Поиск
Шырав ĕçĕ:
Эпӗ ӑна тытса чаратӑп, каялла туртатӑп, вӑл алӑран вӗҫерӗнесшӗн авкаланать, эпӗ тата ҫирӗпреххӗн ҫупӑрласа илетӗп, Маринка парӑнать: чӳречерен хӑпса, тӳрленсе тӑрать.Я ее удерживаю, тяну назад, она сопротивляется, я обнимаю ее еще крепче, и Маринка сдается.
5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
Пилӗк таранах тенӗ пек уртӑнать чӳречерен.
5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
Эпӗ калатӑп: шутсӑрах ан уртӑн чӳречерен, тетӗп, пуҫна пӑравус кӑмакин ҫунӑкӗ ларса тулать, тетӗп.Я говорю: не очень-то высовывайся — забьет голову паровозная гарь.
5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
Хаваслӑн тӑкӑртатаҫҫӗ вакун кустӑрмисем, чӳречерен пысӑк та пӗчӗк хула ҫутисем вӗлтлете-вӗлтлете юлаҫҫӗ.Весело стучат колеса, проплывают за окном огни больших и малых городов.
5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
Чӳречерен пӗшкӗнсе ачасем ҫине тарӑхса кӑшкӑрчӗ — лешсем тӗрлӗ еннелле ыткӑнса ҫухалчӗҫ.Высунулся в окно, зло покричал на мальчишек, и они стремглав разлетелись в стороны.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Вӑл юлашкинчен йывӑҫ кашӑк тытса чахохбилине васкаса ҫиме тытӑнчӗ, хӑйӗн тӗреклӗ шӑлӗсемпе чӑх шӑммисене ҫыртса ватрӗ, юлашкисене ывӑҫӗ ҫине пухса, пӗчӗк чӳречерен ывӑтрӗ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Чӳречерен шаккаса старике чӗнтӗм.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Унтан чӳречерен шӑпӑр аври ҫине ҫыхнӑ пит-шӑлли курӑнса кайнӑ.И после неё в форточке окна показалось белое полотенце, привязанное к ручке швабры.
Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.
Катя сарай тӑррипе чупса иртсе, вутӑ купаласа хунӑ ҫӗре сикнӗ, туллин сывласа янӑ май, йӗри-тавра пӑхса илнӗ, унтан ҫӗре шуса аннӑ та кӑвак тӗтре витӗр мӗлке евӗр шалти картишӗпе чупса каҫса, пӗчӗк хупӑ чӳречерен шӑппӑн шаккама пуҫланӑ.
Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.
Юрланӑ вӑхӑтра Катя никама систермесӗр, сарай тӑррине тухакан чӳречерен вӑрттӑн тухса шӑвӑннӑ.Под песню Катя исчезла в одно из окон, выходившее на крышу сарая.
Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.
Каҫсерен чӳречерен тӑван ҫӗршыв юрри-кӗвви янӑра пуҫланӑ.По вечерам из зарешеченных железом окон неслись песни, простые и нежные мелодии далёкой родины.
Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.
Инженер кӑвак тӗтре карса илнӗ пирки каҫ тӗттӗмӗ те курӑнман чӳречерен пӑхса шӑпланчӗ.
Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.
Вӑл хамӑр ҫывӑракан кӑмака хыҫӗнчи пӗчӗк чӳречерен кӗрсе шурӑ тӑмпа шуратнӑ таса пӳртӗн шупка ҫути витӗр ылтӑн хӗҫ евӗр тӳрех манӑн пите ҫапать.
Клава анне // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 188–197 с.
Эпӗ хуллен чӳречерен шаккарӑм.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Вӗсем хӑйсен ӗҫне тунӑ, хушӑран ҫеҫ пуҫӗсене чӳречерен кӑларса урамалла пӑхкаласа илнӗ.Они делали своё дело, лишь изредка, по военной привычке, высовываясь из окон и осматриваясь.
Таракуль редучӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 103–115 с.
Эх, чунӑм, аван пулӗччӗ эсӗ… — хӗрарӑм сӑмахне каласа пӗтериччен татах чӳречерен пӑхать.Эх, милая, лучше бы тебе… — женщина не договорила и опять уставилась в окно,
Унӑн ҫемйи // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 55–65 с.
Мӗн тумалла ӗнтӗ? — ҫине-ҫине калать хӗрарӑм чӳречерен пӑхса.
Унӑн ҫемйи // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 55–65 с.
Ҫак самантра эпӗ, ытах Шувалов генерал приказ парас пулсан, чӳречерен сикме те хатӗрччӗ.В этот момент я мог бы выпрыгнуть из окна за генерала Шувалова.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Эпир ҫав тазпа выляма тытӑнтӑмӑр, анчах ӑнсӑртран чӳречерен лектертӗмӗр.Мы стали жонглировать этим тазиком, но нечаянно попали в окно.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.
Лика ҫаплах пӗчӗкҫӗ ҫурт умӗнче ларать, чӳречерен пӑхать, хӑй кулать.Лика все время сидела перед домиком, заглядывала в окно и смеялась.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.