Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тахӑшӗ сăмах пирĕн базăра пур.
тахӑшӗ (тĕпĕ: тахӑшӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
1929 ҫулхи январьте ирпе ирех тахӑшӗ пас тытнӑ кантӑкран пырса шакканӑ, Костя карт сиксе илнӗ те амӑшне вӑратнӑ.

Январским утром тысяча девятьсот двадцать девятого года раным-рано кто-то постучался в обметанное инеем стекло, и Костя встрепенулся, разбудил мать.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чӑртмах сӑмаха хӗрхенмеҫҫӗ — «шлепке» те, «карма ҫӑвар» та терӗҫ, юлашкинчен тата тахӑшӗ выговор ҫырса хума сӗнчӗ.

На грубости не скупятся — и шляпой меня обозвали, и ротозеем, а в конце кто-то предлагает записать выговор.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унӑн турачӗ ҫинчен темӗнле кайӑк вӗҫсе кайнӑ, Ксюшӑна чулсем хыҫӗнче тахӑшӗ сиккеленсе илсе, хытса тӑнӑ пек туйӑннӑ.

Какая-то птица улетела с его ветки, и Ксюше показалось, что кто-то вскочил за камнями и застыл.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ял шӑпланса пычӗ, тахӑшӗ ҫеҫ, аташса каннӑ сурӑхне шыраса, ӗнтрӗкре: «Ма-шу-ня! Ма-шу-ня!» — тесе йыхӑрать, юнашарти тӑкӑрлӑкра пусӑ тараси вӑрӑммӑн чӗриклетсе илчӗ, сӑнчӑр чӑнкӑртатрӗ, шыва путнӑ витре ланкӑртатса тулчӗ; ҫул тӑрӑх кӑштӑртатса утни илтӗнчӗ — шыв ӑсма ватӑ ҫын тухрӗ пулмалла; алӑк хӑлтлатса хупӑнчӗ.

Деревня затихла, лишь кто-то долго искал в потемках заблудившуюся овцу: «Машу-у-ня! Ма-шу-у-ня!»; рядом в проулке тягуче заскрипел ворот колодца, лязгнула железная цепь, захлебнулось ушедшее в воду ведро; шаркающе проволочились по дороге шаги, — видно, ходил за водой старый человек; оглушительно хлопнула дверь.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Юланутлӑ ҫын ҫаплах тӑна кӗреймен Прохора сӑнӑ аврипе ыраттармаллах айӑкӗнчен чышса илчӗ, тахӑшӗ ӑна урисенчен ярса тытрӗ, аяккалла сӗтӗрчӗ.

Древком пики всадник больно толкнул еще не пришедшего в себя Прохора в бок, чьи-то руки сцапали его за ноги, поволокли в сторону.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохор хӑлхи патӗнченех хуравларӗ тахӑшӗ.

Отвечал кто-то над самым Прохоровым ухом.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Пӑхӑр, пысӑк пушар! — кӑшкӑрчӗ тахӑшӗ лав ҫинчен.

— Большой пожар, глядите! — крикнул кто-то с подводы.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксен юланутлӑ темиҫе сотни полка ҫур ҫӗр тӗлӗнче хупӑрласа илнӗ, тахӑшӗ юри хӑратма шухӑшласа кӑларнӑ пысӑк йывӑҫ шакӑрчасемпе меллӗ усӑ курса, винтовкӑсемпе урӑм-сурӑм пеме тапратнӑ.

В полночь несколько конных казачьих сотен окружили полк, открыли бешеную стрельбу, широко используя изобретенное кем-то средство устрашения — огромные деревянные трещотки!

LVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Таҫта чиркӳ леш енче тахӑшӗ янӑравлӑ сасӑпа: «В ружье-е-о-о!» тесе команда панӑ.

Где-то за церковью зычный командный голос орал: «В ружье-е-о-о!»

LVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав самантрах тахӑшӗ ӑна, хыҫалтан пырса, пуҫран вӑйлӑн туртса ҫапрӗ.

И тотчас же кто-то ударил его сзади в голову.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑшӗ лашине хутор еннелле уттарса каять.

Кто-то ехал шагом по направлению к хутору.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑшӗ, сӑмахӗсене уйрӑмах татса, кӗввине ӗшенчӗклӗн те майӗпен янӑраттарса, хӑйӑлтатарах тухакан сасӑпа ташӑ юрри пуҫласа ячӗ:

Чей-то хрипатый басок завел плясовую песню, тщательно выговаривая слова, устало и медленно выводя:

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мана тахӑшӗ ӗнер каҫ каларӗ-ха: Климовка патӗнче эсӗ шучӗ ҫук нумай матроса вакласа тӑкнӑ, тет.

Мне вчера ночью передавал кто-то, будто ты матросов под Климовкой нарубил несть числа.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Алӑк патне казаксем кӗпӗрленсе тулчӗҫ; тахӑшӗ йывӑҫ кашӑксене шуххӑн та ухӑнуллӑн шӑкӑртаттарса ташӑ ҫемми каларӗ.

В дверях столпились казаки; кто-то из них чудесно выбивал на деревянных ложках ярую плясовую дробь.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пурӑнса пӗтерчӗ ҫӗр ҫинчи пурнӑҫне, — терӗ тахӑшӗ шӑппӑн.

Отходил по земле, — сказал кто-то тихонько.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑшӗ вӑйлӑн тӗртсе янӑ пек месерле кайса ӳкнӗ май вӑл пӑшал сассине пачах илтмерӗ.

Он не слышал выстрела, падая навзничь, как от сильного толчка.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑшӗ ҫыр хӗрринех пырса тӑчӗ пулас.

Кто-то, видимо, близко подошел к яру.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫил тахӑшӗ кӑшкӑрнӑ сасса варкӑштарса килчӗ:

Ветром допахнуло крик:

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑшӗ Лихачев патнелле пукан тапса пачӗ, анчах вӑл лармарӗ.

Кто-то пихнул ногой табурет Лихачеву, но тот не сел.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юлашкинчен тахӑшӗ ут чӗрнисем чаклатнине илтрӗ.

Под конец кому-то послышался цокот копыт.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней