Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫулне (тĕпĕ: ҫул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Марина ҫирӗм ҫулне хулпуҫҫийӗсем ҫинчен илсе пӑрахнӑ ҫын пекех ҫӳрет.

Марина — будто двадцать лет с плеч скинула.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑш чухне ҫаплах калаттӑмӑрччӗ: «Пӑрах-ха, Тит, хамӑр хаклӑ совет влаҫӗн ҫулне пӳлсе ан тӑр! Эсӗ уншӑн фронтсенче шуррисене хирӗҫ ҫапӑҫса асап курнӑ-ҫке-ха…» теттӗмӗрччӗ.

Иногда говорили: «Брось, Тит, не становись нашей дорогой Советской власти поперек путя! Ты же за нее страдалец на фронтах против белых был…»

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Анчах пурнӑҫ ҫулне те картласа хунӑ.

Но и жизни ход отрезанный.

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл, тарӑхса ҫитнӗскер, тухӗччӗ те хӑй килӗнчен, ҫак йӗрӗнчӗке — «сывлӑш ҫулне» ватса ҫӗмӗрсе тӑкӗччӗ, каппайчӑк чӑрсӑр тимӗр ҫӑварне хуплӗччӗ, вӑл пурнӑҫ хуҫи, пурнӑҫ — уншӑн, ҫавӑнпа та ӑна мӗн кансӗрлет — ҫавна пӗтермелле.

Возмущенный, он вышел бы из дома и сломал, разрушил эту мерзость — «воздушную дорогу»; он заставил бы замолчать нахальный вой железа, он — хозяин жизни, жизнь — для него, и все, что ему мешает жить, — должно быть уничтожено.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Халӑх ушкӑнӑн-ушкӑнӑн уйрӑлса, ни каяс, ни каяс мар пек, урам варринче ҫапӑнкаласа тӑнӑ; тавлашса та калаҫкаласа сӗрленӗ, пӳрт стенисем ҫумне пыра-пыра тӗртӗннӗ, унтан каллех, хура шӗвӗ япала пек, урам варрипе юха-юха тулнӑ — халӑх хушшинче иккӗленнӗ шухӑшсем кӑшт палӑрмалла ҫеҫ ҫаврӑнса ҫӳрени сисӗннӗ; темле, пурне те кирлӗскере пит хытӑ кӗтни паллӑ пулнӑ, ҫав кӗтекен япала вара ҫитес тӗлӗн ҫулне ӗҫ ӑнассине ӗненнипе ҫутатмалла пулнӑ, вӑл ӗненни вара пур татӑксене те шӑратса, пӗр ҫирӗп яштака япала туса ҫыхӑнтармалла пулнӑ…

Толпа нерешительно плескалась в канале улицы, разбиваясь на отдельные группы; гудела, споря и рассуждая, толкалась о стены домов и снова заливала середину улицы тёмной, жидкой массой — в ней чувствовалось смутное брожение сомнений, было ясно напряжённое ожидание чего-то, что осветило бы путь к цели верою в успех и этой верой связало, сплавило все куски в одно крепкое стройное тело.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Вара вӑл тӳрех пирӗн ҫинелле утма пуҫларӗ, эпир ун ҫумӗнче пулман пекех, ун ҫулне пӳлмен пекех утса кайрӗ.

И она пошла прямо на нас, так просто пошла, как будто нас и не было пред ней, точно мы не преграждали ей дороги.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Ун ҫулне Томна Матвеевна пӳлчӗ.

Томна Матвеевна преградила ему путь:

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Хумсем, кимӗ хӑйӗн ҫулне ҫӗтернине ӑнланнӑ пек, ӑна ҫӳлерех те ҫӳлерех ҫӗклесе ярса, кӗсменсем айӗнчен ачаш та сенкер вутпа хӗмленсе, унпа ҫӑмӑллӑн выляҫҫӗ.

Волны точно понимали, что эта лодка потеряла цель, и, все выше подбрасывая ее, легко играли ею, вспыхивая под веслами своим ласковым голубым огнем.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Хупахри шӑв-шав, пӗр яртӑна пӗтӗҫсе, темӗнле капмар пысӑк выльӑх мӗкӗрнӗ пек янӑраса тӑчӗ; ҫӗр тӗрлӗ сасӑ кӑларма пултаракан выльӑх, шӑртланса, суккӑр пек асапланса, ҫак чул шӑтӑкран тухма тӑрӑшать пек, анчах ирӗке тухма ҫулне тупаймасть пек туйӑнать…

Шум в трактире сливался в одну ноту, и казалось, что это рычит какое-то огромное животное, оно, обладая сотней разнообразных голосов, раздраженно, слепо рвется вон из этой каменной ямы и не находит выхода на волю…

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Вӑл, Челкаш ҫулне пӳлсе, сулахай аллипе кортик авӑрӗнчен ярса тытрӗ, сылтӑммипе Челкаша ҫухаран ҫавӑрса илме хатӗрленсе тӑчӗ.

Он загородил дорогу Челкашу, встав перед ним в вызывающей позе, схватившись левой рукой за ручку кортика, а правой пытаясь взять Челкаша за ворот.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

«Пурпӗрех… — шухӑшлать вӑл, — лаши хӑех каять, ҫулне пӗлет.

«Всё равно… — думает он, — сама лошадь пойдет, знает дорогу.

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Пӗчченҫи малалла кайма пултараймастӑп, мӗншӗн тесен ҫулне пӗлместӗп, тата пӗчченех кайсан, ун лашине эп вӑрланӑ, теме те пултарӗҫ…

Самому продолжать путь нельзя, потому что дороги не знаю, да и могут подумать, что я у него лошадь украл…

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

Анчах унӑн ҫулне пахча карти пӳлсе лартрӗ.

Но тут путь ей преградила изгородь.

36-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑкӑр, хӑйӗн ҫулне пӳлме хӑйнӑшӑн тӗлӗннӗ пек пулса, чугун пек ҫирӗп ҫамкипе кивӗ картана пырса тӗкрӗ; лешӗ вара ҫатӑртатса йӑванса кайрӗ.

Удивляясь, как это ему посмели перегородить путь, бык уперся своим чугунным лбом в старенькую изгородь; та крякнула и повалилась на землю.

28-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑкӑр ҫулне пӳлсен пӗтрӗмӗр вара!

Лучше быку дорогу не переходить!

28-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тискер тӗттӗм каҫсенче миҫе хутчен кӑна пӗлӗтри ҫӑлтӑрсем пек ҫутатман-ши ҫав ачасен куҫӗсем унӑн ҫулне, миҫе хутчен кӑна ҫӑмӑллатман-ши вӗсем салтакӑн йывӑр ҫулне!

Сколько раз в непогожую, темную ночь ребячьи глаза светили ему, как звезды на небе, и облегчали тяжкий солдатский путь!

23-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах вӑл чупма ӑста мар, Санька, темиҫе сиксех унӑн ҫулне пӳлсе, лешне урам тӑрӑх чуптарчӗ.

Но бегать он был не мастер, и Санька в несколько скачков отрезал ему путь, заставил бежать вдоль улицы.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Маша малалла чупса тухса унӑн ҫулне пӳлсе лартрӗ.

— Маша вдруг забежала вперед и загородила дорогу.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ачасем кӗмӗл пек ҫӑлтӑрсен ушкӑнӗ ҫине вӑрахчен пӑхса тӑчӗҫ, хушӑран вӗсем, ҫӑлтӑрсен ҫулне ҫухатса, Алтӑр ҫӑлтӑр ҫине пӑхрӗҫ, унтан каллех шырама пуҫларӗҫ.

Ребята долго блуждали в серебристом лабиринте созвездий, сбивались с пути, возвращались к Большой Медведице и вновь отправлялись в поиски.

12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Девяткин унӑн ҫулне пӳлсе хучӗ.

Девяткин загородил ему дорогу.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней