Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Кондратьев (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн пулчӗ? — ыйтрӗ Кондратьев, машинӑран тухса.

— А что случилось? — спросил Кондратьев, выходя из машины.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Машинӑна чар, — терӗ Кондратьев.

— Останови машину, — сказал Кондратьев.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев шухӑшлать те ӑнланма пултараймасть: мӗнле-ха вӑл, пурнӑҫ пурӑнса курнӑ ҫын, хӑй тунӑ ҫитӗнӳсене ытла пысӑка хурассинчен хӑтӑлса ҫитнӗскер, ҫакӑн пек тӳрлетме ҫук йӑнӑш тума пултарчӗ.

Кондратьев думал и не мог понять, как он, уже немолодой, опытный партийный работник, мог совершить такую ошибку.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев акӑ мӗншӗн савӑнать: кӑҫал та кӗҫ-вӗҫех акӑ ҫеҫенхир тӗрлӗ сасӑпа кӗрлеме-шавлама пуҫлать, ҫак ҫулсем тӑрӑх, шыв ҫулӗсем ҫинчи пек, элеваторсенелле тырӑ куҫма тытӑнать, урапа кустӑрмисене йывӑррӑн латӑртаттарса, лавсем кайма пуҫлаҫҫӗ, сарӑ тырӑ тиенӗ тусанлӑ грузовиксем чупса иртеҫҫӗ; вӑл тата акӑ мӗншӗн салху та кӑштах шикленерех панӑ: ҫак кунсенче вӑхӑт темшӗн яланах хӑвӑрт иртнипе ӑна хӑваласа ҫитме те йывӑр, — пӗр колхозӗнче йӗтемсем кайса хатӗрлеме ӗлкӗреймен, тепринче — тырӑ кӗртмелли хуралтӑсене юсас ӗҫе кая хӑварнӑ, виҫҫӗмӗшӗнче — урапасемпе лаша кӳлмелли ытти хатӗрсене хатӗрлесе ҫитермен.

Он знал, что скоро-скоро загудит и запоет степь, а по этим дорогам, как по водным путям, пойдет на элеваторы хлеб, потянутся обозы, тяжко выстукивая колесами, побегут грузовики, в кузовах которых будет желтеть зерно, слегка припудренное пылью; и еще он знал, что в эти дни всегда время бежало стремительно и угнаться за ним было трудно: в том колхозе не успевали с подготовкой токов, в другом — затянулся ремонт зернохранилищ, в третьем — не был подготовлен гужевой транспорт.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак вӑхӑтра пӗтӗм уй-хирте мар, пуринчен ытла тулӑ пуссинче ҫынсем ытларах хӗвӗшме пуҫланине Кондратьев пӗр ҫул ҫеҫ мар асӑрханӑ пулсан та, — нумай ҫулсем хушшинче пурне те хӑнӑхнипе хумханмалла мар пек туйӑнать ӗнтӗ, — анчах ҫук вӗт!

Кондратьев не первый год наблюдал то заметное оживление, которое царило в эту пору главным образом вблизи полей пшеницы, — за много лет можно было ко всему привыкнуть и не волноваться, — а вот нет!

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак вырӑнти июнь уйӑхӗнчи шӑрӑхпа кӑвак тӳпеллӗ кунсем мӗне пӗлтернине Кондратьев лайӑх пӗлнӗ: шӑпах июнь уйӑхӗнче ҫутҫанталӑк хӑех ҫынсене васкатать, пысӑк ӗҫ — тырӑ вырас вӑхӑт килсе ҫитессе кӗттерет.

Кто-кто, а Кондратьев хорошо знал, что такое в этих местах июнь с его зноем и синим небом: именно в июне сама природа заставляет людей торопиться и жить напряженным ожиданием большого события — сбора урожая.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Уй-хир бригадирӗсем те хӑйсен маршрутне улӑштарнӑ; утсене йӗнерлесе, вӗсем хальччен пахча ҫимӗҫ лартнӑ уйсене каятчӗҫ те, унта кунӗпех ҫум ҫумлакансем патӗнче пулатчӗҫ; халӗ Кондратьев пӗр юланутҫӑна ҫеҫ мар курчӗ, пурте вӗсем ҫавӑнтах, тулӑ патнех каяҫҫӗ.

Изменили свои маршруты и бригадиры-полеводы; седлая коней, они обычно ехали к пропашным и там, среди полольщиков, оставались на весь день; теперь Кондратьев повстречал не одного всадника, и все они ехали всё туда же, к пшенице.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пӗчӗк вагон ӗнер каҫ анчах хӗвелҫаврӑнӑш пуссинче ларатчӗ, унӑн кӑмакинчен тӗтӗм мӑкӑрланатчӗ, хуткупӑспа балалайка пӗрле выляни янӑратчӗ, — трактористсем ҫак вырӑна тата хӗвелҫаврӑнӑшсене ҫав тери хӑнӑхса ҫитнипе кунтан кӗркуннесӗр ниҫта та каяс ҫук пек туйӑнатчӗ, — халӗ, акӑ, Кондратьев пӑхать те, — пушӑ вырӑна, кӑмака пулнӑ вырӑн паллине, краҫҫын тӑкӑнса хуралнӑ ҫӗр лаптӑкӗсене ҫеҫ курать: кам та пулсан курасран хӑранӑ пек, трактористсем ҫӗрле тулӑ ҫывӑхне куҫса кайнӑ.

Еще вчера вечером вагончик стоял возле подсолнухов, дымилась печка, играла гармонь в паре с балалайкой, — трактористы так обжились на этом месте и так привыкли к подсолнечникам, что уже до самой осени отсюда никуда и не уедут; теперь же смотрит Кондратьев и видит лишь пустое место, следы от печки, темные пятна от пролитого керосина: ночью, точно боясь, чтобы никто не увидел, трактористы переехали поближе к пшенице.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Урапа ҫулӗпе иртсе пынӑ чухне Кондратьев та ҫак кунсенче ҫеҫенхир мӗнпе пурӑннине илтнӗ те, курнӑ та.

Проезжая проселочной дорогой, Кондратьев тоже и слышал и видел то, чем жила в эти дни степь.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Стегачев! — терӗ Кондратьев ӑшшӑн.

Стегачев! — сказал Кондратьев.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна чавсисене сӗтел ҫине тӗрелетсе, янаххине алтупанӗ ҫине хурса ларнӑ — ҫакӑн пек ларнипе унӑн сӑн-пичӗ те, кӑштах тӗтреллӗрех куҫӗсем те, куҫхаршисем хушшинчи ҫӳҫ пайӑрки те, — хӑйне хӑй тимлӗн те салхуллӑн тытса ларакан Татьяна пӗтӗмпех Ильяна тата та ытларах килӗшрӗ, татах та хитререх пек туйӑнчӗ; Кондратьев ҫине вӑл, хӗрӗ ашшӗ ҫине пӑхнӑ пек, унӑн кашни сӑмахнех илтсе юлма тӑрӑшса, кӑмӑллӑн та тимлӗн пӑхса ларать.

Татьяна поставила локти на стол и оперлась щеками на ладони, — в таком положении ее лицо, и глаза, с чуть приметной поволокой, и завиток волос между бровями, и вся она, сосредоточенно-строгая, была для Ильи и милее и красивее; она смотрела на Кондратьева тем добрым взглядом, каким смотрит только дочь на отца.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Колхозниксен ҫурчӗсенче Кондратьев ҫакӑн пек пӗлнӗ-пӗлмен кӗнекесене пухса тунӑ пысӑк мар библиотекӑсене час-часах тӗл пулнӑ, — ҫакӑ ӑна савӑнтарнӑ, вӑл вара хуҫисемпе литература ҫинчен, писательсем ҫинчен калаҫу пуҫланӑ.

Кондратьев часто встречал в домах колхозников небольшие библиотечки, тоже подобранные как попало, и всегда это его радовало, и он заводил разговор с хозяевами о литературе, о писателях.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев страницӑсене уҫа-уҫа пӑхрӗ, вӑл Сеченова вуламан ҫеҫ те мар, ҫак кӗнекене аллинче те тытса курманнишӗн ӑна темшӗн аван мар пек пулчӗ.

Кондратьев перелистывал страницы, и ему было неловко оттого, что он не только не читал Сеченова, но еще и не держал эту книгу в руках.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсемпе юнашар Кондратьев хура-кӑвак тӗслӗ пит паха хупӑллӑ кӗнекене асӑрхарӗ, ун ҫинчен ылттӑн саспаллисем йӑлтӑртатаҫҫӗ: «И. М. Сеченов — «Избранные философские и психологические произведения».

Рядом с ними внимание Кондратьева привлек темно-синий том в отличном переплете, на котором золотом отсвечивали слова: «И. М. Сеченов. Избранные философские и психологические произведения».

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Огонек» библиотечкине темшӗн чи ҫӳле тӑратса тухнӑ та, Кондратьев ҫине хальхи писательсем пурте пӗр харӑс пӑхаҫҫӗ, Кондратьев, «этем чунӗсен инженерӗсемпе» куҫа-куҫӑн тӗл пулса, кулса та илчӗ; вӗсенчен пӗрне, чи ҫамрӑккӑн та мӑнкӑмӑллӑн пӑхса лараканскерне, «А! Акӑ эпир ӑҫта тӗл пултӑмӑр!» — тенӗ пек, куҫне хӗссе илчӗ вӑл.

Библиотечка «Огонька» с портретами авторов была расставлена так, что на Кондратьева смотрели разом все современные литераторы, Кондратьев, встретив «инженеров душ человеческих» напрямую улыбнулся; одному из них, самому молодому и имеющему гордый взгляд он подмигнул, как бы говоря «А! Вот мы где встретились!»

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна сӗтел ҫине лартма апат-ҫимӗҫ хатӗрленӗ хушӑра Кондратьев пӗрмаях ҫӳлӗк умӗнче тӑрса кӗнекесем пӑхрӗ, — кунта вӗсене пит хӗсӗк: кивелнӗ пиншак тӑхӑннӑ пек сӑтӑрӑлса пӗтнӗ хупӑллӑ хулӑм кӗнекесем айккисемпе пӗчӗк брошюрӑсене хӗрхенмесӗр хӗсеҫҫӗ; ҫӗнӗ те хаклӑ, илемлӗ хупӑллӑ кӗнекесемпе юнашар ҫав тери саралса кайнӑ тата лӳчӗркенсе пӗтнӗ листасем тӑраҫҫӗ; хӑшпӗр тӗлте ылттӑн саспаллисемпе ҫырнӑ кӗнекесем хӗвел пек йӑлтӑртатаҫҫӗ, вӗсем ҫийӗнче тӗрлӗ ҫулсенче тухнӑ журналсен купи выртать.

И все время, пока Татьяна собирала на стол, Кондратьев стоял у полки, рассматривал книги, — здесь им было тесно: пухлые тома в потертых переплетах, точно в поношенных пиджаках, сжимали своими боками тоненькие брошюры; рядом с дорогими и еще новыми изданиями, одетыми в цветной супер, соседствовали до крайности пожелтевшие и разлохмаченные листы; кое-где ясным солнышком блестело золотое тиснение, а над ним, образуя козырек, лежали толстые журналы разных лет.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Унӑн пӗтӗм шухӑшӗсем те Хворостянкин ҫинчен ҫеҫ, — кун пек мӑшӑра чӑннипех пӗрлештерме ҫук, — шутларӗ Кондратьев, пӳлӗме кӗрсе.

«Все ее мысли вертятся около Хворостянкина, — такую парочку, безусловно, не соединишь, — думал Кондратьев, входя в комнату.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Апла, апла, — шухӑшлӑн каларӗ Кондратьев.

— Так, так, — задумчиво проговорил Кондратьев.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Улӑштармалла-и? — ыйтрӗ те Кондратьев, Татьяна ҫине тимлӗн пӑхрӗ: вӑл мӗне мӗнле тумаллине пӗлнӗ пек, анчах юриех ун ҫинчен каламан пек туйӑнчӗ.

Нужно изменить? — спросил Кондратьев и внимательно посмотрел на Татьяну: она, как будто что-то знала, как сделать, но казалось, специально об этом не упоминала.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ӑна партбюро секретарӗ те хӑй пек ҫын кирлӗ, — вӑл Кондратьев ҫине тӗлӗнмелле кӑвак куҫӗсемпе тӳррӗн пӑхса илчӗ.

Ему и секретарь партбюро нужен под одну с ним масть… — она прямо посмотрела на Кондратьева с удивленными синими глазами.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней