Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӑнлантарма (тĕпĕ: ӑнлантар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Пирӗн ӑна епле пулсан та ҫӑлмаллах! — хӗрӳленсе ӑнлантарма тытӑнчӗ вӑл тусне.
Помоги переводом

Чӑваш уявӗ — Акатуй // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Папки тухманшӑн ҫуркунне мар, ҫӑка хӑй айӑплине, ҫӑкан хӑйӗн тымарӗсем ҫӗрсе пӗтнине, ҫавӑнпа вӑл Ҫӗр-аннерен сиплӗ сӗткен илейменнине, сӗткенсӗр, ытти йывӑҫ пекех, вӑл та, Киремет ҫӑки пулсан та, ешерме пултарайманнине каласа ӑнлантарма тӑрӑшаҫҫӗ.
Помоги переводом

Мӑчавар ачи // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Кирук шӑллӗпе ҫавӑнтах ӑнлантарма, ӳкӗте кӗртме тытӑнать.
Помоги переводом

Пӗрремӗш сыпӑк // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 3–73 с.

Трактор пайӗсем тӑвакан заводра ӗҫлетпӗр эпир, — Симӑна ӑнлантарма пуҫларӗ Тамара, — коллектив аван пирӗн.
Помоги переводом

Ирхи сывлӑм // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 84–112 с.

Сирӗн аппендицит, ҫавӑнпа та ӑна касасах пулать, — ӑнлантарма тӑрӑшрӗ пӗр хӗрӗ.
Помоги переводом

Кӑмӑл улшӑнчӗ // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 90–95 с.

Анчах, асӑрхаттаратӑп, ӑна нумай калаҫма юрамасть, эсӗ ҫитӗннӗ хӗр ӗнтӗ, ҫавӑнпа та ӑнлантарма кирлех те мар пулӗ тетӗп, хӑвах тавҫӑрма пултаратӑн.
Помоги переводом

V // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Астӑватӑп-ха, строительство пуҫлансан эрне иртнӗччӗ-и иртменччӗ-и, пӗр юлташ мана хӗрӳленсех ҫапла ӑнлантарма пикенчӗ.
Помоги переводом

Тинӗс уҫакансем // Александр Аслут. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 70-76 с.

— Ҫӗнӗ юлташ… — ӑнлантарма пуҫларӗ ӑна Фретич.
— Новый товарищ… — попытался объяснить ему Фретич.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ун пек чухне Горовиц алла кӑранташ тытать те, хут ҫине йӗрлесе, хӑйӗн шухӑшне ӑнлантарма пуҫлать: «Классене ҫутатма ҫавӑн чухлӗ киловатт кирлӗ, дормиторсене — ҫавӑн чухлӗ… Эх, ҫапах та пирӗн ӗмӗре электричество ӗмӗрӗ тесе калама хӑяҫҫӗ тата!» — тарӑннӑн сывласа сӑмахне вӗҫлет вара вӑл; унтан каллех Горовиц пурин ҫинчен те манса хӑйӗн ӗҫне тума тытӑнать.
И с карандашом в руке, черным по белому, Горовиц доказывал: «Свет в классах — столько-то киловатт, в дормиторах — столько-то… Эх, а еще наш век называется веком электричества!» — вздыхая, заключал он и углублялся в свою работу.

— «Пиҫӗ пулни», господин преподаватель, «ҫын хӑйне хӑй йӗркеллӗ тытма пӗлни», «ӑнлантарма пултарни» — ҫапла калаттӑрччӗ вӗт-ха эсир?
— «Гибкость», господин преподаватель, «такт», «вкус» — так, кажется, вы говорили?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Шӑплан, Бундук, пушӑлла ан авӑрт! — ҫаплах сак ҫинче тӑрса, хӑйне итлекенсене малалла ӑнлантарма пикенекен Бундука кӑшкӑрса пӳлчӗ тахӑшӗ.
— Помолчи, Бундук, пустомеля! — прикрикнул кто-то на Капаклы, который, все еще стоя на скамье, продолжал уже в ограниченном кругу слушателей отстаивать свою точку зрения.

Тен, эсир мана ӑнлантарма пултаратӑр…
Может быть, вы сможете объяснить и мне.

Улттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Вӑл темскер пӗлесшӗн, ӑнлантарма ыйтасшӑн пулчӗ:
Он хотел что-то спросить, добиться объяснения:

Куҫлӑх ҫук! — мастерӑн хӑлхи патне пӗшкӗнсе ӑнлантарма тӑрӑшрӗ ӑна шӗлепке илсе килнӗ йӗкӗт.
— Нет их! Очков нет! — наклонившись к самому уху мастера, старался втолковать ему паренек, тот, что принес шляпу.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Ҫӗршыв, ҫутӑ пурнӑҫ ҫӑлкуҫӗ… — хӑй ытла та хытӑ тарӑхнине аран-аран чарса, вӑл картта умӗнчи ҫамрӑка ӑнлантарма пикенчӗ, ҫав самантрах хӑй карттӑн хӗвеланӑҫ пайӗ еннелле пӳрнипе тӗллесе кӑтартрӗ.
— Страна, источник света… — с трудом сдерживая свое раздражение, продолжал он втолковывать ученику, указывая на западную часть карты.

Вара вӑл хӗрсе кайсах шкулта пӑс машини вырнаҫтарма кирли ҫинчен ревизора ӑнлантарма пуҫларӗ.
И с жаром начал убеждать ревизора в необходимости паровой установки в школе.

Вӑл урока малалла ӑнлантарма хатӗрленнӗччӗ кӑна — ревизор класс хӑми ҫине пӑхрӗ те, хӑйне мӗн кирлине тинех тупнӑ пек, унпа чӑркӑшланса хыттӑн калаҫма пуҫларӗ:
Но когда он собрался продолжать урок, ревизор, окинув взглядом доску и словно отыскав на ней то, что ему было нужно, резко обратился к нему:

Ҫав ҫын хыҫӗнченех коридортан Хородничану кӗрсе тӑчӗ, вара вӑл вӗренекенсене ҫӗнӗ ҫын ревизор пулни ҫинчен ӑнлантарма пикенчӗ…
Вынырнувший вслед за ним из коридора Хородничану поспешно представил его ученикам как ревизора, действующего от имени… от имени…

Халӗ вӑл Совет Союзӗнчи хӑватлӑ индустрин пӗтӗмпех халӑхшӑн ӗҫлекен чаплӑ техники ҫинчен ӑнлантарма пуҫлать…
Он рассказывал теперь о технике, поставленной на службу Народу, о гигантской советской индустрии…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Унтан Корица хӑйне кӑштах алла илет те малалла ӑнлантарма пуҫлать, анчах малтанхи хаваслӑхӗ унӑн сӳнет.
Корица немного приходил в себя и продолжал, но без прежнего энтузиазма:

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика