Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Теплерен сăмах пирĕн базăра пур.
Теплерен (тĕпĕ: теплерен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗҫҫине тухиччек ҫапла теплерен Юхмана кайма тӳрӗ килчӗ те, вӑрман урлӑ ҫуранах каҫаттӑмччӗ ҫав.

Недавно вот в Юхму довелось сходить, я и пошел лесом, напрямик.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сакки, тенкелӗ, кравачӗ лапчӑнса аннӑ, сӗтелӗ теплерен чиперех юлнӑ-ха.

Все, все пришло в негодность — кровати, лавки, один стол уцелел каким-то чудом.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗнтӗ хӑй патнелле утас тесе шутланӑччӗ ҫеҫ вӑл, теплерен атӑ-пушмак лавккине чарӑнчӗ те пӗр мӑшӑр сӑран атта куҫ хыврӗ.

Времени прошло довольно много, и он снова решил зайти к Ане, но по пути заглянул в обувную лавку, где ему очень приглянулись кожаные сапоги.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Утламӑшсем ҫавна путлӗн пӗлсе те каймаҫҫӗ, кирпӗч турттаракансенчен пӗри ҫеҫ, хуҫа хытарса хушнӑ сӑмаха пӑсса, теплерен пӗрне кунта чул ҫурт тума тытӑнатпӑр тесе персе янӑ имӗш.

Однако толком утламышцы так и не знают, что это за дело, кроме одного: Шерккей надумал строить каменный дом, об этом проболтался возчик кирпича, хотя хозяин строго наказывал всем держать язык за зубами.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кунта теплерен ҫакланма пӗлнӗ, каймашкӑн та ҫулне тупӗ-ха вӑл, ун пирки никамӑн та пӑшӑрханмалла мар.

Дорогу-то он свою найдет, как сюда пришел, так и уйти сумеет, но только за деньги…

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗлтӗр кӗркунне, ав, кӳршӗри Киштек ялӗнче пӗри хӑйсен кӳршинчен кӑвар илсе таврӑннӑ пулать те, сыхланайман курӑнать, пӗр кӑмрӑкне теплерен ӳкерсе хӑварнӑ.

Вон прошлой осенью в Киштеке мужик один у соседа горячих угольков взял, и обронил, видать, уголек.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Теплерен ӑна чӑн паттӑра та тухнӑ теҫҫӗ.

Говорят, что и в герои вышел.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Мӗншӗн эсӗ никампа та туслӑ пурӑнмастӑн? — ыйтрӑм эпӗ унран теплерен.

— Почему ты ни с кем не дружишь? — как-то спросила я.

Химипе «отлично» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Теплерен вӑл ҫав кунхине, унта-кунта тухкаласа ҫӳресе, урине йӗпетрӗ, ӑнсӑртран шӑнса пӑсӑлчӗ.

Он то и дело сновал из избы во двор, в сени и, потный, простудился, прихворнул.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Нӑшӑклатмарӗ вӑл, ахлатасса та сассӑр кӑна ахлатрӗ, хӑйне мӗнле асап иккенне никама та пӗлтересшӗн пулмарӗ, Селимене кӑна теплерен: ӑша тем хытӑ кӗрет, пӗтӗм сывлӑша пӳлет тесе систерчӗ.

Она не ныла, не стонала вслух — не хотела, чтобы кто-то видел ее мучения, а сказала только Селиме, что давит ее что-то изнутри, дышать не дает.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Теплерен ун патне Элентей пырса кӗчӗ.

И тут к нему пришел Элендей.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей куҫкӗрет тарӑхма тытӑнчӗ: паян та вӑл ирлесе вӑраннӑччӗ, халь тӑрӑп та вара тӑрӑп тенӗ ҫӗртех теплерен кӑтӑш пулнӑ та каллех ҫыхӑнусӑр тӗлӗксемпе аташса выртнӑ.

Шерккей тут же попытался себя оправдать: он давным-давно проснулся и все лежал — вот сейчас встану, и задремал, забредил беспокойными снами.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар, теплерен килӗшсе, ӑна: «Кайӑпӑр», — терӗ.

Тухтар согласился.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ну, санӑн тинӗсӳ епле-ха унта? — теплерен ыйтрӗ ӑшшӗ Тёмӑран пӗрре каҫхине чей ӗҫсе ларнӑ вӑхӑтра.

— Ну, что твое море? — спросил Тёму как-то отец во время вечернего чая.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Теплерен кӑна вӑл мӗншӗн хӑйне тантӑшӗсемпе пӗрле урамра выляма юраманни ҫинчен ыйтма пикеннӗ.

Иногда он спрашивал, почему не позволяют ему бегать около дома вместе с другими ребятишками с их улицы.

Ылтӑн пуҫ мимиллӗ ҫын // Александр Артемьев. Тӑван Атӑл. 1960, 3№ — 71–72 с.

Пӗрре теплерен пыратпӑр ҫапла Зульӑпа ун патне — хӑйӗн лавӗ ҫине лартса кайрӗ вӑл мана, ватӑ ҫынна хисеплерӗ.

Приезжаем мы как-то в Ивановку с Зулей вот — взял он меня, старика, уважил, на свою подводу.

Председатель юлташ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Теплерен ҫапла ҫур ҫӗр иртсен полк командирӗ, ниҫта шӑнӑҫайми тарӑхса, чунӗ кӳтсе ҫитнӗскер, эрех ыйтнӑ.

Где-то за полночь, измотанный до последней степени и злой, как сто чертей, командир полка потребовал водки.

Председатель касси // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Хӑнӑхса ҫитрӗҫ те хайхисем — уйрӑлма та пӗлмеҫҫӗ манран, Дуняшка патне те теплерен пӗрре ҫеҫ кайса килекен пулчӗҫ.

Приобыкли, привязались ко мне и стали реже проведывать Дуняшку.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Теплерен пӗрре каялла пӑхкаласа илсе, Григорий тӑватӑ ҫухрӑма яхӑн Фоминпа юнашар тӗпӗртеттерсе пычӗ.

Версты четыре Григорий скакал рядом с Фоминым, изредка оглядываясь.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Теплерен ҫапла вӗсем кирпӗч катӑкӗсемпе тимӗр кӑшӑлсем, хӑма татӑкӗсемпе тӗрлӗ ӑпӑр-тапӑр тупса килчӗҫ.

Как-то они притащили груду кирпичей, железных обручей, обрезков досок и разного другого утиля.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней