Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Васильев сăмах пирĕн базăра пур.
Васильев (тĕпĕ: Васильев) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӑвак лаша ҫине утланнӑ Федя пуҫӗ ҫийӗн шашкине ҫутатса кӗтесрен вӗҫтерсе тухрӗ, ун хыҫҫӑн — Васильев Николай.

Из-за угла, на белом коне, со сверкающей над головой шашкой, вылетел Федя, следом за ним — Николай Васильев.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Женьӑсӑр пуҫне хапха патӗнче ватӑ хӗрарӑм — Никонова Вера амӑшӗ, Васильев учитель тата икӗ каччӑ тӑраҫҫӗ, пурте хӑйсем винтовкӑсемпе.

Кроме Жени, у ворот стояли пожилая женщина — мать Веруньки Никоновой, учитель Васильев и еще два парня — все с винтовками.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Аппа чупса килет, — терӗ Николай Васильев.

— Сестра бежит, — сказал Николай Васильев.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Сӑмахран, эпӗ… — терӗ Николай Васильев, сывпуллашмалли черет хӑй патне ҫитсен.

Я, например… — сказал Николай Васильев, когда дошла до него очередь прощаться.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Малта, ҫӗлӗкне сулкаласа, Николай Васильев пырать.

Впереди, махая шапкой, бежал Николай Васильев.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тата тепӗр хут! — илтӗнчӗ стройка патӗнчен Николай Васильев сасси.

Еще раз! — донесся со стройки го-лог Николая Васильева.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Васька унӑн ҫӑварне тутӑр вӗҫӗ чике пуҫларӗ, анчах старик пуҫне сулкаласа илчӗ, тутӑра сурса кӑларчӗ те пуҫне Николай Васильев енне ҫавӑрса: — Кӑмӑла тултар, ҫамрӑк ҫыннӑм… Ҫап-ха сӑмсаран… — ыйтрӗ Михеич.

Васька принялся заталкивать ему конец платка в рот, но старик замотал головой и, выплюнув платок, повернул голову к Николаю Васильеву: — Сделай одолжение, молодой человек… по носу вдарь…

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Михеич хӑйӗн урисене пиҫиххипе ҫыхакан Николай Васильев ҫине куҫ хӳрипе пӑхса илчӗ, — Хытӑрах турт, чӑнласа ҫыхнӑ пек пултӑр…

 — Михеич скосил глаза на Николая Васильева, стягивавшего ему ремнем ноги, — Туже тяни, чтобы по-настоящему…

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Михеича Люба Травкинӑпа Николай Васильев ҫыхса пӑрахрӗҫ.

Михеича связывали Люба Травкина и Николай Васильев.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Малта — Катя, Люба Травкина, Николай Васильев; хӑшпӗрисем пуҫӗсене, аллисене бинтпа ҫыхса янӑ.

Впереди — Катя, Люба Травкина и Николай Васильев; некоторые были с забинтованными головами, с перевязанными руками.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Николай Васильев Катьӑна хулӗнчен пырса тытрӗ.

Николай Васильев подхватил Катю под руку.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Пӗтчӗр! — кӑшкӑрчӗ ун хыҫҫӑн чупакан Николай Васильев та.

— Бей! — подхватил позади нее Николай Васильев.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Николай Васильев пуҫне пӑркаласа, Васька ӑҫта-ши, тесе пӑхкаларӗ.

Николай Васильев повернул голову и забегал глазами, отыскивая Ваську.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Люба Травкинӑпа Николай Васильев пулемечӗсем патне пӗшкӗнсе тӗтӗмпе хупӑрланнӑ инҫете уҫӑли-уҫӑлми куҫпа пӑхаҫҫӗ.

Люба Травкина и Николай Васильев, прильнув к пулеметам, устало вглядывались в дымную даль.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Пурне те пӗлтерӗр: пеме чарӑнмалла! — кӑшкӑрчӗ вӑл автоматпа персе тӑракан Васильев учителе.

— Передать по цепи — прекратить огонь! — крикнул он стрелявшему из автомата учителю Васильеву.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— пуҫларӗ Николай Васильев пулемечӗ, ҫавӑнтах Люба пулемечӗ те хӑвӑрттӑн тӑрӑлтатма тытӑнчӗ.

 — заговорил пулемет Николая Васильева, и тут же захлебывающейся скороговоркой зачастил пулемет Любы.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пулеметпа перекенсем — Озеров, Николай Васильев, Саша тата Люба Травкина — ҫӗр ҫумне лӑпчӑнса выртрӗҫ.

Пулеметчики — Озеров, Николай Васильев, Саша и Люба Травкина — ползли, плотно прилегая к земле.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Аманнисене шутламасан, кунта вӑтӑр ҫын, вӗсен хушшинче: Маруся Кулагина, Нюра Баркова, Озеров, Саша, Николай Васильев, Женя ашшӗ Омельченко агроном, Лебяжье хуторӗнчен килнӗ икӗ старик — ҫур отряд.

Исключая раненых, здесь было тридцать человек, и среди них: Маруся Кулагина, Нюра Баркова, Озеров, Саша, Николай Васильев, отец Жени агроном Омельченко, два старика с Лебяжьего хутора.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Мӗнле разведчик пултӑр-ха санран? — кулса илчӗ Нина, Васильев учителӗн хӗрӗ.

— Ну, какой из тебя разведчик? — подзадорила его Нина, дочь учителя Васильева.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Унта Ленинградри горнӑй промышленность институчӗн студенчӗ Николай Васильев, РИК председателӗ Озеров тата Люба Травкина чакакан отряда хӑйсен пулисемпе хӳтӗлесе тӑраҫҫӗ.

Студент Ленинградского института горной промышленности Николай Васильев, председатель рика Озеров и Люба Травкина прикрывали отступление отряда.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней