей обычной жизнью.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Каллех сасӑсем янӑраҫҫӗ:

Снова голоса:

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӗвеланӑҫӗнче мотор сассисем хыттӑн кӗрлесе янӑраҫҫӗ, тӗксӗм тӳпере ракетӑсем пӗрхӗнсе тӑраҫҫӗ.

На западе гулко рокотали моторы, и брызгали в хмуром небе ракеты.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Уйра ҫаплах-ха аслати пек хӑватлӑ сӑмахсем янӑраҫҫӗ…

А в поле еще раздавались громкие, как гром, слова…

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Политикӑлла пур улшӑнусене, иртнӗ ҫулсенче пулса иртнӗ вӑрҫӑсене, ача чухнехи кӗнекери: «Вӑл: «Сӑвӑсем янӑраҫҫӗ», — терӗ…» сӑмахсене маннӑ пекех манса кайнӑ эпӗ.

Все примеры чиновничьей мудрости и воинской доблести, проявленной за эти несколько лет, так же полузабыты мною, как заучивавшееся в детстве: «Учитель сказал… Стихи гласят».

Пӗр пӗчӗк ӗҫ // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 13–16 стр.

Тинь!.. тинь!.. клек!.. плюм!.. — тенклетеҫҫӗ, юрлаҫҫӗ, янӑраҫҫӗ банкӑсем.

Тинь!.. тинь!.. клек!.. плюм!.. — тенькали, пели, звенели банки.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Сайра хутра таҫта хӑйӑлтатакан гудоксем янӑраҫҫӗ.

Иногда где-то раздавались сиплые гудки.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Икӗ хутлӑ ҫуртӑн ҫӗмрӗк кантӑкӗ ҫине телеграф юпи пырса тӑрӑннӑ, усӑнса тӑракан татӑк проводсем хурлӑхлӑн янӑраҫҫӗ.

Печально звенели порванные провода, свисавшие со столба, который, падая, уперся концом в выбитое окно двухэтажного дома.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫӗрле шӑчӑ ҫине сарса ҫакнӑ тетелсем, ҫурхи шыва путнӑ темӗн тӑршшӗ туратсем пек, капӑрлатнӑ чӑрӑшлӑх евӗрлӗ курӑнаҫҫӗ; унӑн ҫурма тӗттӗм хӳттинче вылямалли япаласем, хӑрушӑ пысӑк чӗрчунсем, пулӑсем ялтӑртатаҫҫӗ, хрусталь тумла пӑрӗсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ — кусем уйӑх ҫутин пайӑркисем ҫутатнӑ тетел ҫинчен ӳкекен шыв тумламӗсем янӑраҫҫӗ.

И ночью это было похоже на полузатопленный, далеко раскинувший по воде ветви, фантастически украшенный ельник, в сумрачной сени которого поблескивают диковинные игрушки, чудища, рыбы, свисают хрустальные сосульки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Каллех янӑраҫҫӗ поэт сӑмахӗсем.

Опять звучат слова поэта.

3 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.