Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шанчӑк сăмах пирĕн базăра пур.
шанчӑк (тĕпĕ: шанчӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
1 Эпӗ никам та пурӑнман кичем утрав ҫине лекрӗм, кунтан хӑтӑлмашкӑн манӑн нимӗнле шанчӑк та ҫук.

1 Я заброшен на унылый, необитаемый остров, и у меня нет никакой надежды спастись.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫавӑнтан вара пилӗк кун иртсен — ӗнер пулнӑ ӗнтӗ вӑл — Балкан тӑрринче ялав вӗлкӗшме тытӑннӑ, каллех тӗрлӗ сӑмах-юмах хускалнӑ, каллех те шанчӑк йӑл илнӗ.

Пять дней спустя — это было вчера — на горе появилось знамя, и снова пошли всякие разговоры да толки, снова блеснула надежда.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шанчӑк пӗтмен иккен-ха!..

Надежда не потеряна!..

IV. Ялав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов хӑйӗн вилӗмӗ ҫывхарса ҫитнине ӑнланса илчӗ, ҫапах та чунне пусарма тӑрӑшрӗ, вӑл ҫавӑнтах тата мӗнле шанчӑк пулма пултарасса пӑхрӗ.

Огнянов понял, что гибель его близка, и со свойственным ему самообладанием, обычно покидающим большинство людей во время опасности, немедленно взвесил свои шансы.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Муратлийский арӑмӗ, унпа пӗрле кайма шанчӑк ҫуккине кура, килӗнчен тухса чупрӗ.

Госпожа Муратлийская, потеряв всякую надежду увести ее с собой, бежала из дома.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каҫӑхми хуйхӑ та асап, ҫын курайманни, пӗтӗм шанчӑк пӗтни…

Безутешные муки, горькие сожаления, презрение окружающих и безнадежность…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗтӗм шанчӑк ҫухалать!

Какие разочарования!

ХХХIII. Каҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла ӑсран каяс пек хӑй ҫине шанчӑк илнине историре эпир ытла сайра куратпӑр.

История редко дает нам примеры такой самонадеянности, граничащей с безумием.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Нимӗнле шанчӑк та ҫуккине курсанах тӑратӑп ӗнтӗ, пӗтрӗм тетӗп…

Вижу: надежды никакой, я погиб…

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл аташса кайрӗ, шӑнса кӳтрӗ, ӗшенсе ҫитрӗ; енчен вӗсем христиансем пулсан, ӑна хӗрхенме пултарас шанчӑк пур унӑн.

Он заблудился, замерз и обессилел; если это христиане, есть надежда, что они сжалятся над ним.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сана йӑлӑнатӑп, Колчо бай! — тимлерӗ ӑна Рада та, кӑштах шанчӑк пуррипе йӑпанса.

— Умоляю тебя, Колчо! — вскрикнула Рада, ожившая от проблеска надежды.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Ӗҫ начар иккен те, ҫапах шанчӑк пур-ха», — тесе шухӑшларӗ те игумен, ҫавӑнтах Соколов тухтӑр патне васкаса кайрӗ.

«Плохо, но еще есть надежда», — сказал себе игумен и бегом направился к доктору Соколову.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫапла, савниҫӗм, ку куна эпӗ икӗ ҫул кӗтрӗм, икӗ ҫул ытла; ак ҫакӑнпа паллашнӑ вӑхӑтра (вӑл куҫӗпе Никитин ҫине кӑтартрӗ) эпӗ пуласса сисеттӗм кӑна-ха, кӗтеттӗм теме ҫук; ун чухне шанчӑк пӗчӗкчӗ-ха манӑн, анчах часах вӑл ҫирӗпленсе ҫитрӗ.

— Да, мой милый, я два года ждала этого дня, больше двух лет; в то время как познакомилась вот с ним (она указала глазами на Никитина), я еще только предчувствовала, но нельзя сказать, чтоб ждала; тогда была еще только надежда, но скоро явилась и уверенность.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Шанчӑк пӗтӗмпех ҫухалсан, хӗллехи пекех юр ҫуса кайрӗ, унпа ӑшӑ ҫанталӑк мар, лайӑх сивӗ ҫанталӑк килчӗ; тӳпе ҫап-ҫутӑ, каҫ питӗ лайӑх пулать — пикник!

Когда уж была потеряна надежда, выпал снег, совершенно зимний, и не с оттепелью, а с хорошеньким, легким морозом; небо светлое, вечер будет отличный — пикник!

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Виҫӗмҫул та, иртнӗ ҫул та вӗсен ҫапла иртсе кайрӗ, кӑҫалхи хӗлле те ҫаплах иртсе кайрӗ темелле ӗнтӗ, юр ирӗлме тытӑнчӗ, Вера Павловна вара: «Хуть тата пӗр хӗллехи пикник тума пӗр сивӗ кун пулӗ-ши?» — тесе ыйтать, ун ыйтӑвӗ ҫине вара никам та ответлеме пултараймасть, кунӗсем ҫеҫ пӗрин хыҫҫӑн тепри иртеҫҫӗ, ӑшӑтсах пырать, пикник тума май пулас шанчӑк вара кунсерен пӗтсе пырать.

Так прошло у них время третьего года и прошлого года, так идет у них и нынешний год, и зима нынешнего года уж почти проходила, снег начинал таять, и Вера Павловна спрашивала: «Да будет ли еще хоть один морозный день, чтобы хоть еще раз устроить зимний пикник?» — и никто не мог отвечать на ее вопрос, только день проходил за днем, все с оттепелью, и с каждым днем вероятность зимнего пикника уменьшалась.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Хамӑрӑн чӑваш чӗлхине сыхласа хӑварни ҫеҫ пире малашне пӗтме памӗ, чӑваш халӑхӗ пулса юлса малашлӑха хӑюллӑн пӑхма шанчӑк парӗ.

Только сохранение нашего чувашского языка даст нам шанс сохранится, остаться чувашским народом и смело смотреть в будущее.

Малашлӑха пӑхса... // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/content/4947-%D0%9C% ... B0....html

Вӑл сӑмахпа та, куҫсемпе те хӑйӗн туйӑмне палӑртма пултарать, палӑртас ҫуккине ӗненме епле шанчӑк пур-ха унӑн?

Какое право он имеет так безусловно верить, что ни словом, ни взглядом не обнаружит своего чувства, не сделает вызова?

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Куратӑр-и, апла пулсан, эпӗ ӑна тахҫантанпах юратнӑ иккен, анчах вӑл мана хӑйӗн туйӑмне нимӗн те кӑтартман, ӑна килӗшме пултарас шанчӑк пулман пирки ҫав юрату манӑн сӳнсе пынӑ, ман чӗрере вӑл юрату пуррине эпӗ хам та ӑнланман.

Видите, значит, у меня давно была к нему любовь, но как он не показывал ко мне никакого чувства и надежды у меня не было, чтобы я могла ему понравиться, то эта любовь и замирала во мне, и я сама не понимала, что она во мне есть.

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Шанчӑк ҫук.

— Безнадежен.

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Пӗтӗм шанчӑк та ун ҫинче ҫеҫ манӑн!

На нее у меня вся надежда!

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней