Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑкӑрӗ (тĕпĕ: кӑкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аниҫҫен куҫӗсем шывланчӗҫ, вӑл Корней килнӗ кунхи пекех, сӑмсине чӗр ҫиттипе шӑлчӗ, унтан пиччӗшӗн пиншак тӳмине тытрӗ те ӑна пӳрнисемпе турткаланӑ май пуҫне Корней кӑкӑрӗ ҫине хурса, шӑппӑн йӗрсе ячӗ.

Глаза Анисьи увлажнились, она, как при встрече, стала громко сморкаться в передник, потом взяла брата за пуговку на пиджаке, повертела ее в пальцах и вдруг неловко ткнулась головой ему в грудь и тихо, заплакала.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мишка кӑкӑрӗ ҫинчи сехет вӑчӑрине тӳрлетсе куҫӗпе ҫӗрелле пӑхрӗ.

— Мишка поправил на груди часовую цепку, потупился.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эх, эс те! — Разведка командирӗ вара, — Ставрополь ҫынни, патша ҫарӗнче унтер-сверхсрочник пулнӑскер, чаҫран киле ҫара ҫерҫи пек пырса кӗресси мӗн пек йывӑррине хӑй тӳссе курнӑскер, — сарлака кӑкӑрӗ ҫумӗнчен чылаях йывӑр вӑчӑраллӑ сехет вӗҫерчӗ, каларӗ:

— Эх, ты! — И командир разведки — ставрополец, в прошлом унтер-сверхсрочник, сам не раз ходивший домой из старой армии в отпуск, знавший на опыте, как горько являться из части голодранцем, — снял со своей широкой груди часы и невероятно массивную цепку, сказал:

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хурарах кӑвак тӗслӗ ҫумӑр пӗлӗтне вӑл самантлӑха кӗмӗл тӗслӗ кукӑр-макӑр хуртапа эрешлесе илчӗ те, йӑлтӑркка сӑннипе аялалла вирхӗнсе, хурал сӑрчӗн ҫаврака кӑкӑрӗ ҫине пырса тӑрӑнчӗ.

Серебристой извилистой росшивью она на миг окаймила синюю тучу, сверкающим копьем метнулась вниз и ударила в тугую выпуклую грудину сторожевого кургана.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья кӑкӑрӗ ҫумне пысӑк мар ҫыхӑ чӑмӑртаса тытнӑ, кофтине хулпуҫҫийӗ ҫинчен уртса, Дон еннелле утса пырать.

Аксинья шла к Дону, прижимая к груди небольшой узелок, накинув внапашку теплую кофту.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кукленсе ларчӗ, штыкӑн ҫивӗч вӗҫне Иван Алексеевич кӑкӑрӗ тӗлне тытрӗ, унтан, штык тыткӑчи ҫине пӗтӗм кӑкӑрӗпе ӳпӗнсе, шӑппӑн каларӗ:

Присел на корточки, направил острие штыка в грудь Ивана Алексеевича, налег на рукоять штыка со всей силой и негромко сказал:

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑна йӑпӑлтатанҫи пулса табакпа хӑналарӗҫ, унӑн мулкач кавӑнӗнчен пысӑк та мар чышкипе сӑхманне мӑкӑртса тӑракан, урапа тукунӗ пек ҫаврака кӑкӑрӗ ҫине хӑйсем хисепленине пытарма пӗлмесӗр пӑхрӗҫ.

Его подобострастно угощали табаком, смотрели с нескрываемым уважением на небольшой Алешкин кулак величиной с ядреную тыкву-травянку, на выпуклый заслон груди, распиравшей чекмень.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑкӑрӗ чӗп-чӗр юнах: ун ҫинче пиҫсе ҫитнӗ чие ҫырли карҫинккине пусса лапчӑтнӑ тейӗн.

На груди будто корзину спелой вишни раздавили.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дуняшка вӑйпах Дарья аллисене вӗҫертсе илчӗ те унӑн тӑн ҫухатнӑ пуҫне кӑкӑрӗ ҫумне пӑчӑртарӗ.

Дуняшка силком оторвала Дарьины руки, прижала обеспамятевшую голову ее к своей груди.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юнланса пӗтнӗ ӳт татӑкӗнчен намӑссӑрӑн мӑшкӑлларӗҫ, юлашкинчен пӗр конвоирӗ месерле ҫавӑрса пӑрахнӑ кӗлеткен кӑкӑрӗ ҫине хӑпарса тӑчӗ те, хӗҫӗпе пӗррех сулса, Лихачевӑн пуҫне чалӑшшӑн касса татрӗ.

Надругались над кровоточащим обрубком, а потом один из конвойных наступил на хлипко дрожавшую грудь, на поверженное навзничь тело и одним ударом наискось отсек голову.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн пӑшала темле путӗшлерех йӑтса ҫӳрес йӑла пур: ҫаккине, хӗрес пек, мӑйӗнчен ҫакса ярать те, винтовки кӑкӑрӗ ҫинче чалӑшшӑн сулланса ҫапкаланать.

Носил он ее по-чудному: ремень цеплял на шею, как гайтан креста, а винтовка косо болталась у него на груди.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аллисем Мишкӑн мӑйне хыпашларӗҫ, пуҫӗ ун кӑкӑрӗ ҫумӗнче ҫилленсе чӗтрерӗ.

Руки ее шарили, хватали Мишку за шею, а голова колотилась у него на груди.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, питӗ пӗшкӗнсе, аллисене кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртаса, пӗтӗм вӑйран ыткӑнса пычӗ.

Он мчался изо всех сил, низко клонясь вперед, прижав к груди руки.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑкӑрӗ ҫинчен аҫамӑн пушӑ ҫанни ҫапкаланма пуҫларӗ, тути чалӑшрӗ.

На груди его забился холостой рукав чекменя, рот повело в сторону.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лукинична Петро аллинчен яра-яра тытрӗ, ӑсран тухнӑ пек кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртарӗ.

Лукинична хватала руки Петра, обезумело прижимала их к груди.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Старик ҫӗлӗкне тӑхӑнчӗ, анчах ҫавӑнтах каялла хыврӗ те, малти кӗтесе пырса, аллисемпе сарлакан, сулӑмлӑн хӑлаҫланса, кӑкӑрӗ ҫине хӗрес хучӗ.

Старик надел треух, но сейчас же снова снял его и, подойдя к переднему углу, закрестился широким, машистым крестом.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Фомин вырӑнне пулемет лентисене кӑкӑрӗ урлӑ хӗреслесе ҫыхнӑ казак улшӑнса тӑчӗ.

Казак, опоясанный наперекрест пулеметными лентами, сменил Фомина.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Оратор аллисене кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртарӗ, енчен-енне ҫаврӑнкаласа, чӑтӑмлӑн ӑнлантарчӗ:

Оратор прижимал к груди руки, поворачивался во все стороны, терпеливо разъяснял:

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӑкӑрлӑксен хушӑкӗсенчен юр шӑлса кайнӑ Донӑн шурӑ кӑкӑрӗ палӑрать.

В просветах переулков виднелась белая грудина заметенного снегом Дона.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каҫ еннелле ҫеҫенхирти юханшыв йынӑша-йынӑша пӑр катрамӗсене ватать, ача амӑшӗн кӑкӑрӗ пек нӑкӑ-нӑкӑ карӑннӑскер, тулли шывне хӑвӑрт анаталла юхтарать.

К вечеру, стоная, ломает степная речушка лед, мчит его, полноводная, туго налитая, как грудь кормилицы.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней