Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ежов Фомана Смолинран ытларах кӑмӑла кайнӑ, анчах Фома Смолинпа туслӑрах пурӑннӑ.Ежов нравился Фоме больше, чем Смолин, но со Смолиным Фома жил дружнее.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ну, чыхмалли пур-и? — кӗтсе илнӗ вӑл Фомана, хӑйӗн ҫивӗч сӑмсине турткаласа.— Припер пожрать? — встречал он Фому, поводя своим острым носом.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вара Фомана, ҫав туррӑн хреснай ывӑлӗ вырӑнне, лаша ҫинче хӑй ларса пынӑ пек, ҫав йынӑшусемпе йӑлӑнусем хӑйӗн ячӗпе илтӗннӗ пек туйӑннӑ.Тогда Фоме кажется, что это он сам едет в ночи на белом коне, к нему обращены стоны и моления.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Килте Фомана хаваслӑн кӗтсе илнӗ: ашшӗ ачана мыскараллӑ вензелле сулмаклӑ кӗмӗл кашӑк парнеленӗ, аппӑшӗ — хӑй аллипе ҫыхнӑ шарф панӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фомана ҫак япала — юлташӗсем мӗнпур ачасенчен те аванни — питӗ те килӗшнӗ.И Фоме стало приятно оттого, что его товарищи лучше всех остальных мальчиков.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эпир санпа юлташ пулӑпӑр, — тенӗ Ежов Фомана.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Якӑр сӑнчӑрӗсем чӑнкӑртатни тата команда ҫуйӑхни Фомана ыйӑхран вӑратнӑ; вӑл чӳречерен пырса пӑхнӑ та, аякра, сӗмлӗхре, пӗчӗк хӑй ҫутисем йӑлтӑртатнине курнӑ; шыв, ҫу евӗр, хура та ҫӑра пулнӑ — урӑх нимӗн те курӑнман.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Игнат кӑнтӑрла ӳсӗр таврӑнас пулсан, — вара тӳрех тем пысӑкӑш аллисемпе Фомана ярса тытнӑ, ӳсӗр, телейлӗ куллипе ӑна пӳлӗмсем тӑрӑх ҫӗклесе ҫӳренӗ:
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӗренӳ Фомана ҫӑмӑллӑн парӑнса пынӑ, часах вӑл псалтирти пӗрремӗш кафизмӑн малтанхи псаломне те вулама пултарнӑ:Эта мудрость давалась Фоме легко, я вот он уже читает первый псалом первой кафизмы Псалтиря:
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фомана ҫак вырӑнта хӑрушӑ пула пуҫланӑ, вӑл чӗтӗре-чӗтӗре илнӗ; унӑн, тӗлӗрсе лараканскерӗн, ыйӑхӗ вӗҫнӗ, вӑл хреснашшӗн сассине илтнӗ, леш, сухалне чӗпӗткелесе: — Иш, епле чӑрсӑрланать, — тесе ҫӑмӑллӑн кулкаланӑ.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хӗрача макӑрнӑ, часрах амӑшӗ патне чупнӑ, элек панӑ, анчах Антонина Ивановна Фомана юратнӑ, хӗрачин сӑмахӗ ҫине ҫаврӑнсах пӑхман, — ку япала ачасен хушшинчи килӗшӗве тата та ытларах ҫирӗплетнӗ.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Темӗн чул кӗлӗ пӗлекенскер, Фомана вӑл пӗр юмах та ярса кӑтартман.Зная множество молитв, она не рассказывала Фоме ни одной сказки.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫавӑн пекех, эпӗ «Фомана» — Плетнева та куртӑм.
62 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Фомана та вӑл коммунист тесе шутлать пулас.
IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Пирӗн Фомана пурин патне те туртать — ҫӑкӑр патне, эрех патне, — пуҫ тайӑр ӑна!..— Нашего Фому тянет ко всему — ко хлебу, к вину, кланяйтесь ему!..
XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
27. Унтан Фомана ҫапла калать: пӳрнӳне тӑс-ха кунталла — Манӑн аллӑмсене кур; аллуна тӑс-ха — Ман аякӑма хыпаласа пӑх; ӗненменни ан пул, ӗненекенни пул, тенӗ.
Ин 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.
16. Вӑл ҫаксене суйласа илнӗ: Симона, ӑна Петр тесе ят панӑ; 17. Зеведей Иаковӗпе унӑн шӑллӗне Иоана, вӗсене Воанергес тесе ят панӑ, ку «аслати ывӑлӗсем» тени пулать; 18. Андрее, Филипа, Варфоломее, Матфее, Фомана, Алфей Иаковне, Фаддее, Симон Кананита 19. тата Иуда Искариота, ҫакӑ вара Иисуса тытса панӑ.
Мк 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.