Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

каҫсерен сăмах пирĕн базăра пур.
каҫсерен (тĕпĕ: каҫсерен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каҫсерен ҫӗрлехи тӗнче шӳрлеке тӑрӑллӑ ҫара вӑрман хыҫӗнчен кӗмӗркке те хӗртнӗ хурҫӑ пек хӗрлӗ уйӑх чӑмӑрккине тӳпене улӑхтарать те, уйӑхӗ вара шӑпланнӑ хуторсем ҫинче вӑрҫӑ-харҫӑпа пушарсен юнлӑ ҫутипе тӗтреллӗн йӑлкӑшса ҫутатать.

Вечерами из-за копий голого леса ночь поднимала калено-красный огромный щит месяца, он мглисто сиял над притихшими хуторами кровяными отсветами войны и пожаров.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каҫсерен туссем пӳртре ларнӑ, ӗлӗкхи юлташӗсене, ҫапӑҫусене, походсене аса илнӗ.

Вечерами друзья сидели дома, вспоминали старых товарищей, бои и походы.

Штык // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Каҫсерен урама ан чупӑр, килте ларӑр, географипе арифметикӑна вӗренӗр, йывӑр сӑмахсене мӗнле ҫырмаллине астуса юлӑр, сирӗн те ӗҫ кайӗ вара.

Не гоняйте, — говорит, — вечерами по улицам, а сидите дома, изучайте географию и арифметику, как трудные слова пишутся, запоминайте, и у вас дело пойдет.

Шкул // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Каҫсерен Аслӑ Сад урамӗ тӑрӑх салтаксем, матроссем, рабочисем кумса ҫӳреҫҫӗ.

Вечерами по Большой Садовой расхаживали толпы солдат, матросов, рабочих.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ас ту эсӗ: сана хӑвна та, сан тӑлӑх-турат ачусене те никам та килсе ачашлакан пулмӗ; никам та ҫӑлса хӑвармӗ сана тӳсмелле мар йывӑр ӗҫӳ-хӗлӳпе кӗлмӗҫ пурнӑҫунтан; никам та кӑкӑрӗ ҫумне ҫупӑрласа чӑмӑртамӗ каҫсерен сан пуҫна; ывӑнса халтан кайнипе тӗшӗрӗлсе ӳкӗн эсӗ вырӑн ҫине, анчах никам та ӗлӗкрех вӑл лӑплантарса каланӑ пек: «Ан хурлан, Аниҫка! Пурӑнӑпӑр!» — тесе сан чунна вырттаракан пулмӗ.

И помни, что никто не приласкает ни тебя, ни твоих сирот, никто не избавит тебя от непосильной работы и нищеты, никто не прижмет к груди твою голову ночью, когда упадешь ты, раздавленная усталью, и никто не скажет тебе, как когда-то говорил он: «Не горюй, Аниська! Проживем!»

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Каччӑ чухне, каҫсерен мана киле ӑсатнӑ чух, ӗненетӗн-и, ытла та кӑмӑллӑччӗ-ҫке, ытла хытӑ юрататчӗ, халӗ ӗнтӗ…

Пока парубковал да домой меня провожал каждый вечер, так, веришь, был такой ласковый да влюбленный, а теперь…

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Каҫсерен яланах Корнилов патне пухӑнаҫҫӗ.

Вечерами обычно собирались у Корнилова.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Каҫсерен чи малтан ҫывӑрма выртрӗ, Наталья хӑйӗн хутне кӗрсе хӗрхенчӗклӗн пӑхнине хирӗҫ сивлеккӗн кулкаласа: «Юрӗ, пурӑнсан — курӑпӑр-ха» тенешкел, хулпуҫҫийӗсемпе куҫ харшийӗсене сиктеркелесе ҫеҫ илчӗ.

По вечерам раньше всех ложилась спать, на сочувственные взгляды Натальи холодно улыбалась, вздергивая плечом и бровью: «ничего, дескать, посмотрим».

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӑнтӑрла казаксем тарӑн мар окопсенче хӗвӗшекен Австри салтакӗсем ҫине перкелесе илеҫҫӗ, каҫсерен, шурлӑх хӳттине ҫакланнӑскерсем, ыйха туртаҫҫӗ е картла ҫапаҫҫӗ.

Днем изредка постреливали по перебегавшим в неглубоких окопах австрийцам, ночью, защищенные болотом, спали или играли в карты.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑмӑр кӑвак тӗс ҫапнӑ тӳпене каҫсерен прожектор ҫутӑсем урлӑ-пирлӗ таткаласа ҫураҫҫӗ, ҫине-ҫинех тӗксӗм асамат ҫутипе ялтӑртатса ҫиҫеҫҫӗ, пӗр-пӗрне куҫ хӗсмелле выляҫҫӗ, ҫав вырӑнтан вӑрҫӑ вут-хӗмӗпе унӑн авкаланса явӑнакан ҫулӑмне сӑнакан ҫынсен чунӗсене акӑш-макӑш шиклентерсе пӑлхатаҫҫӗ.

По ночам далекое фиолетовое небо кромсали отсветы прожекторных лучей, они сияли радужно-тусклыми зарницами, перемигивались, заражали необъяснимой тревогой тех, кто отсюда наблюдал за вспышками и заревами войны.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сотня вырнаҫнӑ тӗлтен — заводӑн пысӑк сарайӗ ҫывӑхӗнчен иртсе пынӑ чух Листницкий час-часах каҫсерен пӗр хурлӑхлӑ та сӑмахпа каламалла мар кичем юрра илтет.

Вечерами, проходя мимо просторного заводского сарая, где селилась сотня, Листницкий чаще всего слышал одну песню, тоскливую, несказанно грустную.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Каҫсерен чирлӗ хӗр пуҫ вӗҫӗнче Грицько ларнӑ.

По вечерам у изголовья больной сидел Грицько.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Станицӑри фельдшер, флигеле вырнаҫнӑскер, кун каҫипе виҫ-тӑватӑ хутчен пырса пӑхать, каҫсерен вӑл тарҫӑсем пурӑнакан пӳрт крыльци ҫине тухать те, чӗлӗмне паклаттарса, нумайччен сивӗ ҫанталӑкри сапаланчӑк кӗрхи ҫӑлтӑрсем ҫине пӑхса тӑрать.

Станичный фельдшер, поместившись во флигеле, приходил раза четыре в день, вечерами подолгу стоял на крыльце людской, покуривая, глядя на холодную россыпь осенних звезд.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каҫсерен тавра-курӑм хыҫӗнчен хӗрлӗ ҫутӑсем пӗлӗтелле юпаланса ҫӗкленеҫҫӗ, тӳпене хӗретсе, ялсем, местечкӑсем, хуласем ҫунаҫҫӗ.

По ночам за горизонтом тянулись к небу рукастые алые зарева, зарницами полыхали деревни, местечки, городки.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каҫсерен, инҫере-инҫере кӗтӳҫӗ шӑпӑр каланӑ пек, чӳрече хушӑкӗ ҫине ҫыпӑҫтарса хунӑ хут уйрӑлса кайнӑ пирки ҫилпе нӑрлатса тӑрать.

По ночам далеким пастушьим рожком брунжала отставшая от рамы, заклеивавшая щель бумага.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каҫсерен Дон хыҫӗнче хура пӗлӗтсем ҫӑралаҫҫӗ, типпӗн шартлаттарса ҫурӑла-ҫурӑла кайнӑ пек, уяр аҫа кӗмсӗртетет.

Ночами густели за Доном тучи, лопались сухо и раскатисто громовые удары.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каҫсерен сӑрт хысакӗсем тӑрринчен хутор ҫине ҫӑра пӑчӑ сывлӑш шӑвӑнса анать, ҫилпеле сывлӑша ӗнӗк курӑкӑн ҫӗвек шӑрши тулса ларать.

Ночами в хутор сползала с гребня густая текучая духота, ветер насыщал воздух пряным запахом прижженных трав.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каҫсерен урамсем кӗптӗр-кӗптӗр янӑраса йынӑшса тӑраҫҫӗ, ҫамрӑксен вӑййисене юрӑсем, хут купӑс кӗввисемпе ташланисем кисретеҫҫӗ, сӗм-ҫӗрле кӑна каҫхи ӑшӑ та типӗ сывлӑшра ҫунса пӗтнӗ пек тамалаҫҫӗ хутор вӗҫӗнчи юлашки юрӑсем.

По вечерам в топотном звоне стонали улицы, игрища всплескивались в песнях, в пляске под гармошку, и лишь поздней ночью догорали в теплой сухмени последние на окраинах песни.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каҫсерен, Аксинья ҫывӑрнӑ чух, вӑл час-часах сӑпка патне пырса тӑратчӗ, ачин хӗрлӗ хӑмӑр питӗнче хӑй сӑнарне шыраса, тем самантчен тинкерсе пӑхатчӗ, анчах та кашни хутрах сӑпка патӗнчен малтанхи иккӗленӳллӗ шухӑшпах уйрӑлатчӗ.

По ночам, когда спала Аксинья, он часто подходил к люльке, всматривался, выискивая в розово-смуглом лице ребенка свое, и отходил такой же неуверенный, как и раньше.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каҫсерен вӑййа тухса каять те сайра хутра кӑна вӑхӑтра киле таврӑнать, ытларах шуҫӑмла ҫеҫ килсе выртать: Аскӑнчӑк салтак арӑмӗсемпе ҫапкаланать вӑл, Степан патне картла выляма ҫӳрет.

По вечерам уходил на игрища и редко приходил домой рано, все больше заря выкидывала: путался с гулящими жалмерками, ходил к Степану играть в очко.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней