Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑлӗсене (тĕпĕ: шӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Федот, шӑлӗсене шӑкӑртаттарса илсе, ҫырма тӗпӗпе анаталла, Дон аннелле ыткӑнчӗ.

Федот заклацал зубами, кинулся вниз по теклине, к Дону.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑмака енчи урайӗнче, улӑм ҫинче, Лихачев йынӑшса выртрӗ, шӑлӗсене шӑтӑртаттарчӗ, ыратнипе ниҫта кайса кӗрейми асапланчӗ.

На полу у печи, на соломенной подстилке стонал, скрипел зубами, метался Лихачев.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗн пулнӑ? — шиклӗн мӑкӑртатса ыйтрӗ вӑл, шӑлӗсене шӑкӑртаттарса.

Что такое? — лепетал он, выбивая дробь зубами.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑлӗсене ҫыртнипех хиврен каласа хучӗ:

Не разжимая зубов, резко сказал:

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, краҫҫынпа йӗпетнӗ аллисемпе пилӗкӗнчен тытса, ахӑлтатса ячӗ те, шӑлӗсене кашкӑрла шаклаттарса илсе, ҫавнашкалах сасартӑк кулма чарӑнчӗ:

Он захохотал, лапая бока смоченными в керосине руками, и так же неожиданно оборвал смех, по-волчьи клацнув зубами.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн хуҫи — ӑна усрама та, вӗлерме те пултаракан Григорий — ун патне пырсан, вӑл лӑпах ҫапла йӑлтӑркка хура тутине йӗрсе хуратчӗ, ҫурӑмӗ ҫине выртатчӗ те, ҫамрӑк шӑлӗсене ҫарӑлтарса, хӗрлӗ ҫӑмлӑ ҫемҫе хӳрине вылятатчӗ…

Такой же улыбкой щерил он черные атласные губы, когда он, Григорий, хозяин, вольный и в жизни его и в смерти, подходил к нему и кобель, падая на спину, оголял молодые резцы, бил пушистым рыжим хвостом…

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ирӗксӗр ҫӗртен, рафинад пек шурӑ кӑвак шӑлӗсене йӗрсе, куҫне хӗссе илчӗ:

Григорий нехотя оскалил рафинадно-синюю подковку зубов, подмигнул:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, шӑлӗсене шӑтӑртаттарса, кӗрепле аврине чӗркуҫҫийӗпе пусса хуҫрӗ, урисемпе ватӑлса ҫитнӗ ҫын пек лӑкӑштатса, ҫурӑмне хевтесӗррӗн мӑкӑртса, утӑ кушилккине ҫӗклесе кайрӗ.

Хряпнув об колено грабельник, он заскрипел зубами, понес вахли с сеном, старчески шаркая ногами, сгорбясь и постарев спиной.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кураймасӑр алла тытрӗ Григорий япала чӗркемелли сарӑ хут ҫине ҫапса кӑларнӑ «Верхне-Донской край» хаҫатӑн номерне, тытрӗ те, фронтсен сводкисене ҫиелтен пӑхкаласа тухнӑ май, ҫилӗллӗн шӑлӗсене шӑтӑртаттарчӗ.

Григорий с ненавистью брал в руки желтый, набранный на оберточной бумаге номер «Верхне-Донского края» и, бегло просматривая сводки фронтов, скрипел зубами.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Куласса чӗреренех кулать-ха, анчах ҫӑра та касса тикӗслетнӗ пек вӗтӗ шӑлӗсене кӑтартнӑ чухне вӑл темле юри ҫавӑн пек кулма хӑнӑхнӑн туйӑнса каять.

Она охотно смеялась, но в улыбке, оголявшей густые мелкие, как срезанные, зубы, сквозило что-то заученное.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑлӗсене шӑтӑртаттарса, намӑс сӑмахсемпе хутӑш кӑшкӑра-кӑшкӑра ҫухӑрчӗ:

Скрипя зубами, он вперемешку с матюками выкрикивал:

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка шӑлавар кӗсйинчен сухари кӑларчӗ те, вӗтӗ шӑлӗсене тискер кайӑк пек йӗрсе, ҫуррине ҫыртса илчӗ, унтан хыпаланса кӗмпӗртеттернӗ май, янах шӑммине мулкач пек мӗкӗлтеттерме тытӑнчӗ.

Аникушка достал из кармана шаровар бурсак, откусил половину, хищно оголив мелкие резцы, и суетливо, как заяц, задвигал челюстями, прожевывая.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑвакрах шурӑ шӑлӗсене кӑтартса, сасартӑках тутине тискеррӗн йӗрсе пӑрахрӗ, — куҫ шӑрҫисем хаяррӑн чалӑрчӗҫ, сасси хистевлӗн те урмӑшнӑн якӑлтатса тухрӗ, Нимӗҫ хулпуҫҫийӗ хыҫне ҫакнӑ винтовка чӗнне ярса тытрӗ те, ҫак самантра вара Мирон Григорьевич ҫамрӑк чухнехине аса илчӗ: аллипе пӗр хӑмсармасӑр темелле, пӗррех вӑл ӑна пит шӑмми урлӑ янклаттарса ячӗ.

У него вдруг хищно ощерился рот, оголив иссиня-чистые зубы, — зрачки угрожающе расширились, голос залязгал властно и крикливо, Немец взялся за ремень, висевший на плече винтовки, и в этот миг Мирон Григорьевич вспомнил молодость: бойцовским ударом, почти не размахиваясь, ахнул его по скуле.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӳллӗ кӗлеткеллӗ тапчам пруссак, шурӑ шӑлӗсене йӑлкӑштарса кулнӑ май, юлташне ҫапла каларӗ:

Рослый упитанный пруссак, искрясь белозубой улыбкой, сказал товарищу:

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗншӗн-ха Лукерие?.. — шӑлӗсене ҫыртнӑ старостӑ.

За что же Лукерью… — заскулил староста.

Хусах // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Шӑлӗсене шатӑр ҫыртнӑ.

Лишь закусил губу.

Раҫҫей салтакӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Есаул Попов, таҫта хыҫалта, чӗлӗм тӗтӗмӗпе сарӑхнӑ шӑлӗсене ейӗлтерсе тӑрать.

Есаул Попов, где-то позади, улыбается, желтея обкуренным карнизом зубов.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чӗлӗм туртнӑ май вӑл, ҫирӗп шӑлӗсене елпӗртсе, ҫӑварӗнчи пирусне мӗкӗлтеттерет; хурал командинчи казаксене ҫилӗллӗн хӑйӑлтатса хушать:

Он курил, жевал папиросу, ощеряя твердые зубы; казакам караульной команды хрипло приказал:

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шӑлӗсене асаплӑн йӗрсе тата тӗттӗмре хӑй ӑссӗн кулкаласа, Кривошлыков ҫапла каларӗ ӑна:

Мученически скаля зубы, улыбаясь в темноту, Кривошлыков говорил:

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Походпа кайсан юрамалла, — сӑмахӗсене татса калаҫма пуҫларӗ Кривошлыков; анчах сасартӑк шӑлӗсене кашкӑр пек шакӑртаттарма тытӑнчӗ те, сив чир тытамакӗ ярса илнӗскер, вӗттӗн тӑрӑлтатса чӗтреме пуҫларӗ.

— Походом бы можно, — с расстановочкой заговорил Кривошлыков, но вдруг ляскнул совсем по-волчьи зубами, мелко затрясся, охваченный пароксизмом лихорадки.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней