Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑлӗсене (тĕпĕ: шӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Хаклӑ хӑтаҫӑм! — тӳрех кӑшкӑрнӑ пекех шӑл хушшипе сассине ҫӗклентерчӗ, — хӑта! — терӗ, мӑкалса ҫитнӗ хура шӑлӗсене кӑтартса.

— Дорогой мой сваточек! — сразу повышал голос до крика, — Сват! — ревел он, обнажая черные, притупленные резцы.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий, шӑлӗсене кашкӑрла йӗрсе пӑрахса, сенӗкне вӑркӑнтарчӗ.

Оскалив по-волчьи зубы, Григорий метнул вилы.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степан, шӑлӗсене шатӑртаттарса ҫыртса, арӑмӗн кӑкӑрӗ ҫинчи ҫӳхе тире пӗтӗрме пуҫларӗ.

Стиснув зубы, Степан закручивал на жениной груди прохладную от пота тонкую кожу.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл, юханшыври яка чул пек чӑмӑр пуҫне ҫавӑркаласа, тута хӗрри айӗнчен чалӑш-тӗлӗш хура шӑлӗсене кӑтартса кулкаласа, никамран малтан урапа ҫине йӑва ҫавӑрнӑ пек кӗрсе ларчӗ.

Она первая угнездилась в бричке, вертя круглой, как речной голыш, головой, посмеиваясь, из-под оборки губ показывая кривые черные зубы.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лаши, хураларах кайнӑ шӑлӗсене йӗрсе пӑрахса, ыратнипеле кайри урисем ҫине тӗренсе кукленчӗ, хӑлхисене лӑпчӑтрӗ.

Конь прижимал уши, ощеряя коричневый навес зубов, приседал от боли на задние ноги.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Томилин, шӑлӗсене шаклаттарса, пӳрте шӑвӑнса кӗчӗ.

Томилин, вызванивая зубами, пошел в хату.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл хура сухалӗ ӑшӗнчен шучӗ ҫук шурӑ та таса, сурчӑкпа йӗпенсе тӑракан шӑлӗсене кӑтартса йӑлтӑрарӗ те, пӗркеленчӗк мӑйне сылтӑмалла пӑрса, ҫавипе сулса ячӗ.

Он улыбнулся, разом обнажив в вороной бороде несчетное число белых, частых зубов, и занес косу, поворачивая морщинистую шею вправо.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья, шӑлӗсене шаклаттарса, сӗреке ҫинчи шӑтӑка ҫӗлесе хучӗ.

Аксинья, лязгая зубами, зашивает дыру в бредне.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӑварнире, чышкалла ҫапӑҫнӑ чух, Шамиль Алексейе хӗрхенмен иккен Митькӑн ҫамрӑк шӑлӗсене, пӗррех шӑлса илнӗ те ҫӑвар урлӑ, Митька ҫавӑнтах атӑ кӗллисемпе таптанса шӑйӑрӑлса пӗтнӗ симӗс пӑр ҫине икӗ урлӑ шӑл сурса кӑларса пӑрахнӑ.

На Масленице в кулачной стенке не пожалел Алешка Шамиль молодых Митькиных зубов, махнул наотмашь, и выплюнул Митька на сизый, изодранный кованными каблуками лед два коренных зуба.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чашкӑрса илсе, шӑлӗсене кашкӑр пек шаклаттарса, хайхи тӗлӗнмелле старик куҫран ҫухалчӗ.

И, зашипев и щелкнув, как волк, зубами, пропал чудный старик.

I // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Калас тенине каласа пӗтерме те ӗлкӗреймерӗ вӑл, тискерсем шӑлӗсене йӗрсе ҫав тери хыттӑн ахӑлтатса кулма тытӑнчӗҫ, самаях шикленнипе, асаттен чунӗ сӳлесех кайрӗ.

Не успел он докончить последних слов, как все чудища выскалили зубы и подняли такой смех, что у деда на душе захолонуло.

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ак ӗнтӗ ҫывӑхрах, лайӑхах илтӗнет, такӑшӗн ҫӑварӗ апат чӑмлать, чӑмланӑ май шӑлӗсене шаклаттарать.

Вот-вот, возле самых ушей, и слышно даже, как чья-то морда жует и щелкает зубами на весь стол.

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӗсем хӑйсен ҫан-ҫурӑмӗ темле ыратнине те тӳссе ирттерме пултараҫҫӗ, анчах халӗ Сталина ура ҫине тӑрса кӗтсе илме вӑй ҫитерейменшӗн чунӗсем мӗн тери ыратса кайнине пытарма пултараймарӗҫ: пӗри, асаплӑн йынӑшса, ассӑн сывласа ячӗ, тепри, аптранӑ енне, пуҫне минтер ҫинче хускаткаласа илчӗ, виҫҫӗмӗшӗ, хытӑ кӳреннипе, шӑлӗсене ҫыртса лартрӗ…

Они могли перенести любую боль в своем теле, но теперь не могли скрыть, как болели их души от того, что они не в силах были встретить Сталина стоя: один глубоко вздохнул и мучительно простонал, другой покачал головой на подушке, а третий, сильно огорчившись, прикусил зубы…

XXIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Брянцев шурӑ шӑлӗсене кӑтартса кулса ячӗ.

Брянцев засмеялся, показывая белые зубы.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫапла, ҫапла, ыран пирӗн авиаци Мускавран котлет туса хумасть тесе калатӑр-ха кам та пулсан, эпӗ ҫав йӗксӗкӗн шӑлӗсене ҫапса хуҫатӑп!

Да, да, пусть кто-нибудь скажет, что наша авиация не сделает завтра отбивную из Москвы, и я тому подлецу выбью все зубы!

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Аманнӑ ҫын йынӑшнине илтсен, тем парсан та, вӗсем патне ҫывхармаҫҫӗ — каялла туртӑнаҫҫӗ, айккинелле сиксе ӳкеҫҫӗ, шӑлӗсене йӗрсе хӑрлатаҫҫӗ.

Услышав стон раненого, они ни за что не подходили к нему — упирались, рвались в стороны, рычали и скалили зубы.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Анчах эпир нимӗҫрен чеерех пулатпӑр! — кӑшкӑрса ярасран шӑлӗсене ҫыртса каларӗ Озеров.

— Но мы перехитрим немцев! — со стиснутыми зубами, сдерживая голос, сказал Озеров.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Настенька тип-тикӗс те илемлӗ шурӑ шӑлӗсене йӗрсе, кулса пырать.

Настенька шла и смеялась, показывая ровные, красивые белые зубы.

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ӑҫтан? — шап-шурӑ шӑлӗсене кӑтартса, кулса илнӗ Марченко.

— Откуда? — засмеялся, блеснув жемчужными зубами, Марченко.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Андрей шурӑ шӑлӗсене йӑлкӑштарса илчӗ.

Андрей блеснул в полутьме белыми зубами:

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней