Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫырӑва (тĕпĕ: ҫыру) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл чӑнласах та кавалерирен куҫнӑскер пулнӑ, ҫак самантра вӑл, бульваралла хӑпарнӑ май, халь кӑна илнӗ ҫыру ҫинчен шухӑшласа пынӑ, ку ҫырӑва вӑл хӑйӗн юлташӗ пулнӑ ҫынран, халь отставкӑна тухнӑскерӗнчен, Т. кӗпернинчи помещикрен илнӗ.

Он действительно был перешедший из кавалерии и в настоящую минуту, поднимаясь к бульвару, думал о письме, которое сейчас получил от бывшего товарища, теперь отставного, помещика Т. губернии,

2 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Нюра ҫырӑва виҫӗ хут ҫӗнӗрен ҫырчӗ, кунашкал ҫырнӑ хыҫҫӑн боецсене ҫыру яма юрать, терӗҫ.

Нюра переписывала письмо три раза, пока решили, что в таком виде его можно послать бойцам.

Награда // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Унтан Алеша ҫыру валли илемлетсе рамка турӗ, ҫырӑва вара стена ҫумне ҫакрӗҫ.

Потом Алеша разрисовал для него рамочку и ребята повесили его в классе.

Награда // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫырӑва вулаҫҫӗ те вулаҫҫӗ, класран класа илсе ҫӳреҫҫӗ, кашни килте ҫырура ҫырни ҫинчен каласа параҫҫӗ, вулав ҫуртӗнче хӗрсе вулаҫҫӗ.

Письмо читалось и перечитывалось, носилось из класса в класс, пересказывалось в домах, зачитывалось в читальне.

Награда // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Кӗске ҫырӑва вулама тӑрӑшса темӗн чухлӗ аппаланса лараҫҫӗ.

Над самой маленькой запиской приходилось сидеть подолгу, чтобы ее разгадать.

Вӑйӑран ӗҫ пуҫланчӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Сан ҫырӑва мана Лагутин старшина пырса пачӗ, сӑмахран, пит аван йӗкӗт.

Твое письмо принес мне старшина Лагутин, чудесный, между прочим, парень.

Нумайччен кӗтнӗ хыпарсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Леночка ун патне ҫил пек кӗрсе кайрӗ те ҫырӑва силлесе кӑшкӑрчӗ:

А Леночка врывается к ней, как вихрь, и, потрясая письмом, кричит:

Нумайччен кӗтнӗ хыпарсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫыру… — мӑкӑртатса илчӗ те вӑл, ҫырӑва сӗтел ҫине пӑрахса, пӳлӗмрен чупса тухрӗ.

Письмо… — пробормотала она, бросила письмо на стол и выскочила за дверь.

Нумайччен кӗтнӗ хыпарсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Каҫпа Лена ҫырӑва шкула, колхоз правленине илсе кайрӗ, хӑш-хӑш сыпӑкӗсене Власьевнӑна та, Дуня инкене те, Якур мучие те вуласа пачӗ.

Лена вечером понесла его письмо в школу и в правление колхоза, и читала выдержки из него и Власьевне, и тете Дуне, и дяде Егору.

Нумайччен кӗтнӗ хыпарсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Леночка хывӑнмасӑрах кровать ҫине ларчӗ те ҫырӑва уҫрӗ.

Леночка, не раздеваясь, села на кровать и вскрыла письмо.

Нумайччен кӗтнӗ хыпарсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Чижик виҫӗ кӗтеслӗ ҫырӑва ҫавӑркаласа пӑхать.

Чижик вертит треугольничек в руках и жадно рассматривает его.

Нумайччен кӗтнӗ хыпарсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Дуня инке ҫырӑва уҫса, тимлӗн пӑхма тытӑнчӗ, куҫҫуль куҫӗсене хупласа илчӗ те страница ҫине тумлама пуҫларӗ.

Тетя Дуня с трудом развернула письмо, всматривалась в него, а слезы застилали ей глаза и капали и капали на страничку.

Тимофей Иванович // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Кӳрӗр кунта ҫырӑва, — хытӑ каларӗ сестра, ҫав вӑхӑтрах хӑй шӑппӑн: — Часрах каласа парӑр, — тесе хушса хучӗ.

— Дайте сюда записку, — громко сказала сестра и тихо добавила: — Быстро рассказывайте.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Михеев вӗсен хушшинчи пӗчӗк ҫеҫ ҫырӑва хӑвӑрттӑн туртса илчӗ; алӑк ҫумне тайӑнса, вуласа тухрӗ.

Михеев быстро выхватил из них маленький лоскуток бумажки; припав головой к двери, он прочитал записку.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Унтан вӑл мана хӑй ҫырнӑ ҫырӑва вуласа пачӗ.

Затем он дал мне прочесть свое письмо.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Манӑн ҫырӑва кирлӗ ҫӗре леҫсе панӑ.

Мое письмо было доставлено по назначению.

ХСIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Упранса юлмалла пултӑр тесе, ҫырӑва сӑран татӑккипе чӑркаса, йытӑн мӑйкӑҫӗ хушшине чиксе хутӑм, мӑйкӑҫне те хам ҫавӑнтах чӗнтен касса турӑм.

Я завернул записку в кусочек кожи, которую вырезал из подкладки шляпы, заткнул ее за ошейник собаки.

ХСIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ывӑлӗн ӗҫлесси килмен, вӑл ашшӗне хирӗҫ каланӑ: «Эпӗ ҫырӑва вӗрентӗм, хура халӑх сӑмахӗсене пӗтӗмпех манса пӗтрӗм, кӗрепле мӗн вӑл?» — тенӗ.

А сыну не хотелось работать, он и говорит: «Я учился наукам, а все мужицкие слова забыл; что такое грабли?»

Нумай вӗреннӗ ача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр ҫыннӑн ывӑлӗ хулара ҫырӑва вӗреннӗ.

У одного мужика сын в городе грамоте учился.

Нумай вӗреннӗ ача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унта вӑл ҫырӑва та, тӗрлӗ ӗҫ ӗҫлеме те вӗреннӗ.

И выучился мастерствам и наукам.

Икӗ пӗр пек пурлӑх // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней