Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ир сăмах пирĕн базăра пур.
Ир (тĕпĕ: ир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Манӑн сирӗнпе пӗрле пулас килчӗ, эпӗ вӗт сайра хутра ӗҫрен паянхи пек ир таврӑнатӑп.

— Просто я хотела побыть с вами, я ведь очень редко освобождаюсь рано.

Ҫӗнӗ шкул // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Мӗншӗн ир таврӑннӑ эсӗ?

— Ты почему так рано?

Xуйxӑ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ильяс ир тухса каять те каҫ килсе кӗрет.

Ильяс день-деньской бегает по улице.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пуху тавраш нихҫан та ҫакӑн пек ир пуҫтарӑнакан марччӗ, пухӑнсан та, таҫта тимӗрҫӗ лаҫҫи патӗнчи уя мар, хурал пӳрчӗ умӗнчи ҫереме пухӑнатчӗҫ.

Никогда еще утламышцев не созывали на сход в такую рань, да еще к кузнице — обычно собирали народ у околицы, возле караулки.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пирӗн сумлӑ каччӑ вара Тухтар сана хӗвеллӗ ир асне илет те уйӑхлӑ каҫ тунсӑхлать, чунтан-вартан савса хисеплет вӑл сана, пулас ырӑ кинӗмӗр, шыв-пикеҫӗм, кӗрсемччӗ пирӗн ӳкӗте…

А наш знатный жених Тухтар день и ночь поминает тебя, скучает по тебе, любит тебя всем сердцем, добрая наша сношенька, красавица-водица, прими ты наши уговоры да просьбы…

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗвел ир пуҫласа каҫчен ҫӗр питне хӗрхенӳсӗр хӗртет.

Солнце с восхода и до заката безжалостно жгло землю.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Паян ир Шерккей хӑех шӳрпе пӗҫерсе пӑхма шутларӗ.

И Шерккей надумал сам сварить какой-никакой суп.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл кашни ир Манюр папая вӑратса лавккине уҫтарнӑ та эрех ӗҫтерсе хӑварнӑ.

Каждое утро он будил Манюра, вел в его лавку и напаивал водкой.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Пӗлнӗ пул, Манюр тете, эрне хушши кашни ир ҫак вӑхӑтра лавккӑна уҫнӑ пул, ирсерен пӗрер пулӑштух ӗҫтерӗп», — тет те, курка хыҫҫӑн курка шалт тутарса, Манюр папая ҫавӑнтах ураран ӳкерет, хӑй вара, лавккаран тухсан, алӑкне питӗрсе илет, ҫӑраҫҫи уҫҫине Кантюкне кайса парать.

Да еще с приговорками: «Знай, Манюр бабай, теперь я к тебе по утрам буду приходить целую неделю, и ты будешь выпивать по полштофу каждое утро», чарка за чаркой, Манюр уж с ног свалился, а Палля взял ключи от лавки, запер ее, ключи снес Кандюку.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпӗр унпа мӗн ир пуҫласа каҫчен пӗрле ӗҫлерӗмӗр.

— Мы ведь с ним цельный день нынче бок о бок проработали.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аслӑ ывӑлӗпе иккӗшӗ вӗсем хӑйсен лаҫҫинче ир пуҫласа каҫчен пӗр канмасӑр тенӗ пек ӗҫлеҫҫӗ: ял халӑхӗ валли ҫурла шӑллаҫҫӗ, пӑта хатӗрлеҫҫӗ, сухапуҫ майлаштарасси те пулать, пуртӑ та тӑваҫҫӗ.

Каждый день со своим старшим сыном они с солнцем открывают кузню и до самого вечера работают без устали: мастерят для сельчан серпы, гвозди, чинят сошники, выковывают топоры…

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ир тӑмалла терӗн-ҫке, мӗншӗн ҫывӑрма выртмастӑн тата?

— Ты ж говорил, рано вставать, а сам сидишь тут?

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эсӗ: питӗ ир, тесшӗн-и?

— Ты хочешь сказать, — рано?

24. Кӗрешӳ тата вӑрӑма пырать-ха // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Халь ир пулнӑ-ха, хӗвел трубасемпе ҫурт тӑррисене ҫеҫ ҫутатнӑ.

Час был ранний, и солнце освещало только трубы и крыши домов.

22. Ҫӑлӑнӑҫ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ир енне вӗсем подвал стени патне ҫитсе ломсем тытрӗҫ.

Под утро добрались до стенки подвала и взялись за ломы.

22. Ҫӑлӑнӑҫ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Бураков хӑйне хӑй: эпӗ ир енне ӑшӑ ҫурта кӗрсе ӑшӑнатӑп-ха, фронтра ҫынсем манран кая мар шӑнаҫҫӗ, анчах вӗсен ӑшӑнас шанчӑк та ҫук, тесе лӑплантарчӗ.

Бураков утешал себя тем, что к утру он попадет в теплое помещение и отогреется, а на фронте люди мерзнут не меньше и этой надежды не имеют.

18. Колонист ҫурчӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Яланхи пекех, ыйхинчен ир вӑранчӗ, ҫӗрулми пӗҫерсе ҫирӗ, ҫӗнӗ кӗслине хӗлӗх кармалли пӑркӑчсем лартса тухрӗ.

Как обычно, проснувшись, сварил картошки, поел, потом просверлил дырочки для струн к новым гуслям.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Питех те илемлӗ хӗллехи ир.

Было великолепное зимнее утро.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Ҫапла ӗнтӗ, ыран ир каллех тӑрса гимназие каймалла, — ыран та, виҫмине те, малашне йӗркипех кичем те салхуллӑ кунсем тӑсӑлаҫҫӗ…

Да, завтра опять вставать в гимназию; и завтра, и послезавтра, и целый ряд скучных, тоскливых дней…

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Столовӑйри пысӑк сехет, ҫичӗ сехет ир пулнине кӑтартса, чӗриклетсе ҫичӗ хут ҫапрӗ.

На больших часах в столовой медленно-хрипло пробило семь часов утра.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней