Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑваҫҫӗ (тĕпĕ: ту) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шерккей ак хӑй ҫурт вырӑнне ҫӳллӗ хӳмепе карса пӳлчӗ: мӗн тӑваҫҫӗ шалта — никам та пӗлмест.

Вот Шерккей обнес высоченным забором свое пепелище — поди узнай, что за ним делается — никто не увидит.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӑнах, ӑна кунта хуҫасем хӑйсем чӗнсе кӗртрӗҫ, хӑйсемех хӑна тӑваҫҫӗ, шет, вӗсен хӑна пӑхас йӑли ҫавӑн пек пуль, мӗн тӗпчесе тӑрасси пултӑр тата…

К тому же он ведь сюда не самозванцем пришел, его честь по чести пригласили, так что, глядишь, сам хозяин подойдет, а коль и не подойдет — не беда, сам угостится, видать, у них, городских порядок такой, сам себя угощай в гостях-то…

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑйӑр тӑприне пӗрчӗн-пӗрчӗн суйласа шӑратса тӑваҫҫӗ, тет, иккен ӑна.

Слыхал Шерккей, что его собирают по песчинке, а потом сплавляют в кусочки.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унӑн хурчӗсем вара, тур ҫырлахтӑр, сахӑр шерепечӗпе хутӑштарнӑ хина ҫисе имҫамлӑ пыл тӑваҫҫӗ.

Так они у него, батюшки мои, хину с сахарным сиропом ели, лекарственный мед вырабатывали.

7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Сӗтел хушшинче пурте хӗрарӑмсем пулсан, вара ҫакна вӗсем хӑйсемех тӑваҫҫӗ.

Женщины делают это только в обществе женщин.

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫаксене пурне те арҫынсем тӑваҫҫӗ, аслисемпе кӗҫӗннисен ушкӑнӗнче — кӗҫӗннисем.

Все это делают в женском обществе мужчины или, в обществе старших — более молодые.

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тивӗҫтерекен ответ илтсен, тав тӑваҫҫӗ, унта ларакансене саламланӑ хыҫҫӑн лараҫҫӗ.

В случае положительного ответа благодарят и садятся с легким поклоном.

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫакна вӗсем нумай суйланӑ хыҫҫӑн аванмарланнипе, илесшӗн пулманнипе тӑваҫҫӗ.

Это они делают чтобы скрыть свою неловкость.

Магазина кӗрсен… // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Халӗ ҫамрӑк ҫынна ватӑ хӗрарӑмпа паллаштарнӑ чухне ҫеҫ ҫапла тӑваҫҫӗ.

Сейчас это делается лишь в том случае, если пожилой женщине представляют молодого человека.

Мӗнле паллашасси тата паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Чӗрӗ юлнисем ырми-канми ӗҫлеҫҫӗ, ҫӗнӗрен-ҫӗнӗ ҫитӗнӳсем тӑваҫҫӗ.

А те, что живы, работают, строят, творят.

Вӗсем телейлӗ пулма тивӗҫ! // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӗсем ман хуйӑха ҫӑмӑллатма тӑрӑшса Зойӑна йӑмӑк тесе чӗнеҫҫӗ, уншӑн тавӑрма тупа тӑваҫҫӗ.

Они старались поддержать меня в моем горе, называли Зою сестрой и обещали мстить за нее.

Ҫӗршывӑн пур кӗтессисенчен те // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Унта хӗрарӑмсемпе ҫамрӑксем укрепленисем тӑваҫҫӗ.

Там женщины и подростки строили укрепления.

Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Куратӑр-и, мӗн тӑваҫҫӗ унта!

Вот видите!

«Овод» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Эсӗ пӗлетӗн-и, анне, ҫӗрӗ куҫӗсене мӗншӗн чултан тӑваҫҫӗ, — калаҫӑва хутшӑнса ыйтрӗ Шура та.

— Мам, а ты знаешь, почему в кольцах камешки? — вмешался Шура.

Грексен мифӗсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ку япала ачасем хӑйсен учительницине юратнине, хисепленине пӗлтерет, ҫавӑнпа ӗнтӗ вӑл тем тума хушсан та, хӑть мӗнле ӗҫ тума ыйтсан та, ачасем ӑна тӑрӑшса тӑваҫҫӗ.

И я знала: это хорошо, это значит, что учительницу любят и уважают, именно потому старательно и охотно выполняют любую ее просьбу, любое приказание.

Ҫӗнӗ шкул // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ку шкулӗ вара пысӑк та ирӗк, унпа юнашар татах виҫӗ хутлӑ, темӗн сарлакӑш чӳречеллӗ чул ҫурт тӑваҫҫӗ.

А эта школа была большая, просторная, и рядом строилось новое великолепное здание в три этажа, с огромными, широкими окнами…

Ҫӗнӗ шкул // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Юлашки кунсенче Ильяс Капкайсем патӗнчен туха та пӗлмест, хӑш чух вӑл ҫавӑнтах выртса ҫывӑрать: Володьӑпа иккӗш пасарта сутма тесе ҫӑпата тӑваҫҫӗ.

А Ильяс почти безвылазно пропадал у Капкаев, иногда даже оставался у них ночевать: вместе с Володей они плели лапти, чтобы продать их потом на базаре.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Утламӑша тӗп тӑваҫҫӗ

— Эх, разорили они Утламыш, опозорили…

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шыв кӗрӳшне пӗр-пӗр авланман ҫынна тӑваҫҫӗ, ачам.

В женихи воде брали неженатого парня, браток.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аслӑ ывӑлӗпе иккӗшӗ вӗсем хӑйсен лаҫҫинче ир пуҫласа каҫчен пӗр канмасӑр тенӗ пек ӗҫлеҫҫӗ: ял халӑхӗ валли ҫурла шӑллаҫҫӗ, пӑта хатӗрлеҫҫӗ, сухапуҫ майлаштарасси те пулать, пуртӑ та тӑваҫҫӗ.

Каждый день со своим старшим сыном они с солнцем открывают кузню и до самого вечера работают без устали: мастерят для сельчан серпы, гвозди, чинят сошники, выковывают топоры…

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней