Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Йӑлӑхтармӑш сăмах пирĕн базăра пур.
Йӑлӑхтармӑш (тĕпĕ: йӑлӑхтармӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӑлӑхтармӑш ҫемӗ, чечексен пӑчӑлӑхӗ, техӗмлӗ эрех, — ҫаксем пурте харама ҫеҫ.

Томительная музыка, духота цветов, пряное вино, — всё это было совсем напрасно.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Цивилизацин лӑпкӑ-тӳлек, мӑнаҫлӑ пӗтмӗшӗ вырӑнне — эпир хамӑра каллех ҫӗр ҫуллӑхсен йӑлӑхтармӑш ҫаврисене кӗртсе хуратпӑр.

Вместо покойного и величественного заката цивилизации — мы снова вовлечём себя в томительные круги столетий.

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫӗрӗпех вӑл хӑйне ҫывӑрнӑн тата йӑлӑхтармӑш ӳкерчӗксене сӑнанӑн туйрӗ, ҫурма манӑҫлӑхра шухӑшлать: «Еплерех харам курӑнусем».

Всю ночь она чувствовала себя спящей и рассматривающей утомительные картины и в полузабытьи думала: — какие напрасные видения.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Эхер ҫав ҫиленсе ҫӳрекен, тытӑнчӑклӑ калаҫакан тата пурне те пӑсакан йӑлӑхтармӑш Петр Васильевич ҫук-тӑк, пушшех хаваслӑрах пулмаллаччӗ, терӗ Любочка.

И было бы еще веселее, ежели бы не этот несносный Петр Васильевич, который дулся, заикался и все расстраивал, говорила Любочка.

XXXIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сӑхса илтӗрччӗ хӑть… йӑлӑхтармӑш!

Хоть бы ужалил… нудьга!

V // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Пӗрисем: Тавыль пиллӗкмӗш класра пулсан та, пионера кӗме ир-ха ӑна, теҫҫӗ, мӗншӗн тесен пит час кӳренет вӑл, йӑлӑхтармӑш тата, йӗкӗлтесе тӑрӑхлама юратать, шухӑшне хӑй ӑшӗнче пытарса усрать, теҫҫӗ.

Одним казалось, что Тавыль хоть и в пятом классе, но в пионеры ему вступать еще рано, потому что он слишком обидчив, капризен и даже ехидный и совсем не откровенный.

Чочой пулӑшрӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫав йӑлӑхтармӑш сасӑсем, пӗр-пӗринпе хутӑшса, ирӗксӗрех хӑлхана кӗреҫҫӗ, кӗреҫҫӗ те темле ӑша вӑркатаҫҫӗ.

Это мерное тиканье и верещанье назойливо лезли в уши, вселяя в нее непонятное беспокойство.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Йӑлӑхтармӑш пӗрпеклӗх ҫук пулассӑн туйӑнчӗ: кашни колхоз председателӗн клуб-и унта, шкул-и хӑйне кӑмӑла кайнӑ пек ларттарма ирӗк пур терӗм, хресченсен хӑйсен килӗ-ҫурчӗ тесен — пушшех те, ара…

Ну, думаю, там-то хоть поразнообразней будет: поскольку каждый председатель колхоза волен строить клуб или школу по собственному вкусу, не говоря уже о единоличном крестьянском строительстве…

19 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Кӑсӑклансах сӑнатӑп: тӗлӗннӗҫемӗн тӗлӗнсе, ҫӑвара карсах итлесе ларать мана Маринка, йӑлӑхтармӑш кукуруза ҫинчен мар, ӑнланма йывӑр темӗнле Андромеда тӗтрелӗхӗ ҫинчен калатӑп тейӗн.

Мне было интересно наблюдать, как на лице Маринки росло удивление, будто рассказывал я о вещах столь же таинственных и известных, как какая-нибудь туманность Андромеды.

13 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Маринка хӑйне ҫапла ирӗклӗн тыткалани ҫак йӑлӑхтармӑш сӗтел хушшинчи алӑ-урана тӑллакан сывлӑша самаях уҫӑлтарать.

Маринкина непринуждённость несколько разряжала бонтонную атмосферу этого занудного застолья.

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ку вӑл йӑлишӗн тунӑ пылак йӑлӑхтармӑш пек илтӗннӗ пулӗччӗ.

Это могло прозвучать банальным комплиментом.

1 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Вӑл ҫав териех Ибрагимпа тӗл пулма васкать, кунта унӑн, кӳренмелле тенӗ пекех, йӑлӑхтармӑш хӑна чун-чӗререн каласа паракан ӑнланмалла мар сӑмахсене итлемелле пулать.

Она так торопилась встретиться с Ибрагимом, а тут, к ее досаде, приходится выслушивать непонятные излияния надоедливого гостя!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫумӑрӗ те кунашкал вӗтӗркке йӑлӑхтармӑш мар, чӗреслетсе чалӑшшӑн ҫӑвать те, пӗтӗм курӑк ҫӗр ҫумне лӑпчӑнать.

И дождь не такой маленький и нудный, а как ударит косым ливнем, так трава ложится на землю.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Табакпа одеколон шӑрши ҫапать («чӗлӗм нумай туртать, сухалне шав турать, духи сапать» — ӑнлантарса парать йӑлӑхтармӑш Серафима); хут татӑкӗсем хура-хура тухнӑ ҫӗнӗ техникӑллӑ журналсем («киле час таврӑнмасть, килсен вулать, ирчченех вулать»).

Смешанный запах табака и одеколона («много курит и ухаживает за бородой, брызгает на нее духами», — объясняла дотошная Серафима); свежие технические журналы с бумажными закладками («приходит поздно и читает, читает до рассвета»).

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Фу, йӑлӑхтармӑш!

— Фу ты, надоела!

Ҫаран ҫинчи парӑс // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Йӑлӑхтармӑш буксир!

— Надоедливый буксир!

Пулӑшакансем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Йӑлӑхтармӑш буксир! — тесе кӑшкӑрчӗ вӑл Нюрӑна аякран.

— Буксир надоедный! — крикнула она издали.

Пысӑк ҫемьен пӗчӗк хуҫи // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Вӗре, теҫҫӗ сана, вӗре, йӑлӑхтармӑш!

— Кипи, тебе говорят, кипи, озорник!

Власьевна // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пӗр йӑлӑхтармӑш ҫирӗктӑрри кӑна «ҫыврап-ҫыврап» тенӗн туйӑнакан юррине тӑсать.

А одна, неугомонная, сообщает всей округе: «сплю-сплю».

Картта ҫинче ҫук ял // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Тулта ҫумӑр чашлаттарса ҫӑвать, чӳрече кантӑкӗ тӑрӑх хрусталь спираль евӗр шыв авкаланса юхать, йӗпе ҫулҫӑсем чӳречерен ҫапаҫҫӗ, крыльца айӗнче кӑлӑк кӑлтӑртатать, хӑйӗн айван чӗпписене вӑл йӑлӑхтармӑш ҫумӑр иртсе кайиччен ӑшӑ ҫунат айӗнче лӑпкӑн ларма хистет.

За окном шумит дождь, по стеклам хрустальными спиралями стекают струи, листья мокрыми ладошками стучат в окна, квохчет курица под крыльцом, уговаривает глупых цыплят посидеть спокойно под теплым крылом, подождать, пока кончится несносный дождь.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней