Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Кондратьев (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Наташа! — тӗлӗнче Кондратьев.

— Наташа! — удивился Кондратьев.

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ӗҫ тухмасть, — Кондратьев арӑмӗ ҫине пӑхрӗ.

Работа не ладится, — Кондратьев посмотрел в сторону жены.

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев киле кӑнтӑрла иртсен таврӑнчӗ.

Домой Кондратьев вернулся на закате солнца.

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тутаринов хӑйӗн Ылттӑн Ҫӑлтӑрӗпе пурин куҫне те йӑмӑхтарать, Кондратьев та нимӗн те курмасть…

Тутаринов своей Золотой Звездой всех ослепляет, даже Кондратьев ничего не видит…

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ҫук, тухать, — шутларӗ Кондратьев, — анчах ҫынсене хӑвӑртрах техникӑна хӑнӑхтарас пулать…»

«Нет, выйдет, — думал Кондратьев, — только нужно как можно быстрее приобщить людей к технике…»

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев ыйтса пӗлме шутламарӗ, пурте ахалех паллӑ: хӑй халиччен мӗнтен хӑраса пурӑннӑ — шӑпах ҫавӑ пулнӑ.

Кондратьев не стал расспрашивать, ибо и без расспросов все было ясно: случилось именно то, чего он так боялся.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Хӑтлана-хӑтлана вӗҫне ҫитерчӗ, йыт ҫиесшӗ, — хаярран каласа хучӗ вӑл, Кондратьев еннелле ҫаврӑнмасӑр, ҫаплах Прохор ҫине пӑхса.

— Допрактиковался, сучий сын, — зло сказал он, не поворачиваясь к Кондратьеву и продолжая смотреть на Прохора.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Мӗн пулчӗ? — ыйтрӗ Кондратьев.

— Что случилось? — спросил Кондратьев.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев площадь енчи чӳрече патӗнче чарӑнса тӑчӗ, шухӑша кайса таҫта инҫене пӑхрӗ, анчах симӗс йывӑҫсене те, урамсене те, ҫуртсене те, плошаде те курмарӗ…

Кондратьев остановился у окна, выходящего на площадь, поглядел вдаль о чем-то задумавшись, но его взору ни зеленые деревья, ни улицы, ни дома, ни площадь не предстали…

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев старике тытса чарма хӑтланчӗ, кӑштах ларма, Рагулин патӗнче мӗн курни ҫинчен, Усть-Невинскинче тырӑ вырма хӑҫан тухасси ҫинчен каласа пама ыйтрӗ, Василиса Ниловна сывлӑхӗ пирки те интересленчӗ, анчах Тимофей Ильич ҫиллес куҫӗсене вылятрӗ кӑна, пӗр сӑмах та шарламасӑр кабинетран тухрӗ.

Кондратьев попытался остановить старика, чтобы тот немного посидел, попросил рассказать ему что видел у Рагулина, о том, когда выйдут на жатву в Усть-Невинске, интересовался здоровьем Василисы Ниловны, но Тимофей Ильич лишь грозно смотрел своим глазами, и не сказав ни слова ушел из кабинета.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пуҫне ҫӗлӗк тӑхӑннӑ чухне вӑл сӗтел хушшинче Кондратьев вырӑнне пачах урӑх ҫынна курнӑ пек кӑмӑлсӑррӑн пӑхса илчӗ.

Одевая шапку на голову он недовольно посмотрел, ему казалось, что на месте Кондратьева видит совсем другого человека.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Пур енчен пӑхсан та — эпӗ, — Кондратьев именчӗклӗн кулса илчӗ.

— По всему видно — я, — Кодратьев несмело улыбнулся.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эпӗ генерал мар ӗнтӗ, — Кондратьев шухӑша кайрӗ те, яланхи пек, кӑвакарнӑ та шӑртлӑ ҫӳҫне якатса илчӗ.

— Я, разумеется, не генерал, — Кондратьев задумался и по привычке пригладил седой и жесткий чуб.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Тимофей Ильич, сирӗн критикӑна йышӑнатӑп, — терӗ Кондратьев, старик ҫывӑхнерех сиксе ларса.

— Критику вашу, Тимофей Ильич, принимаю, — сказал Кондратьев, ближе подсаживаясь к старику.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Шел, эсир ывӑлӑр патӗнче пулман, — терӗ Кондратьев, чӳречерен пӑхса тем ҫинчен шухӑшланӑ май.

— Жаль, что вы у сына не были, — проговорил Кондратьев, глядя в окно и о чем-то думая.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Мӗн ҫинчен апла? — ыйтрӗ Кондратьев.

— О чем же? — спросил Кондратьев.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Тимофей Ильич, ҫав шӳтле сӑмахра аван мар тӗрӗслӗх пур, — терӗ Кондратьев.

— Тимофей Ильич, в этой шутке есть доля горькой правды, — сказал Кондратьев.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ку ӗҫпе аппаланма та кирлӗ мар, — Кондратьев пирус коробкине хӑна умнерех хучӗ.

Кондратьев молча положил ближе к гостю коробку папирос.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Чурилов Кондратьев аллине, унтан Тимофей Ильич аллине чӑмӑртаса, пӳлӗмрен тухрӗ.

Чурилов пожал руку Кондратьеву, потом Тимофею Ильичу и вышел.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ларт апла пулсан, — терӗ Кондратьев, — анчах каялла ху туртса кайӑн…

— Хорошо, ставь, — согласился Кондратьев, — только обратно тащить будешь на себе…

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней