Корпус чувашского языка

Ҫулҫӑсем хушшинчен унӑн туни те ҫӗкленнӗ, папки курӑннӑ, ҫӳлте вара папкаран ҫӗнӗ ҫулҫӑсем тухнӑ.

Из-промеж листочков выбежал стебелек с почкой, а из почки, наверху, вышли зеленые листики.

I // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 12–15 с.

Ҫитменнине, йӗпхӳ ҫаплах чарӑнмасть, унӑн йӗп ҫӑрти пысӑкӑш пӗрхӗмӗсем тӑкӑнса пӗтеймен ҫулҫӑсем ҫинче пухӑнаҫҫӗ те, тумлам пулса, ҫӗре пӑт та пат! тӑва-тӑва шаплатаҫҫӗ, ӑнсӑртран пӗр-пӗр йывӑҫ туратне ҫакланса силлентер кӑна, самантрах витререн ҫумӑр тӑкнӑ пек шӑварӑнатӑн.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫӳлти ҫулҫӑсем океан ҫинчех йӑлтӑртатаҫҫӗ; Ассоль пӗлнӗ пек пӗлеймен ҫынсем шывра чӗтревпе йӑлтӑркка ҫеҫ кураҫҫӗ.

Верхние листья блестели на поверхности океана; тот, кто ничего не знал, как знала Ассоль, видел лишь трепет и блеск.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пӗрре хыҫалалла ҫаврӑнса пӑхрӗ те — вӑрман капмарлӑхӗпе йывӑҫсен чӑпарлӑхӗ, ҫулҫӑсем ҫинче тӗтӗм евӗр йӑлкӑша-йӑлкӑша ҫурма тӗттӗм чӑтлӑхалла сӑрхӑнса кӗрекен ҫутӑ Ассоле ҫав тери тӗлӗнтерсе пӑрахрӗҫ.

Раз она оглянулась, и лесная громада с ее пестротой, переходящей от дымных столбов света в листве к темным расселинам дремучего сумрака, глубоко поразила девочку.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Малтанах Пашка ҫумӑр витӗр, амӑшӗпе пӗрле, ҫулнӑ ҫарансем тӑрӑх, вӑрманти сукмаксемпе пычӗ, унӑн атти ҫумне саралса кайнӑ ҫулҫӑсем ҫыпҫӑнчӗҫ.

Сначала Пашка шел с матерью под дождем то по скошенному полю, то по лесным тропинкам, где к его сапогам липли желтые листья.

Таркӑн // Николай Степанов. Чехов А. П. Таркӑн: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 16 с.

Тӳпери ҫӑлтӑрсем кӑвак тинӗсри карапсем пек ишеҫҫӗ, ӑшӑ ҫилпе шӑпӑлтатса ларакан ҫулҫӑсем илемлӗ кӗвӗ кӑлараҫҫӗ.

Помоги переводом

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Ҫыннисем кунта якарах тумланнӑскерсем ҫӳреҫҫӗ: вӗсен хушшинче ҫурҫӗр енчен килсе тулнӑ «дамӑчкӑсем» — шурӑ пиртен хитрелетсе ҫӗлетнӗ кӗпе тӑхӑннӑскерсем; сухаллӑ, ним тума аптӑранӑ интеллигентсем; хӑйсен профессине палӑртман офицерсем; «апаш» фасонлӑ кӗпе тӑхӑннӑ лутра та самӑр спекулянтсем; большевиксем хупнӑ хаҫатсенче ӗҫленӗ, вичкӗн тар шӑршиллӗ журналистсем, тата тӗрлӗрен йышши ытти этемсем те — вӗсем пурте, ҫил татса вӗҫтерекен ҫулҫӑсем пек, хуларан хулана лӑпкӑрах йӗркепе шурӑ булкӑсем шыраса куҫкаласа ҫӳреҫҫӗ.

Здесь держалась публика почище — понаехавшие с севера «дамочки» в холстинковых хорошеньких платьях, изнывающие бородатые интеллигенты, офицеры, скрывающие свою профессию, низенькие плотные спекулянты в рубашках фасона «апаш», пронзительно воняющие потом журналисты из прихлопнутых большевиками газет и много разных людей, гонимых, как сорванные ветром листья, из города в город в поисках сравнительного порядка, минимального спокойствия и белых булок.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Сасартӑк ҫулҫӑсем чӑштӑртатса илчӗҫ.

И совсем обмерла от внезапного шороха листвы:

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Санӑн халь ак ҫакӑн пек… — вӑл ҫӑра ҫулҫӑсем хушшинче ухтаркаларӗ те чул тупса кӑларчӗ, — ак ҫак чул пек ҫирӗп пулмалла.

Теперь ты должен быть, как… он пошарил в траве и поднял камень, — как этот камень.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл ҫывӑхри сас-чӗвӗсене — ҫулҫӑсем чӑштӑртатнине, ҫумӑр тумламӗсем пӗр майлӑн пӑтлата-пӑтлата ӳкнине итлерӗ, тейӗн.

Он словно прислушивался к чему-то — к шуршанию листьев, к мерному постукиванию капель.

16 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

«Андрей», кӗсменӗсене хурса, пӗр хушӑ дачниксен киммипе шывра ишсе ҫӳрекен ҫулҫӑсем ҫинелле пӑхрӗ.

«Андрей» сложил весла и некоторое время смотрел вслед лодке и плывущим по воде листьям.

10 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Хӳхӗм сӑн-питлӗ хӗрарӑм, кимӗ хӳри ҫумне сӗвенсе ларнӑ та, ҫӳҫе тураттинчен ҫулҫӑсем татса илсе, шухӑша кайнӑ сӑнпа шывалла пӑрахса пырать.

Красивая женщина полулежала на корме, обрывала листья с ивовой ветки и кидала их за борт с задумчивым видом.

10 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Эпӗ те баржа хӗррине чупса пытӑм та, — Петруха пуҫне ывӑта-ывӑта, ун ҫине хӑйӗн япалисене хурса, шыв юххи майлӑ чалӑшшӑн, хӑйӑрлӑ ҫыран патнелле, ҫил вӗрнипе авӑнса шыва сарӑ ҫулҫӑсем тӑкса тӑракан тӗмӗсем патнелле ишсе кайнине куртӑм.

Я тоже бросился к борту и увидал, как Петруха, болтая головою, надел на неё шапкой — свой узел и поплыл, наискось течения, к песчаному берегу, где, встречу ему, нагибались под ветром кусты, сбрасывая в воду жёлтые листья.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Мана хамӑр малалла шуни майӗпе чарӑнса пынӑ пек, вӑл пачах чарӑнса ларас самант ҫав тери ҫывӑх пек туйӑнать, — вара пароход мӑкӑртатма, унӑн кустӑрми ҫунаттисемпе ҫӑра шыва ҫапса пыма чарӑнать, пур сасӑсем те йывӑҫ ҫинчен ҫулҫӑсем тӑкӑннӑ пек тӑкӑнса пӗтеҫҫӗ, пурпа ҫырса хуни шӑлӑннӑ пекех ним палӑрми пулаҫҫӗ те мана ним хускалман сывлӑш, шӑплӑх хӑватлӑн ҫавӑрса илмелле пек туйӑнать.

Мне кажется, что движение постепенно замирает и близок момент, когда оно совсем остановится, — пароход перестанет ворчать и бить плицами колес по густой воде, все звуки облетят, как листья с дерева, сотрутся, как надписи мелом, и владычно обнимет меня неподвижность, тишина.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Халӗ вӑл чӗреслетсе ҫуман, унӑн вӗтӗ тумламӗсем ҫулҫӑсем хушшинче пӗр сасӑпа шӑпӑртатса тӑнӑ.

Теперь мелкие капли монотонно шумели в листьях.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Лена ҫаплах пӗр сиккелемесӗр выртнӑ, ҫулҫӑсем витӗр тӳпенелле пӑхнӑ.

А Лена лежала по-прежнему неподвижно и смотрела сквозь листву в небо.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Унтан вӑл пӑртакҫӑ хускалмасӑр тӑнӑ хыҫҫӑн, ура айӗнчи турат ан шӑтӑртаттар, ҫулҫӑсем ан шӑпӑшлтатчӑр, тесе асӑрханса, ерипен малалла утнӑ.

И, постояв ещё, двинулась наконец дальше медленно-медленно, чтобы не хрустнула веточка, не зашелестел листок.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Унтан типӗ ҫулҫӑсем пуҫтарса купаланӑ та ун ӑшне кӗрсе выртса ҫывӑрса кайнӑ.

Сгребли кучу листьев, зарылись в неё и заснули.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Такам урисем айӗнче курӑкпа типӗ ҫулҫӑсем чӑштӑртатнӑ.

Трава и сухие листья шуршали под чьими-то ногами.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Киеври сентябрь уйӑхӗнче кӗркунне пулакан яланхи ҫанталӑк пек мар; илем кӳрекен пур тӗслӗ, сарӑ та хӗрлӗ ҫулҫӑсем вырӑнне вӑл тӗксӗм те нӳрлӗ пулчӗ.

Не по обычной киевской сентябрьской осени, ярко расцвеченной пестрыми, желто-красными листьями: было хмуро и слякотно.

XLIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.