Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тахӑшӗ сăмах пирĕн базăра пур.
тахӑшӗ (тĕпĕ: тахӑшӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тахӑшӗ бензобака лектернӗ пулас.

Кто-то попал в цель — в бензобак.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

«Ярошевице», — вуларӗ тахӑшӗ сасӑпах юпа ҫине ҫырса ҫапнине.

— «Ярошевице», — вслух прочел кто-то надпись.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унтан Саша, ун хыҫҫӑн эпӗ, ман хыҫран тата тахӑшӗ — тулта тин куртӑмӑр эпир ыттисене.

За ним Саша, я и еще кто-то — только потом мы увидели всех ребят.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Сывӑ пул, Гена! — терӗ тахӑшӗ ҫак вӑхӑтра.

Кто-то тихо произнес: — Прощай, Гена!

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хӗр ҫумне ҫыпҫӑнать, — мӑкӑртатрӗ тахӑшӗ.

К девушке пристает, — проговорил кто-то.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Мӗн чухлӗ вӗренмелле пулать? — хӑюсӑррӑн ыйтрӗ тахӑшӗ.

— А сколько учиться? — робко произнес кто-то из нас.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кунта мана сылтӑм енчен тахӑшӗ чӗннӗ пек туйӑнчӗ.

Тут меня окликнули, как мне показалось, справа.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Масар енчен тахӑшӗ сиксе тухрӗ те, ҫӗр ҫумне пӗшкӗне-пӗшкӗне, айлӑмалла вирхӗнчӗ.

Со стороны кладбища кто-то выскочил из окопа и, пригибаясь к земле, бросился вниз.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ав, тахӑшӗ урам урлӑ чупса каҫрӗ.

А вот и перебежал кто-то деревенскую улицу.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тахӑшӗ, харпӑр хӑй валли шӑтӑксем туса, вырнаҫма хушрӗ, анчах пӗтӗм батальонӗпе те пӗр кӗреҫе тупӑнмарӗ.

Кто-то крикнул, чтоб мы окопались, но окапываться было нечем: ни одной саперной лопатки на весь батальон.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӗр пӗчӗк вӑрман ҫывӑхӗнче командирсенчен тахӑшӗ команда пачӗ: — Выртӑр! Танксем! — кӑшкӑрчӗ вӑл.

За очередным леском кто-то из командиров подал команду: — Ложись! Танки!

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тахӑшӗ ҫаплах пирӗнтен юлмасть, вӑл секретарьтен темӗн ыйтать, телогрейка ҫаннинчен туртать.

Кто-то бежал за нами, о чем-то просил секретаря, дергал его за телогрейку.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тахӑшӗ чартакран пӗр витре хӑйӑрпа тепӗр кастрюль шыв илсе килчӗ те, ҫавсене сапсан тин пӳрт тӑрри ҫунма чарӑнчӗ.

Кто-то успел притащить с чердака ведро песку и кастрюлю с водой, мы посыпали и полили уже потухшую краску.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ур-ра! — хаваслӑн кӑшкӑрса ячӗ тахӑшӗ, анчах вӑл вожатӑй пичӗ ҫине пӑхрӗ те ҫавӑнтах шӑпланчӗ.

Ур-ра! — восторженно крикнул кто-то, но тут же осекся, взглянув на лицо вожатой.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хӑйсем хаваслӑ, пичӗсем хӗвелпе пиҫӗхнӗ, тахӑшӗ хуткупӑс янраттарать.

Веселые, с загорелыми лицами, кто-то даже с гармошкой.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Залра килӗштермен сасӑсем кӗрлесе кайрӗҫ, тахӑшӗ хирӗҫсе каларӗ.

В зале прошел легкий шум неодобрения, и чей-то голос запротестовал:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Таҫта темскерле Владимир Ильич вилсе кайнӑ, телеграфистӑн паян такам патне хурлӑхлӑ сӑмахсем ҫырса ямалла пулать, тахӑшӗ ӗнтӗ тӳсме ҫук пысӑк хуйхӑпа ерсе ярать, анчах телеграфистшӑн ку пӗтӗмпех ют япала, вӑл аяккинче тӑракан свидетель ҫеҫ.

Где-то умер какой-то Владимир Ильич, кому-то он запишет сегодня трагические слова, кто-то зарыдает в отчаянии и горе, а для него это все чужое, он — посторонний свидетель.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Акӑ халӗ те тахӑшӗ вилнӗ, ун ҫинчен такама пӗлтереҫҫӗ.

Вот сейчас кто-то умер, кому-то сообщают об этом.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Кунта тахӑшӗ мана метеоролог тесе ят пачӗ.

— Тут кто-то меня назвал метеорологом.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ун умӗн ҫеҫ тахӑшӗ йӑла-хӑнӑху вӑл, сӑмахран, табак туртни, этемрен те вӑйлӑ тесе, тавлашу пуҫласа ячӗ.

Кто-то завязал спор о том, что привычка сильнее человека, как пример привел куренье.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней