Поиск

Шырав ĕçĕ:

татӑкӗ (тĕпĕ: татӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Хальхинче ӗнтӗ Совета питӗрсе хунӑ пулнӑ, алӑкӗ ҫинче чустапа ҫыпӑҫтарса хунӑ хут татӑкӗ ҫакӑнса тӑнӑ: «Кам та пулин мана шырать пулсан, эпӗ Ременюксен ҫуртӗнче Царев матрос валли хӗр ҫураҫнӑ ҫӗрте пулатӑп. Ялсовет председателӗ Ременюк», — тесе ҫырнӑ ун ҫине.
На этот раз Совет был заперт на замок, а на двери имелась прилепленная житным мякишем записка: «Кому меня треба, то я нахожусь старостой на змовинах матроса Царева у хате Ременюков за ставком. Председатель сельского Совета Ременюк».

ХХIII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Ҫапах та ку совет ҫӗрӗн пӗр татӑкӗ, тата, чи кирли, сан ҫумӑнта Тӑван ҫӗршыв тӑванлатнӑ тусу тӑрать.
И все-таки здесь кусок советской земли, и, самое главное, рядом стоит твой друг, с которым тебя породнила страна.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хӑйпе пӗрле Саида аппаратне, шыв тултарнӑ фляга тата шар ӑшӗнче икӗ контакт вӗҫӗсене пӗрле ҫыхӑнтарма тесе пралук татӑкӗ илет.
Берет с собой аппарат Саиды, фляжку с водой, кусок провода, чтобы замкнуть им два контакта уже внутри шара.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тетрадь ӑшӗнчен кӗрен хӗрлӗ тӗслӗ хут татӑкӗ тухса ӳкрӗ.
Из тетради выпал розовато-коричневый листок.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫыран патнелле ҫывхарнӑ май пӗлӗт татӑкӗ ҫӑралма тытӑнчӗ, лайӑхрах палӑрма пуҫларӗ: глиссер шурӑ шара сӗтӗрсе килет.
Облако, приближаясь к берегу, становилось плотным и как будто осязаемым: электроглиссер тащил на буксире белый шар.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Кӗсъерен вӑл пурӑ татӑкӗ кӑларчӗ те самантрах… пӗр ире, тинӗс хӗррине, формулӑсемпе ҫырса пӗтернӗ стенана аса илчӗ.
Он вынул из кармана кусок мела и сразу вспомнил… утро, набережную и исчерченную формулами стену.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Мариам ӑна хытӑ порода татӑкӗ тесе шутлать, ҫав породӑна вӑл хӑвӑртран та хӑвӑрт ҫаврӑнакан электропӑрапа та часах шӑтарма ҫук тесе шутлать.
Мариам видит в нем осколок твердой породы, которую не скоро пройдешь даже ее сверхскоростным электробуром.

Акӑ чул, порода татӑкӗ…
Вот камень, кусок породы… —

Ҫав хут татӑкӗ ҫинче Александр Петрович труба антарма кирлипе кирлӗ марри ҫинчен ҫырма кирлӗ.
В ней Александр Петрович должен сказать, опускать трубы или нет.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Эсир шарсенчен пӗринче мӗнле те пулин хут татӑкӗ пур тесе шутламастӑр-и?
Не думаете ли вы, что в одном из шаров лежит записка?

Гасанов ӑна парапет патне илсе пычӗ, кӗсйинчен пурӑ татӑкӗ кӑларчӗ те тикӗс мар гранит ҫине чертеж тума пуҫларӗ.
Гасанов подвел его к парапету, вынул из кармана кусок мела и стал чертить на шершавом граните.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вӑл кӑнтӑр хӗвелӗн хӗрӳ ҫутинче темӗншӗн ирӗлсе кайман пӑр татӑкӗ евӗрлех туйӑнать.
Он был похож на глыбу льда, почему-то не тающую в горячих лучах южного солнца.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Директор кулса илчӗ те, ҫӳлелле пӗчӗк пӗлӗт татӑкӗ пек тӗтӗм кӑларса ячӗ.
Директор рассмеялся и торопливо выпустил вверх облачко дыма.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Аялта симӗс тӗслӗ кантӑк татӑкӗ пек туйӑнакан кӳлӗсем, шурлӑхсем, пӗчӗк юханшывсем тӑрса юлаҫҫӗ…
Внизу проплывали, словно куски зеленоватого стекла, озера, болота, маленькие речки…

Пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хальхи пек куратӑп: сысна какайӗпе ҫӑкӑр татӑкӗ ҫие-ҫиех чупать самолёчӗ патне.
Как сейчас вижу: бежит и на ходу доедает бутерброд со свиной тушенкой.

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Арҫын ача фанер татӑкӗ ҫине ҫунтарса ӳкерет иккен.
Мальчишка что-то выжигал на фанере.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Свищ, пӗлӗт татӑкӗ пек тӗтӗм кӑларса, Федя ҫине пӑхрӗ.
Свищ выпустил облако дыма, посмотрел на Федю.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Коля кӗсьерен ҫӑкӑр татӑкӗ кӑларса ӑна пачӗ.
Коля достал из кармана кусок хлеба и протянул ему.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Хыр тӑрринчи пӗлӗт татӑкӗ юлашкинчен пирӗн пуҫ тӳпине шуса ҫитрӗ.
Облако наконец перекочевало на другое место, оно теперь стояло над нами.

Чакак шӑпланчӗ те куҫне пӗлӗт татӑкӗ ҫинелле куҫарчӗ.
— Сорока замолчал и стал смотреть на облако.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика