Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫаклатнӑ (тĕпĕ: ҫаклат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хырӑмӗсем тутӑран, хӑрушӑ ӗҫ ӑнӑҫуллӑ вӗҫленнӗрен, хӑйсем чӗрӗ те сывӑ пулнӑран, Хушкапуҫ ӑшӑ картара ҫула май колхоз капанӗнчен ҫаклатнӑ утта ҫисе тӑнӑран, — ахӑртнех, вӑл та кӑмӑллӑ пулӗ, — ачасен кӑштах ӗмӗтленсе выртас килчӗ.

От сытости, от благополучного завершения рискованного дела, оттого, что они живы, здоровы, а Лысенка стоит в теплом хлеву, ест сено, прихваченное по пути из колхозного стога, и, по-видимому, тоже довольна, ребятам захотелось помечтать.

Астрономсем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Апат-ҫимӗҫпе снарядсем тиенӗ трехтонкӑсемпе «газиксем», ҫӑмӑл тупӑсемпе минометсем ҫаклатнӑ «студебеккерсемпе» «шевролесем» хуллен шӑваҫҫӗ.

Трехтонки и «газики» с продовольствием и снарядами, «студебеккеры» и «шевроле» с легкими пушками и минометами на прицепе.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унта хушӑран хушӑ салтаксем лартнӑ е снаряд ещӗкӗсем тиенӗ, прицеппа ҫӑмӑл тупӑсепе минометсем ҫаклатнӑ ҫар машинисем ирткелеҫҫӗ.

Там изредка проносились военные машины с бойцами и ящиками снарядов, с минометами и легкими пушками на прицепе.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ӑҫтан пӗлӗн, тен вӗсене Ҫӗнӗ Зеланди ҫыннисем чӗрӗллех тыткӑна ҫаклатнӑ? — терӗ Элен.

— А почему не предположить, что они живы и взяты в плен каким-нибудь новозеландским племенем? — спросила Элен.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ӑҫтан пӗлен, тен ӑна бандитсем ҫаклатнӑ пуль?

Или, быть может, ею завладели бандиты?

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пӗлсех тӑмалла, Грант капитан пек нумай курнӑ ҫын та ҫак условисем пур ҫинче ҫывӑхрах тӑракан акӑлчансен колонийӗсене ҫитеймен пулсан, вара тӳрех калас пулать, ӑна ҫӗр ҫине ансан пирвайхи сехетсенчех туземецсем тыткӑна ҫаклатнӑ.

Судя по брошенному в воду документу, он отлично знал своё местонахождение, и если такой опытный человек, как капитан Грант, при этих условиях не нашёл приюта в ближайшей английской колонии, то это значит, что в первые же часы после высадки на землю его захватили в плен туземцы.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Гарри Грантпа унӑн икӗ юлташне илсен, кунта нимӗн иккӗленсе тӑмалли те ҫук, вӗсене ҫыран хӗррине тухсанах тыткӑна ҫаклатнӑ, унтан шалалла таҫта ҫитичченех илсе кӗрсе кайнӑ.

Что же касается Гарри Гранта и двух его спутников, то они, вне всякого сомнения, были захвачены в плен в тот момент, когда добрались до берега, и затем были уведены вглубь страны.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Поезд ҫумне ҫаклатнӑ вагон патне пӗр вунӑ утӑм ҫитеспе Сережа Ритӑна хулпуҫҫийӗсенчен ярса тытрӗ те темрен те хаклӑ япалана ҫухатнӑ пек пӑшӑрханса шӑппӑн: — Сывӑ пул, Рита, манӑн хаклӑ юлташӑм! Эпир санпа татах та тӗл пулӑпӑр-ха, анчах эсӗ ан ман мана, — терӗ.

Шагах в десяти от вагона, уже прицепленного к составу, Сережа обхватил плечи Риты и, чувствуя, что теряет что-то дорогое, которому нет цены, зашептал: — Прощай, Рита, товарищ мой дорогой! Мы еще встретимся с тобой, только ты не забывай меня.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

«Ҫынсем, курӑр-ха, мӗнлерех чиперккене ҫаклатнӑ ман асли!»

«Смотрите, люди, палую кралю мой старшой подцепил».

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Эппин, ахалех эпӗ хам валли инкек ҫаклатнӑ.

Выходит, зазря я беду принимал.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл алӑка тачка ҫекӗлсемпе ҫаклатнӑ, алӑк хӑлӑпне пралукпа лумран ҫыхса хунӑ, чӳречесене тачӑ карнӑ, вара ачисене утиялпа витсе, кровать ҫумне пуртӑ хурса, ҫӗрӗ-ҫӗрӗпех вӗсен ҫумӗнче ларнӑ.

Она закрывала дверь на толстые крючки, прикручивала проволокой дверную скобу к железному лому, плотно занавешивала окна и, прикрыв детей одеялом, положив рядом с кроватью топор, просиживала около них ночи напролет.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Вӑт Егоркӑна ҫаклатнӑ пулсан, эпӗ сан валли темӗн те тунӑ пулӑттӑм.

— Вот ежели бы Егорку подмочил, я бы для тебя не знаю что сделал.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Инператорски смотрта пӗрмӗш приз ҫаклатнӑ!

На инператорском смотру первый захватил!

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кипкине тӑватӑ карат тӑракан бриллиант йӗппе ҫаклатнӑ.

Фуфайка была заколота у него на груди брильянтовой булавкой в четыре карата.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

Ян Эр-сао, пире пысӑк усӑ турӑм тесе шутласа, «йытӑсене тарӑхтармӑш» кормушкӑсене ҫаклатнӑ та васкаса тухса кайнӑ, хайӗн урисем пӗчӗккӗ курӑнччӑр тесе ятарласа тутарнӑ хулӑн тӗплӗ туфлисемпе мӗн чухлӗ чупма пултарнӑ таран хытӑ чупнӑ.

Тетка Ян считала, что оказала нам большую услугу, и, прихватив с собой «собачью досаду», унеслась, как на крыльях, — мы только диву дались, как это она ухитряется так быстро бегать при таких маленьких ножках и таких высоких подошвах.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Вӑл хӑйӗн пысӑк аттисемпе чӑштӑртаттаракан тата шаклаттарса утакан, пӑшалне тирпейсӗр йӑтса пырса, ҫул ҫинче ӳссе ларакан йӑвӑҫсен турачӗсене темиҫе хут та ҫаклатнӑ Оленин ҫине куҫхаршине пӗрсе ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхрӗ.

Он несколько раз, морщась, оглядывался на Оленина, который шуршал и стучал своими большими сапогами и, неосторожно неся ружье, несколько раз цеплял за ветки дерев, разросшихся по дороге.

XVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лӑп та шӑп мимине ҫаклатнӑ, — терӗ вӑл, — ҫухалас ҫук, хуҫисем палласа илӗҫ.

В самые мозги! — проговорил он, — не пропадет, хозяева узнают.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫартан таврӑнсан — станицӑри ӑмӑртусенче кашни ҫул парне ҫаклатнӑ.

Вернулся с действительной — на станишных скачках каждый год призы схватывал.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Укҫа пулнӑ пулсан, кунран лайӑххине ҫаклатнӑ пулӑттӑм.

Кабы деньги были, я бы не такую отхватил.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫав вӑхӑтрах унӑн хӑйӗн те алли тӳрӗ пулман: хирте ӑна ют ҫӗмелсемпе тыткаланӑ — ку ҫамрӑкрах чухне пулнӑ-ха, ватӑла-киле вара вӑл ҫын пурлӑхӗ ҫине ытлашшипех ҫӑмӑллӑн пӑха пуҫланӑ: алӑ айне мӗн тӗл пулнине пурне те ҫаклатнӑ.

Но он и сам охулки на руку не клал: прихватывали его в степи с чужими копнами — это смолоду, а под старость стал он вовсе на чужое прост: брал все, что плохо лежало.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней