Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайте (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кун пекех чӑрманмасан та юратчӗ ӗнтӗ, — терӗ Сайте Алимен аллине чӑмӑртаса.

— Не стоило бы так беспокоиться, — вовсе смутилась Сайде, пожимая руку Алиме.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Айӑп ан тӑвӑр ӗнтӗ, — терӗ Сайте чӗтресерех тухакан сассипе.

— Не обессудьте меня, — дрожащим голосом заговорила Сайде.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сайте нимӗн тӑва пӗлмест, йӑлтах аптрарӗ: пӗрре хӑнасем ҫине, тепре урайӗнчи ҫӑпала ҫине пӑхрӗ.

Тут Сайде и вовсе растерялась: то взглянет на гостей, то на расколотый ковш…

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сайте, хӑнасем килессе пӗлсе тӑнӑ пулсан та, вӗсене хӑй ӗмӗтленнӗ пек кӗтсе илеймерӗ.

Сайде, хоть и ждала гостей с минуты на минуту, все же не сумела встретить их так, как задумала.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сайте хӑй мӗн тӑвассине тума васкарӗ.

Сайде приготовила все что надо.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Вӑл ҫавӑ ӗнтӗ, хӑвах чӗнесшӗн пултӑн та, — урӑх хирӗҫеймерӗ Сайте.

— Как же, договорились… самому тебе больно хотелось их позвать, — Сайде не стала больше спорить.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Е ун пирки сӑмахлар мар ӗнтӗ, Сайте, чӗнме пулнӑ — ченӗпӗр, чӗнӗпӗр.

— Ну о чем ты говоришь, Сайде, раз решили позвать — надобно позвать.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ах, тупата! — кӗтмен ҫӗртен пӑшӑрханма тытӑнчӗ Сайте.

— Ах тубада! — заволновалась Сайде ни с того ни с сего.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эрне иртсен ҫеҫ Сайте, чунне хӗнесе тенӗ пек, хӑй тӗллӗн ҫӳрекен пулчӗ.

Спустя неделю Сайде поднялась, стала потихоньку двигаться, но боль не утихала — будто кто избил ее изнутри…

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сайте ҫӗклессе ҫӗклерӗ те, ҫав самантра ӑна хӑй ӑшӗнче тем татӑлса аннӑн туйӑнчӗ, йывӑр ҫӗклемне лаштах пӑрахрӗ.

Сайде поднять-то подняла свой конец, но почувствовала, как внутри у нее что-то оборвалось, она тут же отпустила непосильную ношу.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккейпе Сайте ҫавӑн пирки хӑйсем хушшинче малтанах калаҫса татӑлнӑччӗ: пура пураса пӗтерсен, вӗсене пӑтӑ ҫиме кӳрӗпӗр терӗҫ.

Они договорились с Сайде: как только срубят сруб, пригласят Кандюков к себе в гости — на кашу.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эрехпе самай хӗрнӗ ҫынсем улма ҫиеҫҫӗ, Сайте пӗҫерсе янӑ ҫамрӑк автана вӑтӑра-вӑтӑра пайлаҫҫӗ.

Разгоряченные водкой и разговорами, лесорубы с аппетитом жевали испеченную в костре картошку; Шерккей разломал на куски сваренного Сайде петуха.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫавӑн пек калаҫасшӑн килтӗне кунта? — тарӑхса ҫитрӗ Сайте те.

Ты затем и пришла, чтобы тут такое говорить? — Сайде тоже больше не в силах была сдерживаться.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ав, мӗншӗн иккен, — тинех тӗшмӗртем пек пулчӗ Сайте.

— Вон, оказывается, за что ты его срамишь, — словно только что поняла Сайде.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар хӑй валли мӗнле те пулин хӳтлӗх шыранӑ пек, пӗрре Сайте аппӑшне пӑхрӗ, тепре Селимене.

Словно ища защиты, Тухтар умоляюще взглянул на Селиме, на Сайде…

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫын ҫинче йӗркеллӗрех пулар-ха, — лӑплантарасшӑн пулчӗ ӑна Сайте, ҫавӑн пек тӳрмен сӑмахсем илтнипе ҫиллене пуҫланӑскер, — ҫӑкӑр умӗнче ун пек хаяр калаҫасси пирӗн йӑлара нихҫан та пулман.

— Ты бы поспокойнее в людях-то себя вела, — выговорила ей Сайде, уже начиная злиться, — в нашем роду над хлебом таких речей еще никто не произносил…

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ак ӗнтӗ! — юмӑҫӑн вырӑнсӑр сӑмахне вӑхӑтра пӳлчӗ Сайте, — хамӑр ҫын-ҫке вӑл, епле мӗн туса ҫӳрет пулать?

— Вот те раз! Он же у нас свой человек в доме, почему бы ему в него и не заходить? — возразила неумным словам йомзи Сайде.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ӗрехмет, Сайте аккам, чысӑм пулмасан та, сӑвапӑм ҫиттӗр, ырӑ сунас кӑмӑлӑм виттӗр, — васкамасӑр тӗпелелле иртрӗ вӑл, хӑй ҫаплах Тухтар ҫинелле чалӑшшӑн пӑхкалама пӑрахмарӗ.

— Рехмет, Сайде-сестрица, за приглашение, за честь, дай вам бог добра за это, — и ворожея неторопливо прошла вперед, не переставая косить глазом на Тухтара.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сайте, кӑмӑлсӑрланчӗ пулин те, хӑйӗн хавалне палӑртасшӑн пулмарӗ.

Сайде это не понравилось, но она не подала виду.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Хуҫа килте ҫук-им тата, ун патне килсеттӗм те, — терӗ вӑл, пӗрре Сайте ҫине, тепре Тухтар ҫине ачашшӑн пӑхса.

— Хозяина-то нет дома, как вижу, а я к нему пришла, — сказала Шербиге, притворно ласково глядя то на Селиме, то на Тухтара.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней