Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑплӑх сăмах пирĕн базăра пур.
шӑплӑх (тĕпĕ: шӑплӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Уй-хирте ҫавнашкалах шӑплӑх; хӑшпӗр тӗлте ҫеҫ, хӗвел пӗҫертекен хура пусӑра, хресчен, сухапуҫӗ ҫине ӳпӗнсе, чӑм тара ӳксе, кӑткӑ пек, пӗр вырӑнта чакаланать.

Та же глубокая тишина и мир лежат и на полях; только кое-где, как муравей, гомозится на черной ниве палимый зноем пахарь, налегая на соху и обливаясь потом.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Мӗн тери шӑплӑх ҫав таврара вырнаҫнӑ виҫӗ-тӑватӑ ялта!

Как все тихо, все сонно в трех-четырех деревеньках, составляющих этот уголок!

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Е вӑл сехӗрленсе ӳкнӗ: ӑна хӑй таврашӗнчи шӑплӑх хӑратнӑ, е хӑй мӗнтен хӑранине хӑй те пӗлмен — унӑн ҫурӑмӗ сӑрлатса кайнӑ.

Не то на него нападал нервический страх: он пугался окружающей его тишины или просто и сам не знал чего — у него побегут мурашки по телу.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Унта кичем, шӑплӑх, никам та ҫук.

— Там скука, пустота, никого нет.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫав тери шӑп, кунашкал шӑплӑх ҫилсӗр кун хӗллехи вӑрманта ҫеҫ пулма пултарать.

Было так тихо, как только бывает в лесу зимою в безветренный день.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

«Ревизор» спектакльти юлашки сценӑра та кун пек шӑплӑх пулмасть пуль.

Произошла немая сцена, более картинная, нежели заключительная сцена в «Ревизоре».

Вунпӗрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Шӑплӑх та ирӗклӗх.

Тишина и простор.

Эпилог // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах йӗри-тавра кичем шӑплӑх пулнӑ.

Но все вокруг было угнетающе тихо.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Йӗри-тавра хурлӑхлӑ шӑплӑх, пӗлӗт пӑчӑ, ҫавӑнпа Петяна ҫакӑнта мӗнле те пулин хытӑ сасӑ илтӗнсенех, ҫутҫанталӑкра темӗн пулма пултарассӑн — е ҫавра ҫил, е тӑвӑл, е ҫӗр кисренессӗн туйӑнать.

Тишина была такой полной и угрюмой, а небо — таким душным, что мальчику казалось: раздайся хоть один только резкий звук, и в природе произойдет что-то страшное — смерч, ураган, землетрясение…

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Илемлӗ, анчах хӑрушӑ шӑплӑх.

Нарядно, но страшно тихо.

XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шӑплӑх тепӗр самант тӑчӗ те ҫӗнӗрен кӗрлесе кайрӗ.

Тишина продолжалась еще одно невыносимое мгновение и рухнула.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шӑплӑх нумайччен тӑсӑлчӗ, ҫав вӑхӑтра ашшӗ: — Эпӗ пӗлместӗп, ӑҫта-ши полици? Мӗншӗн штабран салтаксем ямаҫҫӗ? — тесе калама та ӗлкӗрчӗ.

Тишина тянулась так долго, что отец успел проговорить: — Я не понимаю, где же, наконец, полиция? Почему из штаба не посылают солдат?

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шӑплӑх паҫӑрхинчен те хӑрушӑрах пулчӗ.

Тишина стала еще страшней, чем прежде.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ун пек шӑплӑх пӑшалпа пӗрре персе тепре периччен пулать.

Такая тишина бывает лишь в промежутке между двумя выстрелами.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Иккӗмӗшпе виҫҫӗмӗш картишне пӗрлештерекен икӗ стена хушшипе пыракан ансӑр шӑтӑкра тӳсейми шӑплӑх.

В щели между вторым и третьим двором стояла такая немыслимая тишина.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Йӗри-тавра шӑплӑх.

Гулкая тишина стояла вокруг.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӳлтен пуҫласа аялалла ҫитичченех ӑнланма ҫук хӑрушӑ шӑплӑх.

Сверху донизу стояла такая немая, такая нечеловеческая тишина.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пурнӑҫ унталла та кунталла та ҫавӑрать, тӗттӗмре хӑйне ҫул уҫакан ҫӗр айӗнчи шыв пек, ӗмӗрхи шӑплӑх ҫӗр варринче сиксе вӗресе сасартӑк ирӗке, хӗвел ҫине персе тухать, ҫавӑн евӗр манӑн машина та халӗ пӗлӗт хушшинчен сиксе тухрӗ акӑ — эппин, чӑнласах нимӗн те ахаль ҫухалмасть иккен!

Жизнь поворачивает туда и сюда и падает, пробиваясь, как подземная река в темноте, в тишине вечной ночи, и вдруг выходит на простор, к солнцу и свету, как вышла сейчас моя машина из облачной каши, — выходит, и оказывается, что ничто не пропадает даром!

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Хама питӗ юратакан ҫынсем манпа пӗрлех пурнӑҫра пурте лайӑх та ҫӑмӑл пултӑр тесе шухӑшлама тытӑнчӗҫ-тӗк, ҫакӑн пек шӑплӑх тӑрать пулсан, тата ҫак тӗттӗмре ырӑ кӑвак мӑйӑх курӑнать пулсан, чи йывӑрри хыҫала тӑрса юлчӗ пуль ӗнтӗ», — терӗм эпӗ вара ӑшӑмра.

«Может быть, самое тяжёлое уже позади, — сказала я себе, — раз так случилось, что эти люди, которые так любят меня, — раз они будут теперь вместе со мной, чтобы всё в жизни стало легче и лучше? Раз такая тишина и так смутно видны в темноте эти добрые седые усы?..»

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку ӗнтӗ шӑплӑх саманчӗччӗ, эпӗ хам ӗмӗрне пӑрахми ҫывӑх та чӑн-чӑн туссен хушшинче пулнине тӗлӗнмелле хӑватпа туйрӑм.

Это было мгновение тишины, когда с удивительной силой я почувствовала себя среди настоящих, верных, на всю жизнь друзей.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней