Корпус чувашского языка

Тӑм чӳлмексем пекех янӑраҫҫӗ лешсем, темиҫе татӑка вакланса каяссӑн туйӑнаҫҫӗ.

Аж звенят, как горшки глиняные, того и гляди разломятся на куски.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Алӑк уҫӑлнӑ чух йынӑшса илет, ӑна хыттӑн хупсан, кантӑксем чӗтресе янӑраҫҫӗ.

Визжала, открываясь, дверь, дрожали и звенели стекла, когда ее с шумом захлопывали.

XXIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Суд ҫурчӗ умне ҫын ушкӑнӑн-ушкӑнӑн кӗпӗрленсе тӑнӑ, сивӗ сывлӑшра юр кӑчӑртатать, ҫамрӑк сасӑсем пӗр-пӗрне пӳлсе янӑраҫҫӗ.

Около суда толпились кучки людей, в морозном воздухе хрустел снег, звучали молодые голоса, пересекая друг друга.

XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ӗнтӗ ҫынсем ним чӗнмесӗр тӳсни пӗтсе пычӗ, ун вырӑнне вӗсем малалли ӗҫсене чӗререн пӑлханса кӗтеҫҫӗ, ҫынсем тарӑхни палӑрмаллах ӳсет, хаяррӑн каланӑ сӑмахсем янӑраҫҫӗ, пур енчен те темле хумхантарса ҫӗклентерекен япаласем пурри сисӗнет…

Молчаливое терпение людей исчезало, уступая место напряженному ожиданию, заметно росло раздражение, звучали резкие слова, отовсюду веяло чем-то возбуждающим…

XIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫынсен сассисем шкулта хӑватлӑн янӑраҫҫӗ.

Будто эхо проносилось по школе.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Тракторсем сехетшер ӗҫсӗр ларни, трактористсем, юсав летучкине кӗтсе, хӗвел ӑшшинче хӑяккӑн йӑваланса выртни нумай пулать-и, анчах халӗ темиҫе минут ӗҫсӗр ларсанах, трактористкӑсем репродукторпа макӑрса калаҫаҫҫӗ, «трактор суха кассинче ларать», текен сӑмахсем «SOS» текен инкек сигналӗ пек янӑраҫҫӗ.

Давно ли тракторам случалось простаивать часами и трактористы грели бока, валяясь на солнцепеке в ожидании ремонтной летучки, а теперь простой в несколько минут — и трактористки уже плачут в репродуктор и слова «трактор встал в борозде» звучат, как «SOS» — сигнал бедствия.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Сӑмахсем тата утнӑ сасӑ сӑртсем хушшинчи пек хытӑ янӑраҫҫӗ, ҫӗнӗ пӗренесемпе хӑмасен вӑрман шӑрши металл шӑршипе хутшӑнать, ҫӳлӗксен ылтӑн тӗслӗ ҫийӗнче машинӑсен деталӗсем хурҫӑпа никель пек йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Слова и шаги раздавались гулко, как в горах, лесной запах свежей древесины смешивался с запахом металла, на золотистой поверхности стеллажей детали машин мерцали сталью и никелем.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Мӗншӗн-ха вӗсем юрӑ пек те, хурҫӑ пек, ҫирӗп закон евӗр те янӑраҫҫӗ?..»

Почему звучат они и как песня и как железный закон?»

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл самантрах калаҫма чарӑнчӗ, каллех «Шӑнкӑравсем янӑраҫҫӗ…» ятлӑ юрра юрлама пуҫларӗ, анчах вӑл самантрах юрлама та чарӑнчӗ.

Она умолкла, снова запела «Звон бубенчиков…» и снова оборвала себя.

2. Хӑвӑртлӑх // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Апат пӳлӗмӗнче эрех шыв пек юхать, бокалсем чанк та чанк янӑраҫҫӗ.

А в столовой лилось вино, звенели бокалы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Нӳрлӗ кӗрхи каҫ тӗттӗмӗнче хуткупӑс нӑйкӑшать, такам хыттӑн юрласа ярать, такам намӑс сӑмахсемпе ятлаҫать, хӗрарӑмсен тарӑхнӑ, ӗшенчӗк сассисем ҫилӗллӗн янӑраҫҫӗ…

Во тьме и сырости осеннего вечера визжала гармоника, кто-то громко пел, кто-то ругался гнилыми словами, тревожно звучали раздраженные, усталые голоса женщин…

III // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӗсем хастар та сулмаклӑн янӑраҫҫӗ, пӗр япалана ҫеҫ ӑнланмастӑп эпӗ, мӗншӗн-ха анне йӗпеннӗ тутӑрӗпе пӗрмай куҫне шӑлать, мӗншӗн магазина тӑвар, супӑнь, шӑрпӑк патне чупмалла?

Звучали торжественно, бодро, и я не понимал, почему мать прикладывает к глазам мокрый платок, почему надо бежать в магазин за солью, мылом и спичками.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Уҫланкӑсенче тӗрлӗ сасӑллӑ патефонсем янӑраҫҫӗ.

На полянах разноголосо вопили патефоны.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Атсемӗр! шӑнкӑравсем пирӗн ҫурӑмсем хыҫӗнчех хыттӑн янӑраҫҫӗ, урапи кисренсе чупать, ҫыннисем шӑхӑраҫҫӗ, юрлаҫҫӗ, лашисем тулхӑраҫҫӗ, урисемпе ҫӗре тапаҫҫӗ…

Батюшки! бубенцы просто ревут за самой нашей спиною, телега гремит с дребезгом, люди свистят, кричат и поют, лошади фыркают и бьют копытами землю…

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Телефон пралукӗсем янӑраҫҫӗ.

Телефонный провод гудел.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Унӑн сӑн-пичӗ писев сӗрнӗ пек йӑлкӑшать, юн пырса капланнипе хӑлхисем ҫинҫе хӗлӗхлӗн йӑнласа янӑраҫҫӗ.

Лицо ее полыхает румянцем, от прилива крови тонко звенит в ушах.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ковчегов пассажирӗн ӳкӗнӗҫлӗ сӑмахӗсем пӗтӗм ҫырма тӑрӑх янӑраҫҫӗ.

Пассажир Ковчегов оглашает воздух жалобами.

Ҫул ҫинче ҫырса пынӑ журнал // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Батарейӑсен залпӗсем кӗмсӗртетсе янӑраҫҫӗ.

Грохали батарейные залпы.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Арҫын сассисем вӑйлӑрах янӑраҫҫӗ.

Забивали мужские голоса.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫул ҫинче вӗт чулсем шӑкӑртатаҫҫӗ, кустӑрмасем айӗнчен сирпӗнсе, тимӗре лексе янӑраҫҫӗ.

Под колесами потрескивал гравий, мелкие камни взлетали из-под колес и со звоном ударялись о крылья машины.

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.