Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тахӑшӗ сăмах пирĕн базăра пур.
тахӑшӗ (тĕпĕ: тахӑшӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Блиндажа тахӑшӗ, вырӑнтан вырӑна куҫарма хӑтланса, унтан та кунтан тӗртсех тӑрать тейӗн.

Казалось, что блиндаж без конца толкало с разных сторон, передвигая с места на место.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Блиндаж патнелле ҫывхарнӑ чух Андрей траншейӑра тахӑшӗ ҫивӗч сасӑпа калаҫнине илтрӗ:

Подходя к блиндажу, Андрей услышал чей-то бойкий голосок в траншее:

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫынна кӳпкени, хыттӑн йынӑшса илни илтӗнсе кайрӗ, унтан вара — кӑшт аяккарахра — тахӑшӗ, ухмаха ернӗ пек, хыттӑн мӗкӗрсе илчӗ.

Он слыхал глухие удары, резкий стон, потом — подальше от себя — безумный, рычащий голос.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лӑплан, тусӑм, — Озеров Андрей ҫине тахӑшӗ пӑрахса хӑварнӑ нимӗҫ шинельне илсе ӑна лайӑхрах витсе хучӗ.

Ты успокойся, дорогой, — Озеров получше укрыл Андрея кем-то брошенной на него немецкой шинелью.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ыттисем йынӑшкаласа илеҫҫӗ, ҫӗр каҫа шӑнса кӳтнипе, чӗтресе выртаҫҫӗ, тахӑшӗ тата час-часах шӑлӗсене шатӑртаттарса илет.

Остальные стонали и тряслись, продрогнув за ночь, и кто-то один часто поскрипывал зубами.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Самолётсем, — терӗ тахӑшӗ юнашарах.

— Самолеты, — ответил кто-то рядом.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Халӗ ӗнтӗ нумайлӑха, — пӗлнӗ пек сӑмах хушса хучӗ тахӑшӗ.

— Теперь надолго, — ответил кто-то знающе.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах ҫак вӑхӑтра тахӑшӗ завхоз ҫинчен аса илтерчӗ:

Но тут кто-то напомнил о завхозе:

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тахӑшӗ хуллен сӑмах хушрӗ:

Кто-то промолвил тихо:

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Юлташӗсенчен тахӑшӗ канаш пачӗ:

Кто-то из спутников посоветовал:

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ку мӗн вара? — ыйтрӗ тахӑшӗ ун хулпуҫҫийӗ хыҫӗнчен.

— А это что? — спросил кто-то у него из-за плеча.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫывӑхрах ура сасси илтӗнсен, Андрей ашшӗ — Ерофей Кузьмич ӗҫлеме пӑрахрӗ, шӑтӑкра тӳрленсе тӑчӗ те килтисенчен тахӑшӗ пынине чухласа илсе хӑрасарах ыйтрӗ:

Заслышав поблизости шаги, отец Андрея, Ерофей Кузьмич, прервал работу, разогнулся в яме и, понимая, что идет кто-то из своих, спросил ворчливо:

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тахӑшӗ ун ҫинчен вӑрттӑн темскер каласа кӑтартнӑ пек, эпӗ кивӗ япаласем тултарнӑ пӗчӗк чӑлана вӑрхӑнса кӗретӗп, килтисенчен унта никам та кӗрсе ҫӳреместчӗ.

Мне словно подсказало что-то, и я побежал в маленькую, заваленную старыми вещами комнатку, в которой почти никто не бывал.

Хут ҫӗлен // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 105–109 стр.

Пӑртакҫах тӑхтасан, пӗр самантлӑха каллех тахӑшӗ кӑштӑртатса хӑпарни илтӗнчӗ.

Чуть погодя снова послышались шаги, кто-то поднимался.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Юриех тенӗ пек, пусма картлашкисем ҫинче ура сассисем илтӗнчӗҫ, тахӑшӗ ҫӳлелле улӑхать.

И как специально, заслышал шаги на лестнице, кто-то поднимался наверх.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Тахӑшӗ кӗпер ҫинче тӑрать.

На мосту кто-то стоял.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Уссийӗ тата мӗн пек вӑрӑм! — сасартӑк тахӑшӗ тӗлӗнсе те янӑравлӑн каларӗ.

Усищи-то какие! — раздался вдруг резкий, пронзительный голос.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Анчах ҫак вӑхӑтра тахӑшӗ сарлакан та ҫирӗппӗн пусса утни илтӗнсе кайрӗ.

Но тут послышались твердые, крупные шаги.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Володя курчӗ; шалта, хыҫал енчен, амӑшӗ патне тахӑшӗ пычӗ те ун аллинчи ҫӗвӗ хатӗрӗсене илчӗ.

Володя увидел, как из глубины комнаты кто-то подошел к матери и взял у нее из рук шитье.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Тахӑшӗ, вӗсенчен пӗри урипе чул муклашкине хускатрӗ; чул муклашки кӗмсӗртеттерсе аялалла кусса кайрӗ.

Кто-то из них при этом задел камень, и он покатился в сторону с негромким тупым стуком.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней