Корпус чувашского языка

— Лачаканах кӗрсе ҫаклантӑмӑр ӗнтӗ, мур илесшӗне! — канӑҫлӑн сывлӑш ҫавӑрса ячӗ Боримечка.

— Плохи наши дела, будь оно неладно! — со вздохом рявкнул Боримечка.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каҫхине вӑл чӑматанне чыхса тултарчӗ, вак-тӗвекӗсене ҫыхӑ туса майлаштарчӗ, темиҫе талӑк канӑҫлӑн ҫывӑрайманнине пула, вӑратмалла мар тарӑн ыйхӑпа ҫывӑрчӗ.

Вечером он набил вещами чемодан, кое-что связал в небольшой тюк и в эту ночь спал глубоким, непробудным сном, — ведь он не спал уже несколько ночей подряд.

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чунӑм тинех акӑ, вӑраннӑ ӑмӑрт кайӑк ҫунат авӑсса вӗҫнӗ пек, тӗнчен вӗҫӗ-хӗррисӗр уҫлӑхнелле ирӗккӗн те канӑҫлӑн вӗҫсе хӑпарчӗ…

Но теперь она, как пробудившийся орел, расправляет крылья и, как он, вольно и свободно парит в бесконечных просторах…

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лалка тупӑкра канӑҫлӑн выртать, вӑл халь ҫеҫ ҫывӑрса кайнӑн туйӑнать.

Она лежала в гробу тихая, спокойная и, казалось, спала.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗттӗм кӑвак тӳпе те, алмаз пек ҫӑлтӑрсем те, витӗр курӑнакан сывлӑш та, йывӑҫсем те мамӑк вырӑн ҫинче ӑшӑнса пусӑрӑннӑ мӑшӑр чӗкеҫсем те, чечек те, сим те — пӗтӗмпех Рада чунне канӑҫлӑн лӑплантарать, чӗрере юрату та поэзи хускатать, каҫхи шӑплӑхра киленсе чуп тӑвас кӑмӑл вӑратать.

И все это вместе — и темно-синее небо, и алмазные звезды, и прозрачный воздух, и деревья, и ласточки, лежавшие в тепле на своем пуховом ложе, и цветы, и запахи — вносило благодатное успокоение в душу Рады, шептало ей о мире, любви и поэзии, о нескончаемых поцелуях в сладостной ночной тиши…

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑйӗн вӑрӑм пурнӑҫӗнчи юлашки кунӗсене вӑл шӑппӑн та канӑҫлӑн ирттерет.

Тихо и мирно доживал он последние дни своей долгой жизни.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тухтӑр хӑй мӗн калас тенине каласа пӗтернӗ пекех канӑҫлӑн пӑхкаларӗ.

Но доктор уже смотрел спокойно, как человек, сказавший все, что он считал нужным.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Малти пысӑк картишӗнче шӑпах, ҫӑл куҫӗнчен пӗр евӗр канӑҫлӑн юхакан шыв шӑнкӑртатни кӑна илтӗнсе тӑрать, — ҫав сасӑ вилӗ умӗнче псалтырь вуланӑ пек туйӑнать.

В большом дворе царило безмолвие, тишину нарушало только монотонное, дремотное журчание источника — казалось, кто-то читает псалтырь по покойнику.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Давыдов шавлӑн сывлани, инҫетре лобогрейкӑсем шатӑртатни тата кӑвак тӳпере куҫа курӑнман тӑрисем канӑҫлӑн та чарӑнма пӗлмесӗр юрлани ҫеҫ илтӗнет.

Только слышно было, как бурно дышит Давыдов, стрекочут вдали лобогрейки да умиротворяюще и беззаботно поют, заливаются в голубом поднебесье невидимые глазу жаворонки.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫутӑлнӑ чух эпӗ пӳлӗме кӗтӗм те вӑл кӗлӗ кӗнекине пуҫӗ айне хурса вилӗ патӗнчех канӑҫлӑн ҫывӑрнине асӑрхарӑм.

Войдя в комнату с рассветом, я нашла его мирно спящим подле покойницы, с молитвенником под головой.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Йӗри-тавра — лӑпкӑ та мирлӗ уй-хир, мӗн пур тавралӑх канӑҫлӑн тӑнӑ пек туйӑнать, таҫта вӑрҫӑ пуррине ӗненес те килмест.

Такой мирный простор окружал нас на этих полях, такой покой был во всем, что не верилось — неужели где-то есть война?

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Халӗ акӑ тӗлӗнсе каймалла канӑҫлӑн туйрӑм эпӗ хама.

Но странное спокойствие вдруг овладело мной.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951