Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Килмелле (тĕпĕ: кил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Туйрӗ чӗрем, эх… килмелле те пулман!» —

Эх, чуяло сердце — не ехать бы!» —

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Кусем аҫисем-ха, амисем пӑртак каярах юлса килмелле тата ик-виҫӗ кун иртсен, ача ҫавна лайӑх пӗлет.

Мальчик знал, что это были самцы: зябличихи прилетят позже, через несколько дней.

Пӗр ача ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 23–24 с.

Вӑл сӗтел ҫинчен хура хупӑллӑ пӗчӗк кӗнекине илсен: «Июнӗн 13-мӗшӗ, ирхине. Хӗрсем патӗнче пулмалла. Агронома кӗтсе илмелле. Киле кайса килмелле…» тесе сасӑпа вуласа тухрӗ.

Она взяла со стола черную записную книжечку и вслух прочла: «13 июня, утро. Побывать у девчат. Дождаться агронома. Сходить домой…»

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Хӗлле килмелле кунта, — тетӗп хам тӗллӗн. — Йӗлтӗрпе е ҫунашкапа пӗррех ярӑнса анса каятӑн та сӑрт тӑрринчен — тӳрех хамӑрӑн уҫнӑ хапха алӑкӗнчен картишне вӗҫсе кӗрсе тӑма пулать».

«Зимой надо сюда приходить, — думаю я про себя. — Как покатишься с вершины холма на лыжах или санках — можно сразу влететь в свой двор. Если, конечно, ворота будут открыты».

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Уй-хир ешӗл тӗс илсен, ҫеҫкесем ҫурӑлма пуҫласан хулари инке хӗр ачипе хӑнана килмелле — асанне хӗллех каласа хунӑччӗ.

Когда поля, луга зазеленеют и зацветут цветы, к нам в гости приедут тётя с дочкой — бабушка ещё зимой говорила.

Хӑна хӗр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 33–37 с.

Ҫеҫенхирте ӑҫта та пулин юланутсем курӑнас-мӗн пулсан, Кошелевӑн ҫакӑн ҫинчен сигнал парса систермелле, унтан тӳрех лашасем патне чупса килмелле.

В случае появления где-либо в степи верховых Кошелев должен был подать сигнал и немедленно бежать к лошадям.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Вӑл, аллине кубанка ҫӗлӗкӗ патне тытса, Григорипе сиввӗн сывпуллашрӗ, янк тӳрӗ те кулас килмелле мӑнкӑмӑллӑскер, хулпуҫҫи ҫине тӑхӑнса ҫыхмалли ҫӗнӗ пиҫиххине нӑчӑртаттарса, тӑкӑрлӑкпа утса кайрӗ.

— Приложив руку к кубанке, он холодно попрощался с Григорием, пошел по переулку, поскрипывая новыми наплечными ремнями, прямой и до смешного важный.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр-икӗ ҫул киле килмелле марччӗ сан.

Не надо бы тебе домой являться ишо год, два.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Калатӑп — килмелле, эппин, килет.

Говорю — должон прийти, значит, прийдет.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

…Халӗ ҫеҫ ӑна эпӗ хӑмана шывпа илсе килмелле тесе канаш патӑм.

…Только что посоветовал ему доставить доски водным путем.

Ҫул ҫинче ҫырса пынӑ журнал // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Лагерьтен ачасене чӗнсе килмелле пулать.

— Надо ехать за ребятами в лагерь.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Наҫилкке е хӑйӑр тултарнӑ витре илсе килес пулсан, ҫуран каҫмалли кӗпер патне ҫитмелле, вӑл кӗпер вара лагерь чиккинчен вӑтӑр метрта, ҫав кӗпер урлӑ каҫсан ҫырма леш енӗпе ҫавӑн чухлех кунталла килмелле.

Чтобы принести носилки или ведро с песком, нужно было дойти до пешеходного мостика, который находился метрах в тридцати от границы лагеря, перейти через этот мостик и проделать такой же путь обратно.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Кулас та, макӑрас та килмелле!

И смех и грех!

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пулса иртнӗ пӑтӑрмаха сӑмах чӗнмесӗр, тӑрӑхласарах сӑнаса ларнӑ Сулин сотник допрос протоколне чӗркесе тытрӗ, кӑмӑла килмелле селӗппӗн каларӗ:

Сотник Сулин, молча и насмешливо наблюдавший за всем происходившим, свернул протокол допроса, сказал, приятно картавя:

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хамӑртан аслӑ чинсене пӑхӑнмаллах пирӗн: Фицхалауров — генерал, унӑн килмелле мар-ҫке пирӗн пата.

По старшинству мы обязаны подчиниться: Фицхелауров — генерал, не ему же к нам ехать.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫак киревсӗр калаҫӑва илтсе пынӑ Аксинья сӑнӗ пӑртак тӗксӗмленчӗ, упӑшкипе тин ҫеҫ ҫывӑх пулнине аса илни те, унӑн юлташӗсем ирсӗррӗн калаҫни те хӑсӑк килмелле йӗрӗнтернипе вӑл питне пӗркелентерсе ҫӗрпӳрте кӗчӗ.

Аксинья, слышавшая непристойный разговор, чуть побледнела, вошла в землянку, гадливо морщась и от воспоминания о только что испытанной близости к мужу, и от похабных замечаний его товарищей.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тата мӗншӗн шофер вырӑнне килмелле пулнӑ-ха сирӗн?..

Этот приезд в роли шофера?..

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑна малтанах виҫсе панӑ пулсан — хуть те ҫӗр ҫул пултӑр унта, кайран вара пиртен тусан ҫеҫ юлать пулсан, мӗншӗн килмелле пулнӑ-ха ҫут тӗнчене?

Зачем тогда было появляться на свет, если жизнь заранее отмерена тебе — пусть даже сто лет, а потом пыль, прах, пустота…

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вут турттарса килмелле — лаша ыйт, пахча сухаламалла — каллех тархасла, выльӑх валли улӑм та, ҫатан тытма чикмек те, кашни хӑма татӑкне ыйтма — ун патне кай, ун умӗнче пуҫ тайса тӑр — колхозра эсӗ хӑв та ун пекех хуҫа мар пек, ун умӗнче темӗнле парӑма кӗнӗ ҫын пек…

Дрова привезти — проси лошадь, огород вспахать — опять клянчи, соломки скотине, кольев на изгородь, за каждой доской — все к нему, ломай перед ним шапку, будто ты не такой же хозяин в колхозе и лично он делает тебе недозволенное одолжение…

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӗмӗрте темен те курмалла пулнӑ; хӑш чух ӗҫсе ӳсӗрӗлнӗ Матвея хупахрап сӗтӗрсе килмелле пулнӑ, вӑл вӑрҫнине, хӗненине тӳсмелле пулнӑ, йӗнӗ чух куҫҫулне ҫынсенчен пытармалла пулнӑ, ирпе ирех тӑрса вут хутмалла, ачасене тӑрантармалла, вӗсен валли тумтир ҫӗлемелле, выҫлӑ-тутлӑ пурӑнмалла пулнӑ, типпе кӗрсен ҫылӑхран ӳкӗнмелле, чун ҫинчен шухӑшламалла пулнӑ.

Случалось тащить из кабака озверевшего Матвея, терпеть его брань и побои, да скрывать свои слезы от добрых людей, а поутру топить избу, кормить ребятишек, шить им одежду, питаться впроголодь, да когда придет пост, сокрушаться о грехах и быть в постоянном страхе за свою душу, за ее вечное мучение на том свете.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней