Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫырӑва (тĕпĕ: ҫыру) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫырӑва вӑл тата тепӗр хут вуласа тухнӑ та шухӑша кайнӑ.

Снова перечитала она письмо и задумалась над ним.

LIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫав йӗркесене вуласан, Луиза ҫырӑва ним хӗрхенмесӗр лучӑркаса тӑкнӑ.

Прочтя эти строки, Луиза безжалостно смяла письмо.

LIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ вӑл ҫырӑва хам куртӑм.

Я видела это письмо сама.

LV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Исидора унтан ҫавӑнтах: «Эсӗ ман ҫырӑва ӑҫта хутӑн?» — тесе ыйтрӗ.

Исидора сейчас же спросила его: — Что ты сделал с письмом?

LV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл хӑйӗн серапэпе шлепкине ҫеҫ мар, тата хӑйне ҫав тери кӳрентерсе пӗтернӗ ҫырӑва та манса хӑварнӑ.

Она забыла не только свое серапэ и шляпу, но и записку, доставившую ей столько неприятностей.

LV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Эпӗ сана хамӑн почтальон тӑвасшӑн, хамӑн ҫырӑва илсе кайтарасшӑн.

— Я хочу, чтобы ты была моим почтальоном и отнесла письмо.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анчах вӑл ҫӗр ҫинче выртакан ҫырӑва, Диаз пӑрахса хӑварнӑскере, илсе пӑхсан, унӑн кӑмӑлӗ часах улшӑнса кайрӗ.

Но это настроение у нее быстро изменилось, когда она подняла валявшееся на земле письмо, оставленное Диазом.

XLIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл ҫырӑва палласа илчӗ.

Она узнала письмо.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эсир ҫырӑва аякран та палласа илме пултаратӑр вӗт?

Ведь вы можете узнать письмо и на расстоянии?

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Caramba! — терӗ вӑл, ҫырӑва хуҫлаткаласа хурса.

— Caramba! — сказал он, небрежно складывая письмо.

ХLVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унтан вӑл Ермака патша янӑ ҫырӑва кӑтартнӑ.

И показал Ермаку царское письмо.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпир каймасан, чул ҫинчи ҫырӑва кам та пулин урӑх ҫын вуласа пӑхӗ те, эпир тупас телее вӑл тупӗ, вара эпир нимӗнсӗрех тӑрса юлӑпӑр.

Второе дело: если мы не пойдем, кто-нибудь другой прочтет надпись на камне и найдет счастье, а мы останемся ни при чем.

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чул ҫинчи ҫырӑва вуласа тухсан, кӗҫӗнни аслине каланӑ: «Атя, иксӗмӗр пӗрле каяр. Тен, эпир вӑл ҫырма урлӑ ишсе каҫӑпӑр та, упа ҫурисене пӳрт патне илсе ҫитерсе, пӗрле телей тупӑпӑр», — тенӗ.

Братья прочли, что было написано, и меньшой сказал: «Давай пойдем вместе. Может быть, мы переплывем эту реку, донесем медвежат до дому и вместе найдем счастие».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Тавтапуҫ, тавтапуҫ, савнӑ Исидора, — терӗ мустангер шӑппӑн, ҫырӑва хуҫлатрӗ те вырӑн ҫине пӑрахрӗ.

— Спасибо, спасибо, милая Исидора! — прошептал мустангер, складывая письмо и небрежно бросая его на одеяло.

XXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Негоро Джемс Уэлдона пӗр иккӗленмесӗр Моссамедша килме хистекен ҫырӑва илчӗ, тепӗр кунне ҫирӗм пилӗк негрпа пӗрле ҫурҫӗрелле ҫул тытрӗ.

Негоро взял письмо, которое, несомненно, должно было заставить Джемса Уэлдона без колебаний последовать за ним в Моссамедиш, и на следующий день в сопровождении эскорта из двадцати негров двинулся на север.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах та июнӗн 13-мӗшӗнче, Негоро хӑйпе ҫӗр пин доллар тупӑш пама пултаракан ҫырӑва илме киличчен пӗр кун малтан, Казондене Алвишпа ытти чура сутуҫисене савӑнтаракан хыпар килсе ҫитнӗ: 1873 ҫулхи майӑн 1-мӗшӗнче тул ҫутӑлнӑ чухне Ливингстон Дэвид вилсе кайнӑ.

Но увы, 13 июня, накануне дня, когда Негоро должен был явиться за письмом, сулившим ему сто тысяч долларов, в Казонде пришла весть, доставившая большую радость Алвишу и прочим работорговцам: на заре, 1 мая 1873 года, доктор Дэвид Ливингстон скончался.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тепӗр эрнерен эп сиртен Джемс Уэлдон валли ҫырнӑ ҫырӑва илӗп, унсӑрӑн хӑвӑр кутӑнлӑхӑршӑн пит те кулянмалла пулса тухӗ!

Через неделю я получу от вас письмо к Джемсу Уэлдону, а не то вы горько раскаетесь в своем упорстве!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ҫапах та ҫыратӑр эсир кун пек ҫырӑва! — терӗ Негоро.

— И все-таки вы напишете это письмо! — заявил Негоро.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Кун пек ҫырӑва эпӗ ҫырмӑп! — тата сиввӗнрех каларӗ Уэлдон миссис.

— Я никогда не напишу такого письма! — еще более холодно сказала миссис Уэлдон.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Вӑл килӗ кунта, — хирӗҫлерӗ Негоро, — хӑвӑр инкеке лекни ҫинчен ҫырнӑ ҫырӑва, унта эсир мана хӑвӑрӑн парӑннӑ, тискер ҫыннисенчен ӑнсӑртран хӑтӑлнӑ тарҫӑр пек кӑтартса паракан ҫырӑва эпӗ илсе ҫитерсен.

— Он приедет сюда, — возразил Негоро, — если я доставлю ему написанное вами письмо, в котором вы изложите положение дел и отрекомендуете меня своим верным слугой, счастливо спасшимся от дикарей.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней