Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑлӗсене (тĕпĕ: шӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ан тӗрткеленсе тӑр! — ҫилӗллӗн шӑлӗсене йӗрсе пӑрахрӗ Чубатый, хӑйне пырса ҫапӑннӑ казак ҫине пӑхса.

— Не напирай! — зло оскалился Чубатый, оглядываясь на толкнувшего его казака.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эсӗ мана ан ирӗксӗрле, Григорий… — хӗскӗчпе хӗстернӗ пек ҫыртса лартнӑ шӑлӗсене пӗр вӗҫертмесӗр калать Степан.

Ты меня не неволь, Григорий… — Степан говорил, почти не разжимая стиснутых зубов.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юрлама чарӑнмарӗ хӑй, хушӑран ҫеҫ аллисемпе тӑнлавне хӗскӗчлесе тытрӗ, шӑлӗсене кӑчӑртаттарчӗ тата, усӑнса аннӑ янах шӑммине чӗтрентерсе, ӑссӑрлӑхӑн вӗри сывлӑшӗпе пиҫсе кайнӑ пуҫне чалӑштарса пычӗ.

Петь не переставал и лишь изредка стискивал ладонями виски, скрипел зубами и, дрожа отвисшей челюстью, кособочил голову, опаленную горячим дыханием безумия.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Валет, шӑлӗсене шаклаттарса илсе, шартах аяккалла сиксе ӳкрӗ; ҫав самантра тин ҫеҫ вӑл тӑнӑ вырӑна хыр айӗнчи ҫын касса антарнӑ йывӑҫ пек тӳплетсе ӳкрӗ.

Валет, клацнув зубами, отпрыгнул, и на то место, где секунду назад стояли его ноги, спиленным деревом упал стоявший под сосной человек.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Амӑшне-ши? — шӑлӗсене шӑкӑртаттарса тытӑнчӑклӑн ыйтрӗ те Иван Алексеевич хӑвӑрт ҫаврӑнса, суккӑр ҫын пек, аяккалла утса кайрӗ.

Матерю? — заикаясь, клацая зубами, спросил Иван Алексеевич и, круто повернувшись, пошел как слепой.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Фома Антонович ҫак Ылтӑн Ҫӑлтӑрлӑ хура каччӑ пӗрре килсе кайнине астуса, савӑнӑҫлӑн, шурӑ та тӗрӗс шӑлӗсене кӑтартса, кӑмӑллӑ кулса илчӗ.

Фома Антонович вспомнил, что этот чернявый парень с Золотой Звездой как-то приезжал к нему и посему радостно, показывая свои ровные и белые зубы добродушно улыбнулся.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Йӑл кулнӑ май тӗлӗнмелле шурӑ шӑлӗсене йӑлтӑртаттарса, вӑл тусне кӗтсе илме мӗншӗн тухайманни ҫинчен каласа пачӗ.

Улыбаясь и блестя удивительно белыми зубами, Савва начал объяснять, почему не мог прийти встречать друга: задержался в степи.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Григорий шӑлӗсене шатӑртаттарса ҫыртрӗ те, курпунне кӑларса, шинель ҫухавине тӑратрӗ.

Григорий оскалил зубы, горбясь поднял воротник шинели.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Айлӑмран улӑхсан, вӑл Григорий гимнастёрки ҫаннинчен ҫатӑртаттарса ярса тытрӗ те, шӑлӗсене шаклаттарса, аран ҫеҫ сӑмах хушрӗ:

Поднимаясь из лощинки, он цепко ухватил Григория за рукав гимнастерки, сказал, редко клацая зубами:

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑйпе мӗн пулса иртнине туйса илсе тата сехри нимпе тытса чарма ҫук хӑпма пуҫланине сиссе, вӑл, ерӗлсе кайнӑ шӑлӗсене кӑчӑртаттарса, малалла упаленме пуҫларӗ.

Осознав случившееся с ним, чувствуя неотвратимо подступающий ужас, он полз на четвереньках, скрипя зубами.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Упӑшка, тетӗн-и? — Аксинья шӑлӗсене ҫыртрӗ.

— Мужа тебе? — Аксинья стиснула зубы.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Шӑлна ҫыртчӗ! — хӑтӑрса илчӗ Листницкий, унтан, тепӗр май ҫаврӑнса, ҫилхине куҫӗсем ҫине усса шӑлӗсене йӗрсе пӑрахнӑ лаша пуҫӗ ҫине пӑхрӗ.

— Помолчи-ка! — строго сказал Листницкий и повернулся, оглядывая голову лошади с упавшей на глаза челкой и обнаженным, обветревшим на солнце навесом зубов.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл, вилнӗ ҫын пек кӑвакарса кайнӑскер, шӑлӗсене шӑтӑртаттарса ҫыртса, хӗҫӗпе сулкаласа пырать, йӗнерӗ ҫинче ҫӗлен пек авкаланать.

Он отмахивался шашкой, вьюном вертелся в седле, оскаленный, изменившийся в лице, как мертвец.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Стройри унпа юнашар Иванков, йӗнерӗ ҫине юпа пек хытса ларнӑ та, виҫ кӗтеслӗ тутине карса пӑрахса, хуралса кайнӑ чалӑш-тӗлӗш шӑлӗсене кӑтартса, итлесе тӑрать.

Рядом с ним в строю в крепкой посадке обмер Иванков, слушал, зевласто раскрыв трегубый рот с исчернью неровных зубов.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Утсем шӑлӗсене кӑчӑртаттарса утӑ чӑмлаҫҫӗ, хӑйсен айӗнчи тӗрев чӗтревлине туйса, ураран-ура пусса пыраҫҫӗ.

Лошади хрустели сеном, переступали, чуя зыбкую опору под ногами.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Вилес умӗн юлашки хут шӑлӗсене сайран шартлаттарса, чӗркуҫҫийӗ тӗлӗнчен пӗр пайӑрка кӑвак тӗкне тӑпӑлтарса кӑларнӑ кайри урине ҫӳлелле тӑратса выртакан кашкӑр ҫине тӗллесе кӑтартрӗ пан.

— Пан указал ногой на волка, в агонии редко клацавшего зубами, поднимавшего кверху выпрямленную заднюю ногу с бурым свалявшимся клоком шерсти на лодыжке.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Евгений Николаевич, сайра та сарлака шӑлӗсене йӗрсе, аллипе пукан ҫине тӗллесе кӑтартать.

Евгений Николаевич, щеря редкие широкие зубы, указывал рукой на стул.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫаврӑнса тӑма та ӗлкӗреймерӗ Митька, малти йытти, Баян ятли, ун хулпуҫҫийӗ ҫине сиксе те ларчӗ, ӑна ҫыртса илсе, шӑлӗсене ваткӑллӑ сюртук ӑшне чӑлкантарса лартрӗ.

Митька не успел повернуться лицом, как передний, по кличке Баян, кинул ему лапы на плечи и сомкнул пасть, увязав зубы в ватном сюртуке.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анчах та Митька ури ыратнине чӑтӑмлӑн тӳссе ирттерсе ячӗ, алӑка талпӑнса тӗртсе уҫрӗ, унтан, кӳреннипе тата ыратнипе ӑншӑртланса, шӑлӗсене йӗрсе, кӑшкӑрашма тытӑнчӗ:

Но Митька стойко выдержал боль и, рывком распахнув дверь, выкрикивал, скалясь, наглея от обиды и боли:

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Яланах кулса ҫӳрекен Давыдкӑна, унӑн ҫынна этем вырӑнне хуман сассине, сурчӑкпа йӗпенсе тӑракан шурӑ шӑлӗсене тахҫантанпах кураймасть вӑл.

Он чувствовал к вечно улыбающемуся Давыдке, к его пренебрежительному тону, даже к белым зубам непреодолимую неприязнь.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней